Problemen met stress oplossen of ontlopen

Copingstrategieën worden toegepast bij stress, probleemgedrag en andere tegenslagen. Er zijn vele manieren om met tegenslagen en onbalans in je leven om te gaan, namelijk probleemgerichte, responsgerichte en emotiegerichte coping.

Probleemgerichte coping
Je zoekt een oplossing voor het probleem door verandering aan te brengen in de situatie die stress of tegenslag veroorzaakt.

Responsgerichte coping
Is er op gericht om de gevolgen van een probleem of tegenslag te verminderen, door bijvoorbeeld meditatie.

Emotiegerichte coping
Het probleem wordt opgelost door de onplezierige gevolgen van stress of tegenslagen te ontvluchten.

Hieronder een aantal vermijdingsstrategieën. Door het gebruiken maken hiervan wordt het werkelijke contact met onszelf en de ander vermeden. Deze mechanismen zijn alleen neurotisch als we ze te pas en te onpas of chronisch gebruiken.

Introjectie. Ideeën, normen, boodschappen slikken die niet bij je passen.

Confluentie. Samenvloeien, niet meer weten waar de een ophoudt en waar de ander begint, geen grenzen voelen.

Deflexie. Vermijden van de werkelijke emotie door de aandacht als het ware af te leiden b.v. door omslachtigheid, altijd glimlachten, weglachen, enz.

Op zeker spelen. Zorgen dat men alle gevolgen en informatie kent.

Projectie. Wat je bij de ander neerlegt is een deel van jezelf dat je ontkent. Door de ogen van een ander naar jezelf en anderen kijken.

Retroflectie. Aan jezelf doen wat je aan de anderen wilt doen.
Je kracht omkeren i.p.v. naar buiten te richten. b.v. nagelbijten, je ongenoegens opvreten in plaats van ze uit te spugen daar waar ze horen. Jezelf wiegen, vasthouden, strelen omdat je dat niet aan een ander durft te vragen.

Meelopen. Het kleiner maken van de verschillen, glad strijken, sussen. Dit mechanisme is een verzachtende maatregel om het vooral niet te lastig te maken.

Uit de weg gaan. Dit leidt vaak tot uitstelgedrag en dagdromen waarbij men steeds weer goede en nieuwe voornemens maakt.

Egotisme. Het onder alle omstandigheden alles en iedereen onder controle willen houden. Geen spontane uitingen toestaan. Het bewaken van de identiteit door denken, analyseren en het oncontroleerbare deel van onszelf te controleren om toch vooral niet in verwarring te raken.

Vermijdende gehechtheid. Dit uit zich op twee manieren: de dismissing en de angstige stijl van vermijding. Dismissing is een vermijdingsstrategie waarbij de behoefte aan contact met anderen wordt ontkend. Deze mensen geven aan dat relaties onbelangrijk zijn, zij tonen vijandigheid in relaties met anderen en deze worden als niet-ondersteunend ervaren.
Bij een angstige stijl van vermijding is de wens tot sociaal contact wel aanwezig, maar de emotionele nabijheid van anderen wordt bewust vermeden uit angst voor teleurstelling.

Meer lezen over omgaan met stress? Klik hier.