Posts tonen met het label opvoeding. Alle posts tonen
Posts tonen met het label opvoeding. Alle posts tonen

Wederkerigheid en het advies van de Gouden Regel

De Gouden Regel slijt nooit

Het idee van de Gouden Regel, "Behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden", is een fundamenteel principe dat in verschillende culturen en religies wordt gevonden als basis voor ethiek. Het draait om wederkerigheid en empathie, en het erkent de (even)waardigheid van anderen op een manier die consistent is met hoe we zelf behandeld willen worden.

Wederkerigheid

De tien geboden kunnen ook worden gezien als richtlijnen voor moreel gedrag, maar veel mensen interpreteren ze (ten onrechte) als verboden. Terwijl ze worden gepresenteerd als geboden, moeten ze worden begrepen als advies voor het bereiken van een rechtvaardige en harmonieuze samenleving. Zouden ze gepresenteerd worden als verboden, dan gaan mensen in de weerstand. Immers vrijheid is het hoogste goed.

Een mystieke relatie

Het idee van synchroniciteit, voorgesteld door Carl Jung en die je ook kunt lezen in “wie goed doet, goed ontmoet”, suggereert dat er een verbinding is tussen gebeurtenissen die niet causaal verklaard kunnen worden. Deze concepten, samen met de Gouden Regel en de tien geboden, wijzen allemaal op een dieper begrip van menselijke relaties en morele verantwoordelijkheid. Ze wijzen ook op een mystieke werkelijkheid, waarop je kan vertrouwen wanneer je je eigen belangen weet te relativeren.

Respect uitbreiden

Het vermijden van strikte regels en het in plaats daarvan benadrukken van principes van wederkerigheid en empathie is een effectieve manier zijn om een ethische samenleving te bevorderen, waarin individuen vrij zijn om te handelen met respect voor anderen (mens en dier) in de wereld om hen heen.

Het zou de kernboodschap van de opvoeding van en aan kinderen moeten zijn.

Zonder vrijheid geen liefde en zonder liefde geen vrijheid.

Alternatieven voor belonen en straffen

Justine Mol schrijft op de site van de Vrije School Beweging over straffen en belonen van kinderen. Dat leidt bij de kinderen tot denken in oordelen, met als gevolg angst. Sterk aan haar verhaal is dat zij een uitgebreide lijst van voorbeelden geeft hoe het anders kan. Zij baseert haar mening op het gedachtegoed van Marshall Rosenberg, psycholoog uit Amerika en grondlegger van Nonviolent Communication ofwel Geweldloos Communiceren, en dat van Alfie Kohn, die zich wereldwijd inzet voor een leven zonder straffen en belonen. De stap van mét naar zónder straffen en belonen vraagt om het loslaten van de top-down houding en het vinden van een basis van gelijkwaardigheid.

Opvoeden in vertrouwen is niet alleen opvoeden zonder straffen, maar ook zonder belonen.

Hoe kunnen we kinderen stimuleren hun kwaliteiten te ontplooien? Hieronder vind je manieren om de intrinsieke motivatie aan te wakkeren.
  1. Samen genieten. Zeg i.p.v. ‘Goed zo’ eens ‘Jaaa!’ of ‘Gelukt’. Dit werkt alleen als je gewoon echt blij bent en niet toch stiekem denkt in goed of fout.
  2. Samen betreuren dat iets niet lukt of dat een kind schade heeft aangericht. I.p.v. ‘Fout’ of ‘Wat stom’ zou je kunnen zeggen ‘Mislukt’ of ‘Jammer’.
  3. Respect. Zie het kind met al zijn eigen-aardigheden en heb daar respect voor.
  4. Dankbaarheid. Vaker dankbaarheid uiten voor waar we blij van worden helpt het kind en ook ons te focussen op wat het leven verrijkt. Je kunt je ‘dank je wel’ vergezeld laten gaan van waar je precies dankbaar voor bent. Dus wat het gedrag van het kind jou brengt. “Dank je wel dat je hebt opgeruimd. Nu ga ik met veel meer rust mijn krantje lezen dan wanneer er allerlei spullen om me heen liggen”.
  5. Focus op behoeften. Wat zijn de basisbehoeften van het kind om wel of niet te doen wat je vraagt, of nog breder, om te doen wat hij doet? Kun je samen tot een vorm komen waarbij zowel jouw behoeften als die van het kind vervuld worden?
  6. Wat is het “ja” achter het “nee”? Als een kind niet doet wat je zegt, kan het helpen te kijken vanuit welke behoefte hij dat niet wil doen en wat hij wel wil. Een kind kan schreeuwen en tegenstribbelen omdat hij moe is en behoefte heeft aan rust. Terug schreeuwen of dwingen zal noch het kind noch jezelf rust geven.
  7. Belangstelling tonen. Het kan even duren voordat een kind jouw vraag ‘Heb je je verslag al af?’ kan horen als interesse en niet als controle. Hou vol.
  8. Humor en relativeren.
  9. Vertellen wat het gedrag van het kind met jou doet en met andere betrokkenen. Doe dit zonder moralistisch oordeel.
  10. Waarden en deugden voorleven. Een kind raakt in de war als wij de buurman belachelijk maken als hij er niet bij is en tegen onze kinderen zeggen dat ze beleefd en aardig tegen hem moeten zijn. Het ingebouwde geweten en de aangeboren moraliteit krijgen meer kans tot ontplooiing als wij een voorbeeld zijn in een gewetensvolle en morele levenshouding.
  11. Volharden i.p.v. dwingen. Bij herhaling van schadelijk gedrag blijf je zoeken naar de onderliggende behoeften. Zolang een kind ongelukkig, dus teruggetrokken of onhandelbaar is of wat dan ook, is het nog niet gelukt om hem dat te bieden wat hij nodig heeft. Intussen kun je beschermende macht inzetten als dat nodig is en duidelijke grenzen aangeven.
Kinderen zullen zich bij deze benadering veilig voelen om zichzelf te zijn. Het zou zomaar kunnen dat ze dan lang niet zo lastig of lui zijn als we dachten.
Tot zover Justine Mol.

In een interview met JM ouders werd de volgende vraag gesteld aan Alfie Kohn.

We willen geen autoritaire ouder zijn, maar aan een laissez-faire opvoeding zitten ook veel haken en ogen. Is het niet gewoon gezond verstand om ergens in het midden te gaan zitten?

‘Dat is een vals dilemma: of je bent een laat-maar-waaien-ouder of je bent superstreng. Ik stel een derde perspectief voor, eentje van grote betrokkenheid bij je kinderen, waar ouders en kinderen samenwerken, in plaats van dat ouders kinderen steeds goed gedrag proberen af te dwingen. Belonen en prijzen lijken op het oog vriendelijkere methodes, maar het zijn variaties van hetzelfde. We proberen met trucjes het gedrag van onze kinderen te manipuleren. Straffen en belonen werken heel goed, maar alleen tot je kind niet meer bang of afhankelijk van je is. Dan sta je als ouder met lege handen en is je relatie beschadigd. Het enige wat ze op de lange termijn leren, is dat degene met macht bepaalt hoe dingen gaan’.

In deze video Kohn in een gepassioneerde lezing.

Een ander ouder-kindparadigma

Jan Geurtz, bekend van bestsellers als Bevrijd en Verslaafd aan liefde en denken; De opluchting en De verslaving voorbij, laat in Het einde van de opvoeding meer levensgeluk voor ouders en kinderen zien dat de crisis in de opvoedkunde, maar vooral ook in de dagelijkse praktijk van het opvoeden, veroorzaakt wordt door een fundamentele fout in ons basisprincipe van het opvoeden. Terwijl we ons als ouders verantwoordelijk voelen voor het latere levensgeluk van onze kinderen, zijn we juist bezig hun huidige en toekomstige geluk te dwarsbomen. Het einde van de opvoeding confronteert ouders met het fatale mechanisme om hun eigen jeugdproblemen te corrigeren in de opvoeding van hun kinderen, waarmee ze op een dieper niveau hun blokkades en beknellingen juist aan de volgende generatie overdragen.

Hij stelt voor de manier waarop je jezelf en je kinderen omgaat te onderzoeken en te veranderen volgens de vier slogans: kijken, erkennen, vertrouwen en loslaten.

Kijk naar wat er echt gebeurt, erken dat je verantwoordelijk bent voor jouw gevoelens, en vertrouw er op dat jouw kind zich ook goed ontwikkelt wanneer het kan leren op het eigen leervermogen te vertrouwen.

Hij stelt voor de volgende 10 opvoedingsregels los te laten:
1. Je moet vasthouden aan jouw principes
2. Ouders moeten tegenover hun kinderen één lijn trekken
3. Je moet ze niet te veel hun zin geven
4. Je moet altijd consequent zijn
5. Ouders moeten altijd het goede voorbeeld geven
6. Kinderen moeten hun ouders respecteren
7. Je moet goed gedrag belonen en slecht gedrag straffen
8. Je moet je kinderen vrijlaten
9. Ouders weten het beste wat goed is voor hun kind
10. Je moet je kinderen normen en waarden bijbrengen

Loslaten is pas loslaten wanneer het niet onder dwang gebeurt. Ontspan uw opvoedingskramp en geniet van uw kinderen. Dan komt de natuurlijke goedheid van kinderen tot ontwikkeling en zijn recht.

Machtsstrijd tussen oudergenoten

Het is niet vanzelfsprekend dat oudergenoten -broers en zusters met één of meer gemeenschappelijke ouders- van elkaar houden. Hoe komt dat eigenlijk?

Door het leeftijdsverschil van broers en zusters is er wanneer iedereen nog thuis woont ook een verschil in macht. Of de oudere broer is fysiek sterker of de oudere zuster is handiger in het krijgen van haar zin. Van dat verschil maken kinderen soms graag misbruik.
Ouders proberen wel om hun aandacht liefde gelijkmatig te verdelen, maar zijn daar niet altijd consequent in. De een is een oogappeltje of ruzies worden beteugeld met de oproep “wees als oudere nu de wijste” en er wordt niet gekeken wie een ruzie heeft veroorzaakt. Wanneer twee kinderen ruziën hebben twee schuld. Dat is juist, maar het is niet gezegd dat beide evenveel schuld hebben.
Kortom veel kinderen denken al snel dat de andere(n) meer erkenning krijgt. Helaas zijn er ook veel ouders die de twijfel van kinderen gebruiken om hen aan te moedigen meer hun best te doen. Het onthouden van liefde of doen twijfelen of er wel onvoorwaardelijk van kinderen wordt gehouden is een kwalijke vorm van opvoeden en disciplineren.

Zo wordt al vroeg een basis gelegd voor een machtsstrijd, die bij het klimmen der jeugdjaren telkens weer nieuwe vormen aanneemt. Terwijl gezinsleden op een gegeven moment het huis uitgaan, zal niet ieder kind er voor kiezen om voor die tijd een einde te maken aan die strijd. Ook als er een relatief groot leeftijdsverschil is zal het oudere kind al snel denken "laat maar zitten'. Het gevolg en vervolg kan een leven lang duren en weer oplaaien wanneer kinderen gedwongen moeten samenwerken in het verzorgen van hun ouders of hun begrafenis en afhandelen van de erfenis.

Ook kinderen zitten er niet altijd mee of zaken wel eerlijk verlopen. In de kindertijd kan dan een hekel worden opgebouwd die nog niet is verdwenen wanneer iedereen het ouderlijk huis heeft verlaten. Wanneer kinderen volwassen zijn dan is de verwachting dat iedereen zich evenwaardig ten opzichte van elkaar gedraagt. Maar dat is vaak een onuitgesproken verwachting, zodat die opvatting in de praktijk niet altijd wordt gedeeld of bijvoorbeeld bij de aangetrouwde kant geen instemming vindt. Een jonger kind dat relatief dominant is kan na zijn 18e levensjaar er geen enkele been in zien om de machtsverhouding vanaf dat moment om te draaien. “Nu is het mijn beurt”.
Een machtsstrijd binnen een gezin kost veel energie en levert veel verdriet op. En de spanningen lopen nog hoger op wanneer de impliciete boodschap van ouders is dat hun kinderen expliciet zeggen dat ze van elkaar houden, terwijl ze het eigenlijk niet zo voelen. En dan is elke verjaardag een pijnlijke herinnering dat dit niet vanzelfsprekend is.

Riekje Boswijk-Hummel is een therapeute die een bruikbaar boek heeft geschreven over de achtergronden van een machtsstrijd. Ook draagt zij bruikbare oplossingsrichtingen aan.

Oorzaak: opvoeding, discutabele pedagogie
Gevolg: jaloezie, kindertrauma,
Verband: competitie, worsteling met liefde

Omdenken bij kinderen die niet willen eten

In de Volkskrant van 18 februari een ingezonden brief van Corien de Witte. Zij heeft een kind dat niet wilde eten. “Totdat ik op een dag geen bord voor hem op tafel zette. Ik vertelde hem dat hij niet met ons aan tafel hoefde, hij wilde toch niet eten. Hij mocht lekker blijven spelen.
Maar dat kon niet! Hij wilde bij ons aan tafel, hij moest ook een bord! ‘Ja, o.k., maar dan moet je ook eten,”
Probleem opgelost.
Deze paradoxale aanpak doet denken wat in therapie heet “Het symptoom voorschrijven”. In de link een paar pagina’s uit een boek van Vandamme.

Maar wil deze aanpak werken moet je niet bij je kind bekend staan als een ouder die je elk moment van de dag om eten kunt vragen. Als je 24*7 klaar staat om je kind te voeden, heb je een wankele opvoeding.



Berthold Gunster noemt het zoeken naar onverwachte en tegendraadse oplossingen “omdenken’. Hij schrijft:
Kinderen? Stop met ze op te voeden. Het is vastdenken: kijken naar wat er niet is en wel zou-moeten-zijn. Van een probleem een ramp maken.
Denk het om. Maak van een probleem een mogelijkheid. Hoe? Simpel. Door te kijken naar wat er is en wat er zou-kunnen-zijn. Van een gebrek een talent maken.

Gunther wordt geïnterviewd voor het januari-februari nummer van Bewustzijn.
Hem werd de vraag gesteld: Met omdenken leer je dus in elk probleem een uitdaging te zien?
"Ik hou niet van het woord uitdaging, dat heeft een heel dwingende klank. Een uitdaging moet je aangaan en als je hem niet aangaat, ben je een slap figuur. Ik wil niet bezig zijn met te bewijzen of ik wel niet slap ben. Ik accepteer de dingen zoals ze zijn en kijk vandaar uit wat zou kunnen, niet wat moet. Echt een naar woord. Ik hou ook niet van positief denken. Alsof negatieve dingen niet zouden bestaan! Sommige dingen zijn zo erg, die kun je alleen maar accepteren, verder niets".

Het opvoeden van pubers

Autodidact?

Jan Dijkgraaf en Marina van der Wal zijn zelf ouders van opgroeiende tieners en noemen zichzelf dan ook puberexpert. In een uitzending van Pauw en Witteman van 16 maart vertellen ze over hun boek.
Welke aanbevelingen zij doen in hun boek, is aardig af te leiden uit de titels van de hoofdstukken.

OUDERS

1 Laat ze los, maar laat ze niet vallen.
2 Wees duidelijk en voorspelbaar (maar verras ze soms wel).
3 Opvoeden is leidinggeven.
4 Stel grenzen, anders is het kindermishandeling.
5 Kies een opvoedstrategie (en houd je er niet aan).
6 Polderen is voor politici.
7 Geef ze inzicht in je financiën.
8 Manipuleer hen zodanig dat ze doen wat je zegt.
9 Val ze niet lastig met jouw mislukte dromen.
10 Denk eens terug aan je eigen jeugd... (maar dan objectief).
11 Kopieer schaamteloos het goede uit je eigen opvoeding.
12 Wen er maar aan: ze gaan een keer weg.
13 Doe gezinsactiviteiten die zij ook leuk vinden.
14 Ga wel op je strepen staan, daar zijn ze voor.
15 Maak duidelijk wie de ouder is – jullie zijn geen vriendjes.
16 Zorg dat ze gelukkig worden, dus stel regels.
17 Knuffelen moet, ook als ze stinken.
18 Speel je kinderen niet tegen elkaar uit.

SCHOOL

19 Spijbelen is onderdeel van het spelletje.
20 Maak geen ruzie over huiswerk, besteed het uit.
21 Flikker op met je discipline, je kon er zelf ook geen reet van.
22 Haal de (school)vriendjes vooral je gezin in.
23 Leer ze zich wél te concentreren.
24 Word vrienden met de mentor van je puber.
25 Neem geen genoegen met zesjes.
26 Geef het maar toe: jouw puber is ook een etter.
27 Vergeet het 10-minutengesprek.
28 Check openlijk of je niet genaaid wordt.
29 Behandel ze als een hond: beloon goed gedrag.
30 Leer ze strategisch omgaan met de apenrots.
31 Blijf van de bètablokkers af.
32 Behandel je hoogbegaafde sterrenkind in godsnaam als een gewoon kind.

UITERLIJK

33 Zeur niet als ze er net zo uit willen zien als de rest.
34 Gun ze hun glitter en glamour.
35 Laat ze lekker Lady Gaga volgen.
36 Vergeet de discussie over hun gebrek aan smaak.
37 Ga vooral samen winkelen, maar niet daar waar ze je kennen.
38 Laat ze vooral lekker experimenteren met hun uiterlijk.
39 Gun ze hun tattoos – van een plakplaatje.
40 Manipuleer ze uit hun hoeren- of gabberoutfit.

EMOTIES

41 Gun ze hun momenten van gekte.
42 Verspil geen energie aan je boosheid.
43 Laat ze je lekker drie keer per dag haten.
44 Accepteer hun bizarre passies.
45 Troosten kan later; laat maar lekker janken.
46 Neem het serieus als ze er een eind aan willen maken.
47 Sta toe dat ze zich af en toe als een zombie gedragen.
48 Wees als oudste altijd de wijste.
49 Zit de rit uit als ze last hebben van stemmingswisselingen.
50 Realiseer je dat het puberbrein nog niet af is.
51 Stel paal en perk aan hun hang naar kicks.
52 Grijp gerust een keer in als ze zich niet beheersen.
53 Bemoei je niet met hun beroerde gevoel voor humor.
54 Wees alert op eenzaamheid – want die hakt erin.

GENOTSMIDDELEN

55 Verbied ze te roken – en jezelf dus ook.
56 Verbied ze te zuipen – en geef het goede voorbeeld.
57 Verbied ze drugs te gebruiken – maar ze doen het toch....
58 Leer ze dat porno geen realistisch beeld geeft.
59 Gun ze hun games, maar niet de verslaving....
60 Wees alert op uit de hand lopende monomanie.
61 Leer ze gezond wantrouwen aan.
62 Vergeet de ergste verslaving niet: geld uitgeven.
63 Vergeet de een na ergste verslaving niet: eten.
64 Haal er tijdig hulp bij.

GELD

65 Onderhandel met je puber over zakgeld.
66 Laat ze werken om de waarde van geld te leren kennen.
67 Laat ze sparen voor dingen van waarde.
68 Leen geen geld uit aan je puber.
69 Leren omgaan met geld is ook opvoeden.
70 Leg hun uit dat ze onder aan de ladder beginnen.
71 Houd het plastic uit hun portemonnee.
72 Open een eigen bankrekening voor ze (en stort daar hun geld op).

SEX

73 Geef, heel ouderwets, proactief voorlichting.
74 Koop de condooms voor je puber.
75 Geef ze een dak boven hun hoofd als ze experimenteren.
76 Gun ze hun vijftien minuten om te bluffen.
77 Realiseer je dat je dochter van veertien geen maagd is.
78 Accepteer het als de jouwe gewoon hetero is....
79 Val ze niet lastig met jouw seksleven.
80 Gun ze hun slaapkamergeheimen.

VRIENDEN

81 Probeer ze een mooie vriendenmix te laten maken.
82 Houd je pubers vrienden goed in de gaten.
83 Stoer doen is overleven, accepteer het.
84 Meedoen met de groep is geen zwaktebod.
85 Houd de behoefte aan oudere vrienden in de gaten.
86 Zorg dat ze de fouten van foute vrienden zelf ontdekken.
87 Spring niet van zes hoog in de groep.

MEDIA

88 Wacht even met die computer op de eigen kamer.
89 Vier de zegeningen van internet.
90 Beschouw het lezen van de krant als deel van de opvoeding.
91 Accepteer dat ze een eigen taaltje spreken – met elkaar.
92 Televisiekijken doen ze maar in de woonkamer.
93 Begrijp hoe social media werken en breng dat over.
94 Trap niet in de smoes van een lege batterij.

VRIJE TIJD

95 Laat ze lekker zelf kiezen of ze lid worden van een sportclub.
96 Hangen deugt!
97 Realiseer je dat het nu pas begint toen het bij jou eindigde.
98 Maak je geen zorgen; de politie belt wel aan....
99 Wees taxi zolang het kan.
100 Houd ze niet tegen – ook niet als ze wel met je mee willen.

(ON)GEZOND

101 Blijf zelf wel gezond eten – zij doen het niet.
102 Stuur hun beste vriend weg als die Weegschaal heet.
103 Accepteer dat je geen Cruijff hebt gemaakt.
104 Zeik niet over hun slaapgedrag.
105 Duw er maar een zetpil in....
106 Maak van ziek zijn geen feestje....
107 Laat ze zelf kiezen of ze lenzen dragen.
108 Laat ze hun rechtsdraaiende yoghurt maar lekker zelf kopen.

GEEST

109 Pas op voor de verlokkingen van God.
110 Gedraag je als hun externe prefrontale cortex.
111 Lieg niet: multitasken is onmogelijk.
112 Maak je niet druk om hun IQ.
113 Schop er heel langzaam wat EQ in.

RUZIE/IN DE FOUT

114 Maak ruzie, want dat is nodig voor het leerproces.
115 Wees een boeman.
116 Maak er geen moederskindjes van.
117 Stijg eens een keer boven jezelf uit: tel tot elf.
118 Discussieer alleen voor de lol.
119 Zoek naar een ouderwetse Bromsnor.
120 Houd ze uit de klauwen van Halt.
121 Leg ze het verschil uit tussen een overtreding en een misdrijf.
122 Maak er mietjes van, want de mensen hebben geen humor meer.
123 Voorkom dat je moet straffen, want het werkt niet.
124 Leer ze één woord: sorry.

LICHAAM

125 Zet ze desnoods met kleren aan onder de douche.
126 Beschouw automutilitanten als zieken.
127 Doe niet spastisch over tieten bij je zoon.
128 Stel hen gerust, ze drogen nog goed op.
129 Ren niet naar de eerste hulp bij een beetje kniepijn.
130 Leg je zoon uit wat een G-spot is.
131 Zeg nooit: vroeger zag ik er ook zo uit....

HUISHOUDEN
132 Laat ze varken zijn in hun eigen zwijnenstal.
133 Schakel ze schaamteloos in als schoonmakers.
134 Leg je er maar bij neer: je bent Hotel Mamma.
135 Geef ze de privacy die je vroeger zelf niet had.
136 Koken, kreng!
137 Doe die dop op de tandpasta! (en veeg je spetters weg).
138 Leer ze het verschil tussen witte en bonte was.

WERKEN
139 Laat ze maar lekker op hun bek gaan met de eerste sollicitatie.
140 Accepteren: naar die lul luisteren ze wel.
141 Schrik niet: het is een schat (voor klanten).
142 Feliciteer ze met hun eerste ontslag.
143 Dwing ze kennis te maken met slecht betaalde kutbanen.

Liefde onthouden om kinderen te harden

Het is gelukkig niet meer van deze tijd je kind liefde te ontzeggen om het te harden tegen teleurstellingen in het leven later.
Deze boodschap is helaas nog niet tot alle ouders doorgedrongen.
Belangrijk is ook te beseffen dat die verwerpelijke pedagogische grondhouding van “liefhebbende” ouders de mensen zijn die kind waren in en na de Tweede Wereld Oorlog. Ten onrechte meenden zij zo met een vaak groot gezin efficiënt en verantwoord bezig te zijn. Nu schamen zij zich voor hun pedagogische truuk, maar zijn zij niet allemaal bereid toe te geven dat ze het hebben toegepast. Dat maakt het lastig om erover te praten en uit te wisselen tot wat voor ellende en eenzaamheid dat heeft geleid.
Veel volwassenen durven zich nog steeds niet kwetsbaar op te stellen, bang dat ze onbewust zijn dat een ander daar misbruik van zal maken. In de ogen van de “oude” opvoeders moest je het ijzer smeden als het heet was, dus je kon maximaal je kind vormen als het zich kwetsbaar toonde. Vrijwel geen enkele ouder kwam op het idee dat je het kind voorgoed verpestte. Net als voor de pup die niet wil komen naar zijn baas, is het fnuikend voor het vertrouwen om het te straffen als het uiteindelijk wel komt.
Zo is het ook met vertrouwen tussen ouder en kind. Stelt een kind zich kwetsbaar op, dan verdient het ondersteuning en beloning voor die houding. Alleen zo voedt je kinderen op tot sterke volwassenen die hun kracht tonen door kwetsbaar te zijn.

Veel latere verslavingen zijn terug te voeren op deze fase uit de opvoeding. Jan Geurtz weet in deze video uitstekend uit te leggen hoe deze relatie kan leiden tot verslavingen.

Iedere levensfase vraagt om een ander motto

Ondanks de getalsmatige overmacht van de babyboomgeneratie is de huidige tijdgeest vooral gericht op jongeren. Live life to the max!
Dit levensmotto is prima voor jongeren, maar als je als oudere dit probeert na te streven word je niet op een prettige manier oud.
In het algemeen kun je stellen dat jongeren gericht (zouden moeten) zijn op het verleggen van grenzen en dat ouderen gericht (zouden moeten) zijn op balans. Eerst ontwikkelen en daarna ontplooien. Je kunt het verschil ook zien als het gevolg van een ander perspectief. Wie het grootste deel van zijn leven nog voor zich heeft, doet er goed aan om zich te richten op kans maximalisatie. Wie het grootste deel al heeft gehad, kan zich beter richten op het behoud van wat hij al heeft bereikt.
Daartussen komt de fase dat de mens zich de kunst eigen maakt om in balans te komen en blijven.
Ouders willen graag dat hun kinderen veel bereiken en sporen hen aan om in vrijwel alles wat ze doen nummer 1 te worden. In wezen is deze doelstelling desastreus voor het geluk van het kind vanwege de stress die het oplevert wanneer het kind wel zijn uiterste best doet, maar met anderen geconfronteerd wordt die hen voorbij streven. Eigenlijk is dit een luie manier van opvoeden die voortkomt uit een wantrouwen naar het kind of dat het wel zijn best doet. Daarmee projecteren ouderen hun eigen zwakheid op het kind. Ik had veel meer kunnen bereiken in het leven als ik vroeger maar meer discipline had gehad.
Vroeger gebruikten ouders het onthouden van liefde als kinderen als pedagogische “truc” om kinderen in het gareel te houden. Nog tot ver in hun volwassen leven waren zij vervolgens in hun relaties op zoek naar erkenning, terwijl zij over het hoofd zagen dat zij deze erkenning in zichzelf zouden moeten zoeken.
Het gaan tot het uiterste is eigenlijk heel onnatuurlijk. In de vrije natuur moeten dieren kunnen excelleren om in noodsituatie te overleven, maar de meeste tijd doen dieren rustig aan en nemen voldoende tijd om zichzelf te verzorgen. Zij sparen hun energie voor de tijd dat zij deze het meest nodig hebben.
Het zoeken naar balans is een doelstelling die de vrije natuur kenmerkt. Hetzelfde doel zou het de innerlijk ontwikkelde en vrije mens zich moeten stellen. Balans geeft de rust en vrijheid om liefde over te dragen aan anderen.

Goed voor jezelf zorgen is nooit verkeerd. Het beeld van de bron die de schaal (hoorn) vult en die vervolgens overloopt (de hoorn van overvloed), zou het beeld moeten zijn die mensen zich voor ogen houden. Geef alleen iets weg als je het kunt missen en stel dan geen voorwaarde. Aldus ben je nummer 1 in je eigen leven en zijn de anderen geen concurrenten.

Populair in de laatste week

Alle labels van het blogspot

#metoo (2) aanbevolen (15) aandacht (9) aanraken (2) aanwezigheid (4) achterdocht (2) ADHD (2) afhankelijkheid (3) afstand nemen (6) agnost (4) agressie (2) alcoholisme (4) altruïsme (6) ambitie (2) ander (1) angst (22) apofatisch (9) authenticiteit (9) autisme (1) autonomie (5) balans en evenwicht (51) begeerte (1) behoefte (5) belangen (10) belemmerende overtuigingen (10) beoordelen (5) beslissen (2) betrokkenheid (5) betrouwbaarheid (2) bewustwording (12) bewustzijn (26) bezinning (1) bindingsangst (3) bioscoopfilm (7) biseksualiteit (1) blijdschap (3) bodhisattva (2) boeddhisme (9) boek (162) boosheid (2) brein (2) burn-out (2) communicatie (16) compassie (10) competentie (4) competitie (14) complottheorie (3) constructief gesprek (4) consumeren (2) coping (2) creativiteit (3) crisis (7) dans (6) daten (5) deflexie (1) demagogie (4) denken (12) denkfouten (5) deugd (9) deugdzaamheid (1) diagnose (4) dialoog (10) dieren (4) discipline (1) dooddoener (6) drama (3) drie-eenheid (6) drogredenen (7) drugsgebruik (5) DSM (4) dualisme (5) duurzaamheid (5) echt (4) eenheid (33) eenzaamheid (8) ego (45) eigenschappen (2) eigenwaarde (5) emancipatie (5) emergentie (2) emotie (13) empathie (5) en-en (23) endogene depressie (1) energie (13) erkenning (8) ethiek (9) etiquette (6) evenwaardigheid (51) evolutie (23) faalangst (1) fabel (1) feedback (2) filmpje (79) filosofie (18) fraude (9) Freud (2) functioneren (4) gebreken (1) gedragsverandering (5) geduld (2) geest (3) geheugen (3) gekwetstheid (6) geld (5) gelijk hebben of gelijk krijgen (7) gelijkmoedigheid (4) geloven (18) geluk (34) genade (5) genot (1) Gestalt (1) Getuige (5) gevoelens (35) gezag (1) gezichtsverlies (3) gezondheid (5) gezondheidszorg (1) GGz (2) go with the flow (2) God (41) goedgelovigheid (3) gokken (1) grenzen (9) hechting (1) heelheid (8) hersenen (4) hier en nu (8) holisme (2) hoofdzonde (3) humor (12) ideaalbeeld (2) identificatie (10) identiteit (13) ik-boodschap (1) illusie (12) imago (1) individualisme (5) innerlijke vrijheid (17) integriteit (3) Intelligent Design (1) Internet (3) intrinsieke waarde (1) intuïtie (8) InZicht (12) islam (2) jaloezie (4) jeugd (1) jezelf worden en zijn (12) jongeren (3) karakter (2) katafatisch (1) kenmerken (2) kiezen (10) kind (13) kosten (1) kracht (6) Krishnamurti (2) kuddegedrag (1) kunstmatige intelligentie (2) kwakzalverij (1) kwaliteit (16) kwetsbaarheid (5) l (1) leegte (15) leiderschap (4) leugens (9) levensfase (3) levenskunst (8) levensvragen (3) levensweg (3) licht (3) liefde (97) liefdesverdriet (3) lijden (1) loslaten (20) macht (23) machtsstrijd (9) magisch denken (7) man-vrouw verschillen (11) mannelijkheid (2) mannen (1) media (2) meditatie (14) metacommunicatie (8) metafoor (2) metafysica (5) milieu (1) mindfulness (4) misbruik (4) model (1) moraliseren (1) motto (1) mystiek (5) nabijheid (2) narcisme (4) natuur (5) negatie (16) neti neti (3) niet doen (22) NLP (1) non-duaal bewustzijn (6) non-dualiteit (41) omdenken (7) omgangsregels (3) onderwijs (3) onderzoek (8) ongelukkig zijn (4) onmacht (2) onrust (2) ontrouw (1) ontwikkeling (10) onverwerkt kindertrauma (3) oordeel (18) opvoeding (8) orgasme (2) Osho (6) ouderen (5) overgave (4) overheid (1) overvloed (6) panpsychisme (1) pantheïsme (1) paradox (27) Pareto principe (1) partnerkeuze (6) passie (2) pedagogie (2) perfectie (2) personeelsbeleid (2) persoonlijkheid (6) persoonlijkheidsstoornis (3) pesten (1) Peter principle (1) pijnlichaam (8) politiek (10) populair (11) positieve (11) privacy (1) processie (1) projectie (9) psychiatrie (4) psychofarmaca (1) psychotherapie (1) puberen (1) reïncarnatie (2) relatie (17) relatievaardigheid (5) respect (32) rijkdom (2) rol (4) romantiek (5) rust (5) ruzie (5) samensmelten (10) schaamte (2) scheiden (2) schizofrenie (1) schouwen (6) schrijfdrang (1) schuld (3) schuldgevoel (2) seks (14) selectie (3) sociale druk (4) somberheid (1) spel (3) spiegelogie (4) spijt (1) spiritualiteit (51) spreekwoorden (1) sprong (1) statistiek (1) status (1) sterven (5) stilte (15) straling (1) strategie (1) stress (5) synchroniciteit (14) taal (16) Taoïsme (18) tederheid (1) Tegenwoordigheid (2) The Secret (2) The Work (1) therapie (1) tijdgeest (5) toeval (5) Tolle (18) transcenderen (6) transformatie (5) transparantie (2) trend (2) tunnelvisie (1) twijfel (5) verandering (2) verantwoordelijkheid (12) verbinding (33) verdriet (2) vergeten (2) verlangen (5) verlatingsangst (1) verleiding (3) verlichting (14) verliefdheid (4) verlies (1) vermijding (1) vermoeidheid (1) verslaving (7) vertrouwen (18) verveling (2) verwondering (2) vicieuze cirkel (1) video (1) voeding (1) voelen (3) volgzaamheid (1) vragenlijst (2) vreugde (2) vrije wil (6) vrijen (3) vrijheid (90) waarheid (26) waarneming (7) ware (8) wederkerigheid (6) welzijn (7) wezen (2) wijsheden (10) wilskracht (2) woede (2) wu wei (23) yin en yang (4) zelfbeheersing (3) zelfbevestiging (3) zelfbewustzijn (8) zelfdoding (4) zelfkennis (12) zelfkritiek (1) zelfoverschatting (2) zelfrealisatie (12) zelfvertrouwen (5) zelfverwerkelijking (2) zelfwaardering (5) Zen (2) ziel (14) Zijn (11) zin van het leven (10)