Wat zijn de wortels van onze haast?
Veel mensen hebben een smartphone om niets te missen. Maar ondertussen missen ze wat er nu gebeurt, zie bijvoorbeeld deze video.
De moderne Nederlander slaapt steeds minder, praat sneller en loopt harder. Hij eet onder het werken en werkt terwijl hij op vakantie is. Gelukkig worden we er niet van. In plaats daarvan neemt de onvrede over het gebrek aan tijd steeds kolossaler vormen aan. Stress en burn-out gelden als nieuwe volksziekten. Kinderen gaan zelfs gebukt onder een ADHD-epidemie.
In zijn boek
Neem de tijd overleven in de to go-maatschappij gaat Koen Haegens op zoek naar de wortels van onze haast. Geen genoegen nemend met de geijkte oplossingen, onderzoekt hij wat er met onze tijd is gebeurd. Wat is het verband tussen de tijdsdiscipline van de middeleeuwse kloosters en de 24-uurshectiek van Schiphol? Wat betekende de komst van de eerste wasmachine voor zijn grootouders op de boerderij? Hoe vrij beschikken wij in het liberale westen eigenlijk over onze tijd?
Waarom worstelen mensen met tijdgebrek?
Waarom hebben ze het zo druk, zijn ze gejaagd, ondervinden ze stress en hebben zo veel mensen een burn-out? Waarom genieten ze niet meer van het leven? Op die vragen wordt gepoogd een antwoord te geven. Er wordt gewezen op veranderingen in het arbeidsproces: de lopende band, het taylorisme en steeds verdergaande tijdsdisciplinering. In het huidige neoliberalisme hoeven mensen niet meer gedwongen te worden: zij hebben de tijdsdisciplinering geïnternaliseerd. Ze zijn flexibel en mobiel. Bij hen is er geen onderscheid meer tussen vrije tijd en arbeidstijd; er is nu het onderscheid tussen betaalde tijd en andere productietijd. Ook de jeugd heeft steeds minder vrije tijd omdat de ouders die vol plannen met educatieve activiteiten opdat hun kroost geen achterstand oploopt. Ook van ouderen wordt verwacht dat zij langer doorwerken na hun 65ste levensjaar. Vaste banen behoren tot het verleden en of er nog een pensioen zal zijn is onzeker. Door de flexibiliteit ervaren mensen dat ze geen grip meer op hun toekomst hebben. De schrijver pleit voor een 'tijdstrijd', deels door geld in te ruilen voor vrije tijd en deels door te streven naar een meer ontspannen samenleving.
