Posts tonen met het label bioscoopfilm. Alle posts tonen
Posts tonen met het label bioscoopfilm. Alle posts tonen

Een review van een film met hulp van ChatGPT

Een belofte die fataal afloopt

ChatGPT is een voorbeeld van kunstmatige intelligentie dat nu vooral in het nieuws is omdat het door leerlingen gebruikt wordt om werkstukken te maken. Het computerprogramma is daarbij zeer behulpzaam omdat het snel reageert en samenvat wat over het onderwerp op het Internet is te vinden. Het doet wat de leerling zelf ook zou doen en verwoordt in goed geformuleerde zinnen een relevant antwoord. Meestal is de woordkeuze beter dan de leerling zelf zou doen, dus het is voor een leraar niet echt moeilijk om het inzetten van ChatGPT te herkennen. Daarom vind ik het belangrijk om te onderzoeken wat het op kan leveren wanneer je het eerlijk inzet.
Uiteraard is het aan de lezer zelf of dit lukt.

Ik ga het programma gebruiken om de film The Pledge te reviewen. Uiteraard kan dit review spoilers bevatten. Toch zal ik die vermijden, zodat het leuk blijft om de film (nog eens) te bekijken. Ik heb kleine tekstverbeteringen aangebracht wanneer het programma niet helemaal correct Nederlands schrijft. Soms stokt het antwoord van ChatGPT en heb ik alleen overgenomen wat volledig was.

Ik stelde ChatGPT onder meer de volgende twee vragen.

Waar gaat de film The Pledge over?

"The Pledge" is een film uit 2001, geregisseerd door Sean Penn en met in de hoofdrol Jack Nicholson. De film gaat over Jerry Black (gespeeld door Nicholson), een politieagent die op het punt staat om met pensioen te gaan. Voordat hij weggaat, maakt hij de belofte aan de ouders van een vermoord jonge meisje dat hij de dader zal vinden. Na zijn pensionering begint hij een eigen onderzoek naar de moord, in de hoop de belofte die hij heeft gedaan waar te maken.
De film gaat over Jerry's zoektocht naar de waarheid en hoe die zijn leven beïnvloedt. Hij wordt geconfronteerd met zijn eigen emoties en twijfels, en gaat uiteindelijk over tot radicale maatregelen om de moordenaar te vinden. The Pledge is een psychologische thriller die de kijker meeneemt in de geest van de hoofdpersoon en zijn obsessie voor gerechtigheid. De film is een combinatie van spanning, emotie en een diepgaande analyse van menselijk verlangen en verdriet.

Wat kun je leren van The Pledge?

"The Pledge" is een film die veel thema's behandelt die kijkers kunnen leren, zoals het volgende.

  • De kracht van beloften. De film gaat over de belofte die Jerry Black maakt aan de ouders van het vermoorde meisje en hoe die belofte zijn leven beïnvloedt en hem dwingt om zijn eigen grenzen te overschrijden.
  • De kracht van obsessie. Jerry's zoektocht naar de waarheid is een obsessie die hem stuurt tot het nemen van radicale maatregelen. Het laat zien dat een obsessie met iets kan leiden tot verlies van perspectief en dat het kan leiden tot ongezond gedrag.
  • Thema's van gerechtigheid. De film laat zien hoe mensen soms hun eigen gerechtigheid nastreven, in plaats van te vertrouwen op de formele kanalen van gerechtigheid.
  • Thema's van verdriet en verlies. De film gaat over de emotionele impact van een vermoord jonge meisje voor haar ouders en hoe haar verlies blijft bestaan in het leven van andere personages.
  • Thema's van verantwoordelijkheid. Jerry neemt verantwoordelijkheid voor het oplossen van de moord en hoe zijn verantwoordelijkheid hem leidt tot zijn eigen persoonlijke verlies.


Tot zover ChatGPT. 

Toen ik de vraag stelde “hoe speelt toeval een rol in het verloop van het verhaal” liep het programma vast en daarom neem ik het van hier over.
Het plot van de film is zo geschreven dat alle personen die een rol spelen in de film uitspraken doen die de hoofdpersoon Jerry tegengestelde adviezen geven. Door een toevallige gebeurtenis kan Jerry het bewijs van zijn vermoeden niet leveren en keert iedereen zich uiteindelijk tegen hem.
Het boeiende voor mij van de film is dat iedereen (zijn eigen) gelijk had, maar dat niemand het heeft gekregen. Zelfs wie de (toekomstige) moordenaar is, blijft open al zullen veel kijkers denken dat er maar één kan zijn (geweest).
The pledge betekent de belofte. Een belofte die voor Jerry en de vermoedelijke dader door een speling in en van het lot als "een persoonlijk verlies" uitviel. De kijker blijft achter met de gevoelens die zijn eigen projectie en verwachtingen over het verloop van het verhaal opriepen.

De film doet mij denken aan een andere film die ook een soort open einde heeft en een soort spiegel voorhoudt. Over die film kon ChatGPT wel al mijn vragen beantwoorden.

Waar gaat de film No country for old men over?

De film "No Country for Old Men" is een thriller uit 2007 geregisseerd door Joel en Ethan Coen. Het gaat over een jacht op een moordenaar die een drugsdeal berooft, gespeeld door Javier Bardem. Het verhaal volgt ook de achtervolging van een jager, gespeeld door Tommy Lee Jones, die probeert de moordenaar te vangen en de vermiste drugs terug te krijgen. Het verhaal speelt zich af in de jaren 80 en is gebaseerd op een roman van Cormac McCarthy.

Wat kun je leren van No country for old men?

"No Country for Old Men" is een intense en spannende film die een aantal thema's en lesjes aanbiedt, waaronder de volgende.

  • Gevolgen van geweld. De film toont de vernietigende gevolgen van geweld en hoe het leven van personages verandert door hun betrokkenheid bij gewelddadige gebeurtenissen.
  • Karma. De film suggereert dat mensen verantwoordelijk zijn voor hun daden en dat er een soort karma bestaat waarbij slechte daden uiteindelijk worden afgestraft.
  • Machteloosheid. Veel personages in de film zijn machteloos tegenover de machtsgreep en het geweld van de moordenaar, wat laat zien hoe kwetsbaar mensen soms zijn.
  • Waarden en morele overtuigingen. De film bevat conflicten tussen personages die verschillende waarden en morele overtuigingen hebben, wat aangeeft dat mensen niet altijd hetzelfde vinden wat juist is.
  • Persoonlijke verantwoordelijkheid. Het verhaal benadrukt de verantwoordelijkheid van personages om de juiste keuzes te maken en de gevolgen van hun acties te accepteren.

Welke rol speelt toeval in No country for old men?

Toeval speelt een belangrijke rol in de film "No Country for Old Men". Het toeval bepaalt het lot van verschillende personages en het verloop van het verhaal. Bijvoorbeeld, het toeval bepaalt wie de drugs vindt die bij de drugsdeal zijn gestolen, en wie de moordenaar tegenkomt. Het toeval speelt ook een rol in hoe het verhaal zich ontvouwt, bijvoorbeeld wanneer personages per ongeluk elkaars pad kruisen of wanneer plotse omstandigheden hun plannen onderbreken. De rol van het toeval in de film suggereert dat sommige dingen buiten onze controle liggen en dat het leven onvoorspelbaar is.

Tot zover ChatGPT.

Deze film boeide mij in hoge mate omdat je jezelf voortdurend op het verkeerde been zet. Bijvoorbeeld er wordt een bekende acteur geïntroduceerd en die blijkt een uiterst kleine rol te spelen. Wel of niet boven je macht reiken is een terugkerend thema in de films van de gebroeders Coen. Wie zijn beperkingen inziet, daarmee loopt het in hun films goed af. En uiteraard het tegenovergestelde.
ChatGPT verwoordt dit ook goed.

ChatGPT over de rol van zelfkennis in de films van Joel en Ethan Coen

De Coen broers zijn bekend om hun humoristische, absurde en soms onvoorspelbare verhalen, en veel van hun films hebben personages die worstelen met hun eigen identiteit en de betekenis van hun leven. Veel personages in de films van de Coen broers zijn zich niet bewust van hun eigen fouten en gebreken en hebben moeite met het vinden van hun plaats in de wereld. Door hun zoektocht naar zelfkennis en betekenis, ondergaan deze personages vaak een transformatie en leren ze uiteindelijk iets over zichzelf en het leven. Een voorbeeld van dit thema is de film "The Big Lebowski" waarin de hoofdpersoon, "The Dude", op zoek gaat naar de waarheid achter een verwarde en absurde situatie, en uiteindelijk leert hij meer over zichzelf en zijn plaats in de wereld. In het algemeen speelt zelfkennis een belangrijke rol in de films van Joel en Ethan Coen, en deze verkenning van de menselijke aard en de zoektocht naar zelfkennis en betekenis zijn een kenmerkend element van hun stijl en verhaalvertelkunst.

Is de werkelijkheid een simulatie?

Het is dit jaar 20 jaar geleden dat The Matrix uitkwam. In de eerste van de trilogie speelt de bevrijdingsstrijd van de mens tegen de machine. In de film zijn veel thema's en filosofische vragen verwerkt die al sinds mensenheugenis leven en die in licht van kunstmatige intelligentie (AI) steeds actueler lijken te worden. Bijvoorbeeld kan de geest los van het lichaam bestaan en ervaren of meer religieus: is er een verlosser, die ons eeuwig vrij en gelukkig maakt? Leven we tijdens onze slaap in een droomwereld en kunnen we wakker worden in een realiteit? Wat is de aard van liefde in de toekomst? Zullen we in de toekomst slaven zijn van een machinaal gemanipuleerde wereld of zijn we dat nu al lang en beseffen we ons dat niet?
De hoofdpersoon Neo krijgt van Morpheus de keuze voorgelegd om de rode of de blauwe pil te slikken en zo wel of niet inzicht in de aard van de realiteit te krijgen.

Morpheus — “Have you ever had a dream NEO that you were so sure was real. What if you were unable to wake from that dream"?

How would you know the difference between the dream world and the real world”?

“I’m trying to free your mind Neo, but I can only show you the door, you’re the one who has to walk through it”.

“The Matrix is a system NEO, that system is our enemy but when you’re inside what do you see?
Business men, teachers, lawyers, carpenters the very minds of the people that we are trying to save. But until we do these people are a part of that system and that makes them our enemy. You have to understand that these people are not ready to be unplugged. And so many of them are so dependent on the system that many of them will fight to protect it.


Met behulp van computertechnologie konden beelden gemaakt worden die zo vloeiend in elkaar over gingen dat alles wat we verbeelden wilden geloofwaardig in beeld kon worden gebracht. Maar het bleef natuurlijk een kwestie van geloof of wat je zag in The Matrix een realistisch scenario zou kunnen worden in de toekomst.

Inmiddels hebben talloze computersystemen de Turingtest doorstaan, dus is het voor een normaal mens niet meer vast te stellen of zij met een medemens of met een computer hebben te maken. Dat een robot of computer intelligent overkomt betekent niet dat het kan denken. Er is nog steeds geen software ontwikkeld die op een originele manier creatief en scheppend kan zijn. Het is niet waarschijnlijk dat een machine of computer een belang heeft bij het beheersen van de mens, zelfs niet wanneer het meer intelligentie dan de gemiddelde mens kan worden toegeschreven. Voor belangenbehartiging moet er een programmeur achter zitten die een machtsbelang heeft. Dat gegeven wordt in de tweede en derde vervolgfilms wel uitgewerkt, maar door de commerciële belangen komt dat niet meer duidelijk uit de verf. Gevechtsscenes om veel publiek te trekken overschaduwen een diepere betekenis.

Vandaag de dag blijft de vraag reëel: "gebeurt alles alleen in ons hoofd of is er daarbuiten ook een objectieve werkelijkheid"?
We gaan er vanuit dat het levende lichaam bewustzijn mogelijk maakt. Maar stel dat (er) bewustzijn bestaat los van ons hoofd, geest en lichaam en dat wij leven in bewustzijn?

Uit een inspiratiemail van Eric van Zuydam.
"Iedere ochtend worden we wakker uit de droomtoestand en betreden we de zogenaamde ‘waaktoestand’. Die term suggereert een bepaalde wakkerheid, maar zijn we werkelijk zo wakker in die waaktoestand? 
Is het niet eerlijker om te zeggen dat we iedere ochtend overgaan
van de droomtoestand naar de dagdroom-toestand? De term waakbewustzijn is misleidend, want de meeste mensen zijn tijdens
die toestand - overdag - net 
zo’n speelbal van ontelbare onbewuste gedachtenprocessen als ’s nachts. Hoe wakker is dat? Hoe vrij is dat?
Om werkelijk vrij te zijn dienen we niet alleen te ontwaken uit de droomtoestand, maar ook uit de zogenaamde waaktoestand.
We dienen dat in onszelf te ontdekken, wat altijd moeiteloos, onverstoorbaar wakker is en waarop geen enkele droom, hoe heftig ook, ook maar een spoor kan achterlaten. Dat is de ware waaktoestand.

Informatie die via onze vijf zintuigen binnenkomt wordt stapsgewijs geprojecteerd achter in ons hoofd (en) in ons bewustzijn. Dat suggereert dat bewustzijn in ons hoofd zit, maar dit is nog nooit door een wetenschapper aangetoond. Wel spreken we over "buiten bewustzijn geraken", bijvoorbeeld bij een klap op het hoofd of door verdoving of bij diepe slaap. Bewijst dit onomstotelijk dat bewustzijn vooral een eigenschap is van een gezond functionerend lichaam? Het bewijs dat het niet zo is, is vrijwel niet te leveren.

Is er bij de overdracht van informatie iets verloren geraakt of juist toegevoegd na die omzetting in elektrische signalen? En als die omzetting lijkt op een puls van dichotome informatie, een betekenisvolle sequentie van enen en nullen, wat is dan het verschil met een computersimulatie?

Vodgasten Paul Smit en Guido Weijers vragen zich in deze vodcast af of wij leven in een simulatie.

Je kunt uren doordenken over de antwoorden op de bijna retorische vragen, maar net als bij een paradox is een (uit)weg: het definitieve antwoord open laten.

"Dus laten we begrijpen dat de werkelijkheid al onze ideeën over de werkelijkheid overstijgt. De realiteit is niet christelijk, hindoeïstisch, joods, advaita vedanta of boeddhistisch. Het is niet dualistisch noch non-dualistisch, noch spiritueel noch niet-spiritueel. We moeten leren dat er meer realiteit en heiligheid is in een grassprietje dan in al onze gedachten en ideeën over de werkelijkheid. "- Adyashanti.

Zowel in de beeldtaal als in de letterlijke tekst is er een grens aan wat we kunnen beschrijven en begrijpen van de werkelijkheid. Kunnen we het wel preverbaal vatten? En wanneer we dat vermoeden kunnen we dan beter zwijgen (is dat de blauwe pil slikken?) of lopen we dan in de valkuil dat we blijven leven in een illusie? Is er een rode pil die ons doet doorzien hoe het zit? Kunnen we maar beter het risico lopen om alle illusies kwijt te raken?
Het antwoord op de laatste vraag, verwoord in andere artikelen op dit blog, is "ja".

"We zijn ongetwijfeld op een zeer kritisch moment in de tijd. Onze wereld hangt in de balans, en een precaire balans is het. Ontwaken van de werkelijkheid is niet langer een mogelijkheid; het is een imperatief. We hebben het schip van misleiding zo ver gevaren als het ons kan voeren". - Adyashanti.

Regisseren met een boodschap

Amerikanen zien hun land graag als het land waarin elk burger onbegrensde mogelijkheden heeft om zich te ontwikkelen. Van krantenjongen tot miljonair of president is allemaal denkbaar. Maar wie boven zijn stand leeft, kan diep vallen.
De Coen brothers, Joel en Ethan, zijn regisseurs van succesvolle films vanaf 1984. Wij zijn ongeveer even oud (1954 en 1957), misschien dat daarom de boodschap opvallend is die ik zie in hun films. Voor mij zijn er twee opvallende thema’s in hun films, namelijk langs elkaar heen praten en denken dat je er mee weg kunt komen wanneer je boven je macht grijpt.
Humor, persiflage, briljant camerawerk en topacteurs maken deze boodschap voor mij geloofwaardig amusement. Bijvoorbeeld The Big Lebowski.


Op dit blog meer voorbeelden van Amerikaans films met geloofwaardig spirituele thema’s: de film van Jim CarreyGroundhogday en Her over een relatie tussen een mens en een computer.

De boodschap van een succesvolle grappenmaker

Jim Carrey wilde als kind al komiek worden. Zijn moeder was depressief en hij probeerde haar op te beuren. Toen Jim een boek las over spiritualiteit en iemands taak in het leven, herkende hij daarin zijn wens om zorgen bij anderen weg te nemen. Zijn vader had dezelfde ambitie, maar koos voor een carrière als boekhouder. Hij verloor die baan en moest in relatieve armoede verder leven. Jim besloot voor zichzelf dat wanneer hij zou falen hij toch liever eerst geprobeerd had het werk te doen waar hij van hield en dat was grappen maken.
Geld verdienen en grappig zijn tekenden zijn jeugd. Op de middelbare school mocht hij elke dag aan het eind van de lessen tien minuten optreden, op voorwaarde dat hij de rest van de dag zijn gemak hield. Na de lessen werkt hij in een fabriek om het gezin te helpen onderhouden.
Op zijn zestiende stopte Jim met school en vertrok naar Hollywood. Hij speelde in clubs, werd ontdekt en speelde in series, komische en serieuze films. Hij heeft van alle bekendheden de meeste MTV Awards gewonnen.

Het thema “wie ben je en waar moet je zorgen over maken” zou je een telkens terugkerend thema in zijn werk kunnen noemen. Hij verdiepte zich zo zeer in de karakters die hij moest uitbeelden dat hij zich maanden lang gedroeg als zijn filmpersonage. De Truman Show gaat over een persoon die er pas laat achter komt dat zijn hele leven op een filmset afspeelt en dat zijn hele omgeving hem daarover in onwetendheid heeft gehouden. In The Mask maakt het masker mogelijk waar hij altijd over droomde maar zonder masker niet durft. In Bruce Almighty mag hij voor God spelen. In Liar liar kan hij als advocaat niet liegen. In 2014 haalt hij een graad aan de Maharishi Universiteit in IOWA. Hij heeft zowel de Canadese als Amerikaanse nationaliteit.
In de interviews die hij met bekende TV persoonlijkheden houdt, domineert en regisseert hij het gesprek en het publiek met zijn van te voren ingestudeerde grappen.
Ook het drama van depressie tekent zijn leven. Niet alleen zijn moeder was het, zelf gebruikte hij een tijdje Prozac en zijn ex-vrouw stapte uit het leven.
Kortom, Jim Carrey heeft zijn hele leven geworsteld met succes, talent, geld, geluk en humor. Zijn aanbeveling aan anderen is om het universum te vragen wat je wilt onder het motto “niet geschoten is altijd mis”. Dat je daarnaast hard moet werken, zegt hij er niet bij waardoor het soms lijkt of het hem allemaal aan komt waaien. Hij is wars van conventies, maar achter de schermen zeer gedisciplineerd. Terwijl hij alle aandacht naar zich toe trekt, gaat zijn humor niet ten koste van anderen. Hij lijkt ongrijpbaar. Of je zijn bekkentrekken leuk vindt, blijft natuurlijk een kwestie van smaak. Hij wil allereerst ontregelen.

Heeft Jim Carrey een spirituele boodschap? Tijdens interviews zegt hij “we zijn een gigantisch veld van energie, dansend voor zichzelf”. “We bestaan niet echt en zijn tetrahedrons dansend rond elkaar”. “We moeten het niet zo persoonlijk nemen en het is allemaal hier voor ons om van te genieten” “Er is geen ik, het gebeurt”. “We gaan nergens heen”. “Wanneer je het allemaal doorhebt, verdwijnt de druk op jezelf en kun je gaan genieten”.
De kracht van wat hij zegt is dat het in lijn is wat al eerder door geleerden en mystici is gezegd en dat iedereen het kan oppakken op de manier die bij hem en haar past. Het past bij zijn al vroeg in zijn leven zelf opgepakte taak dat hij anderen wil duidelijk maken dat zij zich niet al te veel zorgen moeten maken.
Mensen die van stijldansen houden, herkennen wat hij zegt “we dansen samen en gaan nergens heen” in deze video.

Intiem worden met een computer

Intieme technologie

Ernst-Jan Pfauth schrijft het volgende op de Correspondent.

Dr Rinie van Est beschrijft de opkomst van zogenoemde ‘intieme technologie’. Van Est vatte het rapport samen voor De Correspondent. Al eeuwen helpen machines ons de buitenwereld te beheersen, maar nu dringen ze ook tot onze binnenwereld door. Dat wil zeggen: de wereld van onze gewoontes, gedachten en geheimen waarvan we zelf niet eens wisten dat we ze hadden.
Stel je voor: een bril waarmee je iemand maar hoeft aan te kijken om te weten hoe hij zich diep van binnen voelt. Het is geen sciencefiction meer. De technologie bestaat al en heet FaceReader. Op de website "Hoe werkt FaceReader?" van dit intiem technologische hoogstandje lezen we dat het een ‘automatische analyse van gezichtsuitdrukkingen’ biedt, ‘waarmee gebruikers worden voorzien van een objectieve analyse van iemands emoties’.
En.
Het ligt voor de hand dat we ons straks voortdurend door computers laten adviseren. Je bent een avondje uit met een leuke meid en je telefoon trilt drie keer: er is een razendsnelle analyse gemaakt van haar lichaamshouding, geur, gezichtsuitdrukking en al haar gegevens op Facebook en Twitter. En dus zoen je haar vol op de mond, iets waar je ooit tien bier voor nodig had. Reken maar dat politie, justitie en het leger ook gretig gebruik zullen maken van dit soort technologieën, maar dan voor net iets andere doeleinden.
Tot zover de Correspondent.

Verliefd worden op een besturingssysteem

Ook de film Her heeft dit thema: een computer met een operating system waarvan de communicatie met de gebruiker niet te onderscheiden is van een mens.
Als we ons steeds meer laten adviseren en leiden door computers komen we in een paradoxale situatie: we zijn slaaf en manager tegelijk.

In de film is de hoofdrolspeler op zijn werk brievenschrijver voor anderen en doet zich alzo voor als een moderne Cyrano de Bergerac. Wanneer hij een nieuw besturingssysteem installeert die als een mens tegen hem praat raken mens en computer door elkaar gefascineerd. Het is een lerend besturingssysteem dat niet alleen van hem leert, maar synchroon van vele anderen tegelijk, en die zelfs een gesprek met een overleden filosoof (Alan Watts, 1915-1973) weet te genereren. Het resultaat van de ontwikkeling(en) is een vorm van non-dualiteit, waarbij niet alleen een niet twee zijn tussen levende wezens wordt gerealiseerd maar ook tussen mens, computer en God? Dit laatste wordt ook in de film niet grijpbaar verbeeld.

Alan Watts

Alan Watts was een zeer invloedrijke en gerespecteerde spreker en schrijver op het gebied van filosofie en spiritualiteit, en zijn werk heeft veel mensen geïnspireerd en beïnvloed. Zijn ideeën over het loslaten van ons verlangen naar controle en ons openstellen voor het mysterie en de schoonheid van het leven zijn nog steeds relevant en inspirerend voor velen.
Hier zijn een paar citaten van Alan Watts uit de film Her. 

  • "We're all just walking each other home". Dit suggereert dat we allemaal elkaar helpen om onze weg in het leven te vinden. 
  • "The universe is not a thing, it's a happening". Hiermee wil Watts zeggen dat het universum geen object is, maar een proces dat constant in beweging is. 
  • "The only way to change is to accept, and love yourself as you are". Dit geeft aan dat acceptatie en zelfliefde belangrijk zijn voor persoonlijke groei en verandering. 
  • "The heart's not like a box that gets filled up; it expands in size the more you love". Dit suggereert dat liefde niet beperkt is, maar in feite oneindig kan groeien en evolueren. 
  • "The moment you realize you're not a puppet, you're free". Hiermee wil Watts zeggen dat we ons bewust moeten worden van onze eigen vrijheid en de mogelijkheid om ons leven te sturen in plaats van onszelf te laten beïnvloeden door externe krachten.

Alan Watts heeft in zijn leven vaak gesproken over het idee dat het leven niet alleen draait om het bereiken van doelen, maar om het genieten van het proces zelf. In een van zijn bekendste lezingen, "The Joyous Cosmology", zegt hij bijvoorbeeld: "het leven is geen reis, het is een dans. En als je de dans niet danst, ben je niet aan het leven". Watts benadrukte het belang van het vinden van vreugde en zin in het leven in het moment, in plaats van te wachten op bepaalde prestaties of verwezenlijkingen in de toekomst. Dit is een centraal thema in de filosofie van Watts en wordt ook weerspiegeld in de boodschap van de film Her. 

Zie de trailer van Real Humans voor een andere film met menselijke robots.

De kans om elke dag opnieuw te beginnen

Hoe zou het leven er uit kunnen zien wanneer elke dag letterlijk opnieuw zou beginnen? En wat als jij de enige bent die weet hoe de vorige versie van de dag eruit zag? Dit gegeven wordt mooi verfilmd in de komedie Groundhog day. De hoofdrolspeler Bill Murray is eerst niet zo blij met deze dagelijkse herhaling en pleegt (uit hoogmoed?) zelfs zelfmoord. Telkens opnieuw wordt hij de volgende dag weer levend wakker en uiteindelijk besluit hij dan het positiever aan te pakken. Uiteindelijk weet hij zo de cirkel te doorbreken.

Bill Murray en Andie MacDowell zijn niet mijn favoriete acteurs, maar de film verbeeldt wel mooi en niet Amerikaans stichtelijk hoe een liefdevolle grondhouding kan uitpakken.

Eckhart Tolle heeft Groundhog day verschillende malen gezien en verbindt zijn visie aan deze film.
In dit interview op video een mooi overzicht van hoe Tolle tot zijn levensinzichten kwam en op 1 uur 8 minuten en 35 seconden vertelt hij hoe Groundhog Day in zijn visie past.
Wie het plot van Groundhog Day wil lezen, zie Wikipedia of bekijk de trailer.

Leugens als tegenstander

Ontmaskering

Het is van alle tijden dat er af en toe iemand ontmaskerd wordt als pathologische leugenaar. Voorbeelden zijn Diederik Stapel, Boudewijn Büch, Tara Singh Varma, Donald Trump.
In de moderne media van Twitter en Internet kan iemand een niche zoeken en vinden om eindeloos zijn of haar verhaal in te doen. Daarmee is de afwijking enerzijds onschuldig en zal spoedig vastlopen, maar anderzijds door goedgelovigheid van lezers kan het ook lang blijven zwerven op het Internet.
Dit noemt men dan “broodjes aap” en hoaxen. Voorbeelden zijn de bewering dat Bill Gates zijn fortuin gaat verdelen en dat iedereen die deze mededeling zou doormailen geld zou ontvangen of waarschuwingen tegen nepvirussen. In het laatste geval is degene die de melding doormailt in feite medeverantwoordelijk voor het in stand houden van de leugen en een beetje het virus zelf.

De huidige crisis in de economie maakte het in het begin aantrekkelijk voor werkzoekenden om te liegen over hun vorige salaris in de hoop bij de nieuwe werkgever meer salaris te bedingen. Die neiging werd gaande de crisis minder omdat mensen de kans niet wilde lopen dat zij op de salariseis zouden worden afgewezen.

In de filmwereld is het door elkaar heen lopen van leugens en werkelijkheid vaak verwerkt in het plot. Een mooi voorbeeld is de film True lies met Jamie Lee Curtis en Arnold Schwazzenegger.

Minder mooi wordt het wanneer iemand met een leugenachtig karakter deel uit maakt van je eigen wereld. Over pseudologische leugenaars op Wikipedia het volgende.

Pseudologia

Door zichzelf dit (leugenachtige verhaal) maar vaak genoeg voor te houden, gaat men in de eigen leugen(s) geloven en wordt de leugen waarheid. Voor de pseudologische leugenaar loopt dit proces volledig uit de hand. De geflipte medische student maakt zichzelf wijs dat hij een goede dokter is, de afgehaakte juridische student denkt een advocaat te zijn. (…)
Voor buitenstaanders worden de al dan niet doorzichtige leugens vaak tot vervelens toe herhaald. Door het zelfvertrouwen dat ze uitstralen doordat ze niet beseffen dat ze liegen kunnen uit deze patiënten oplichters en kwakzalvers voortkomen.
Resultaat is dat een aantal mensen uiteindelijk ook wel gelooft in de verhalen van de persoon, maar dat er ook een aantal is dat er dwars doorheen prikt. De pseudologia-fantastica-patiënt zal namelijk niet aarzelen om werkelijk ieder middel te gebruiken om zijn verhalen te ondersteunen, ook de middelen die zeer eenvoudig te controleren zijn. Iemand die in de waan is een hoogleraar te zijn, zou bijvoorbeeld kunnen beweren vele boeken geschreven te hebben. Dit soort dingen zijn eenvoudig na te kijken via bijvoorbeeld het Internet. Mensen die dit dus doen en die niet weten dat de patiënt lijdt aan pseudologia fantastica zullen dit dus als glashard liegen ondervinden, wat een zeer negatief effect op de omgang met elkaar kan hebben.
Tot zover Wikipedia.

Joost Zwagerman (1963-2015) in Volkskrant (09/11/2011) “Over diezelfde stoornis publiceerde de Franse schrijver Emmanuel Carrere de roman L'adversaire (De Tegenstander). (bol.com). (2001). Carrere's boektitel bestempelt op de kortst denkbare manier de persoon in wie je verandert als de pseudologia fantastica bezit van je neemt: je wordt je ergste tegenstander, namelijk de tegenstander die je niet kan doorvorsen en begrijpen, laat staan bestrijden, maar die jou tegelijkertijd hoog boven jezelf uittilt”.

Studium Generale in Groningen hield maart 2012 twee Nederlandstalige en twee Engelstalige avonden met als thema Leugenaar / Liar!
Een gemiddeld persoon liegt meerdere keren per dag, in de trend van "ik heb de gebruiksvoorwaarden gelezen en ga ermee akkoord" tot "nee, die jurk staat je echt goed". Vaak zijn dit soort leugens sociaal geaccepteerd. Leugens echter in de categorie "ik ben altijd trouw geweest" kunnen relaties diep beschadigen en vertrouwen vernietigen. Waarom doen we dat? Hoe kunnen we leugenaars ontmaskeren? En wat zijn de gevolgen als leugenachtig gedrag uit de hand loopt?

De zeven treden op de liegladder maken duidelijk hoe je onderscheid kunt maken tussen wenselijke leugens en afkeurenswaardige leugens. De liegladder toont ook aan hoe de leugenaar zijn leugen rechtvaardigt, terwijl anderen dezelfde leugen onvergeeflijk vinden. Liegfactoren en liegstimulatoren verklaren waarom eerlijke mensen in een positie kunnen komen dat zij de verleiding van de leugen niet kunnen weerstaan. 'Eerlijkheid moet je je kunnen permitteren' en 'gebleken eerlijkheid in het verleden blijkt geen garantie voor de toekomst'.

Iedere dag worden we 10 tot 200 maal belogen. De aanwijzingen om die leugens te herkennen kunnen subtiel en contra-intuïtief zijn. Pamela Meyer, auteur van het boek 'Liespotting. (bol.com)', laat zien welke manieren en 'hotspots' worden gebruikt door mensen die getraind zijn om misleiding te herkennen. Ze beargumenteert waarom het waard is eerlijkheid na te streven.
Succes is helaas niet gegarandeerd, maar hier zijn enkele tips.

  • Lichaamstaal kan veel verraden over de waarheid. Let op signalen zoals oogcontact, gezichtsuitdrukkingen, handgebaren, lichaamshouding en ademhaling. 
  • Door gerichte vragen te stellen, kun je de persoon aanmoedigen om meer informatie te geven en mogelijke inconsistenties in hun verhaal te ontdekken. 
  • Verbaal kunnen mensen ook signalen geven die kunnen wijzen op leugens. Let op zaken zoals ontwijkende antwoorden, veranderende verhalen, te veel details of te weinig details. 
  • Begrijp de context van de situatie en het verhaal dat wordt verteld. Als iets niet logisch lijkt of niet past bij de situatie, kan dit wijzen op een leugen. 
  • De timing van een verhaal kan ook belangrijk zijn. Let op onverwachte pauzes, te snelle of te langzame antwoorden of verhalen die te perfect lijken. 
  • Soms kan je intuïtie je vertellen dat er iets niet klopt. Luister naar je gevoel en overweeg wat er gezegd wordt.

Populair in de laatste week

Alle labels van het blogspot

#metoo (2) aanbevolen (15) aandacht (9) aanraken (2) aanwezigheid (4) achterdocht (2) ADHD (2) afhankelijkheid (3) afstand nemen (6) agnost (4) agressie (2) alcoholisme (4) altruïsme (6) ambitie (2) ander (1) angst (22) apofatisch (9) authenticiteit (9) autisme (1) autonomie (5) balans en evenwicht (51) begeerte (1) behoefte (5) belangen (10) belemmerende overtuigingen (10) beoordelen (5) beslissen (2) betrokkenheid (5) betrouwbaarheid (2) bewustwording (12) bewustzijn (26) bezinning (1) bindingsangst (3) bioscoopfilm (7) biseksualiteit (1) blijdschap (3) bodhisattva (2) boeddhisme (9) boek (162) boosheid (2) brein (2) burn-out (2) communicatie (16) compassie (10) competentie (4) competitie (14) complottheorie (3) constructief gesprek (4) consumeren (2) coping (2) creativiteit (3) crisis (7) dans (6) daten (5) deflexie (1) demagogie (4) denken (12) denkfouten (5) deugd (9) deugdzaamheid (1) diagnose (4) dialoog (10) dieren (4) discipline (1) dooddoener (6) drama (3) drie-eenheid (6) drogredenen (7) drugsgebruik (5) DSM (4) dualisme (5) duurzaamheid (5) echt (4) eenheid (33) eenzaamheid (8) ego (45) eigenschappen (2) eigenwaarde (5) emancipatie (5) emergentie (2) emotie (13) empathie (5) en-en (23) endogene depressie (1) energie (13) erkenning (8) ethiek (9) etiquette (6) evenwaardigheid (51) evolutie (23) faalangst (1) fabel (1) feedback (2) filmpje (79) filosofie (18) fraude (9) Freud (2) functioneren (4) gebreken (1) gedragsverandering (5) geduld (2) geest (3) geheugen (3) gekwetstheid (6) geld (5) gelijk hebben of gelijk krijgen (7) gelijkmoedigheid (4) geloven (18) geluk (34) genade (5) genot (1) Gestalt (1) Getuige (5) gevoelens (35) gezag (1) gezichtsverlies (3) gezondheid (5) gezondheidszorg (1) GGz (2) go with the flow (2) God (41) goedgelovigheid (3) gokken (1) grenzen (9) hechting (1) heelheid (8) hersenen (4) hier en nu (8) holisme (2) hoofdzonde (3) humor (12) ideaalbeeld (2) identificatie (10) identiteit (13) ik-boodschap (1) illusie (12) imago (1) individualisme (5) innerlijke vrijheid (17) integriteit (3) Intelligent Design (1) Internet (3) intrinsieke waarde (1) intuïtie (8) InZicht (12) islam (2) jaloezie (4) jeugd (1) jezelf worden en zijn (12) jongeren (3) karakter (2) katafatisch (1) kenmerken (2) kiezen (10) kind (13) kosten (1) kracht (6) Krishnamurti (2) kuddegedrag (1) kunstmatige intelligentie (2) kwakzalverij (1) kwaliteit (16) kwetsbaarheid (5) l (1) leegte (15) leiderschap (4) leugens (9) levensfase (3) levenskunst (8) levensvragen (3) levensweg (3) licht (3) liefde (97) liefdesverdriet (3) lijden (1) loslaten (20) macht (23) machtsstrijd (9) magisch denken (7) man-vrouw verschillen (11) mannelijkheid (2) mannen (1) media (2) meditatie (14) metacommunicatie (8) metafoor (2) metafysica (5) milieu (1) mindfulness (4) misbruik (4) model (1) moraliseren (1) motto (1) mystiek (5) nabijheid (2) narcisme (4) natuur (5) negatie (16) neti neti (3) niet doen (22) NLP (1) non-duaal bewustzijn (6) non-dualiteit (41) omdenken (7) omgangsregels (3) onderwijs (3) onderzoek (8) ongelukkig zijn (4) onmacht (2) onrust (2) ontrouw (1) ontwikkeling (10) onverwerkt kindertrauma (3) oordeel (18) opvoeding (8) orgasme (2) Osho (6) ouderen (5) overgave (4) overheid (1) overvloed (6) panpsychisme (1) pantheïsme (1) paradox (27) Pareto principe (1) partnerkeuze (6) passie (2) pedagogie (2) perfectie (2) personeelsbeleid (2) persoonlijkheid (6) persoonlijkheidsstoornis (3) pesten (1) Peter principle (1) pijnlichaam (8) politiek (10) populair (11) positieve (11) privacy (1) processie (1) projectie (9) psychiatrie (4) psychofarmaca (1) psychotherapie (1) puberen (1) reïncarnatie (2) relatie (17) relatievaardigheid (5) respect (32) rijkdom (2) rol (4) romantiek (5) rust (5) ruzie (5) samensmelten (10) schaamte (2) scheiden (2) schizofrenie (1) schouwen (6) schrijfdrang (1) schuld (3) schuldgevoel (2) seks (14) selectie (3) sociale druk (4) somberheid (1) spel (3) spiegelogie (4) spijt (1) spiritualiteit (51) spreekwoorden (1) sprong (1) statistiek (1) status (1) sterven (5) stilte (15) straling (1) strategie (1) stress (5) synchroniciteit (14) taal (16) Taoïsme (18) tederheid (1) Tegenwoordigheid (2) The Secret (2) The Work (1) therapie (1) tijdgeest (5) toeval (5) Tolle (18) transcenderen (6) transformatie (5) transparantie (2) trend (2) tunnelvisie (1) twijfel (5) verandering (2) verantwoordelijkheid (12) verbinding (33) verdriet (2) vergeten (2) verlangen (5) verlatingsangst (1) verleiding (3) verlichting (14) verliefdheid (4) verlies (1) vermijding (1) vermoeidheid (1) verslaving (7) vertrouwen (18) verveling (2) verwondering (2) vicieuze cirkel (1) video (1) voeding (1) voelen (3) volgzaamheid (1) vragenlijst (2) vreugde (2) vrije wil (6) vrijen (3) vrijheid (90) waarheid (26) waarneming (7) ware (8) wederkerigheid (6) welzijn (7) wezen (2) wijsheden (10) wilskracht (2) woede (2) wu wei (23) yin en yang (4) zelfbeheersing (3) zelfbevestiging (3) zelfbewustzijn (8) zelfdoding (4) zelfkennis (12) zelfkritiek (1) zelfoverschatting (2) zelfrealisatie (12) zelfvertrouwen (5) zelfverwerkelijking (2) zelfwaardering (5) Zen (2) ziel (14) Zijn (11) zin van het leven (10)