Posts

Posts uit april, 2025 tonen

Psychologie en leven in het hier en nu

Zinvol verbinden Ieder mens verlangt naar liefde en vrijheid. Hoewel deze twee op zichzelf staande waarden lijken, kunnen ze op een diepere manier met elkaar worden verbonden. Wanneer liefde en vrijheid samenkomen, versterken ze elkaar en krijgen ze meer betekenis in ons leven. Zonder vrijheid geen liefde en zonder liefde geen vrijheid . Toch is het vinden van een evenwicht tussen autonomie en verbinding vaak een uitdaging. Deze balans voelt niet altijd vanzelfsprekend. Op dit blog verken ik vanuit spiritualiteit, zoals het taoïsme en boeddhisme, psychologie en persoonlijke ervaringen, hoe het ego ons kan ondersteunen, maar ook belemmeren. Loskomen van het ego Het ego is geen tastbaar iets; het bestaat uit gedachten, overtuigingen en identificaties die ons zelfbeeld vormen. Dit beeld bepaalt hoe we onszelf en de wereld om ons heen ervaren. Hoewel het ego ons kan beschermen en sturen, houdt het ons vaak gevangen in patronen die ons beperken. Door ons los te maken van dit beperkte zelf...
Lees verder »

Een existentiële sprong in vertrouwen

Afbeelding
De dwaas en de sprong in het leven De tarotkaart The Fool toont een figuur die achteloos aan de rand van een afgrond staat. Hij draagt een kleine bundel, kijkt omhoog en lijkt zich niet bewust van het gevaar voor zijn voeten. Toch is er niets angstigs aan dit beeld. Integendeel: The Fool straalt vertrouwen en lichtheid uit, alsof het onbekende dat hem wacht geen dreiging is, maar een uitnodiging. In de traditie van de tarot symboliseert hij het begin van een reis, een open houding ten opzichte van het leven en het durven zetten van een stap zonder te weten waarheen. Søren Kierkegaard beschreef in Vrees en beven iets soortgelijks met wat hij de sprong van geloof noemde. Aan de hand van het verhaal van Abraham en Isaak laat hij zien dat geloof niet berust op zekerheid of bewijs, maar op een sprong in vertrouwen. Voor Kierkegaard geldt dit echter breder: het hele bestaan is doordrongen van sprongen. Rationele argumenten of berekeningen brengen ons maar tot een grens; daarna moet je...
Lees verder »

De Kāmasūtra als handleiding voor het leven

Afbeelding
Nachten van doen en laten Stel je de mens voor, duizenden jaren geleden, zonder lampen of elektriciteit. De nacht was lang, donker en vaak stil. Werken kon niet meer, jagen was gevaarlijk en reizen was onhandig. Wat overbleef, was het samenzijn. Je zat bij elkaar rond het vuur, vertelde verhalen, zong, of deelde de stilte. Of die uren prettig waren of pijnlijk, hing af van de manier waarop mensen met elkaar omgingen. Daar, in die lange nachten, werd wellevendheid belangrijk. Respect, humor en weten wanneer je iets moest doen en wanneer juist niet. Het verschil tussen een fijne nacht en een gespannen nacht zat in die balans van doen en laten. Ook in oude Indiase teksten zie je dat terug. Rond de tijd van de Kāmasūtra ontstond de leer van de vier levensdoelen, de puruṣārthas : dharma – leven met plicht en moraal, artha – zorgen voor welvaart en bestaanszekerheid, kāma – genieten van liefde en verlangens, mokṣa – zoeken naar bevrijding of verlichting. Die...
Lees verder »

Over presentie in gesprekken en bij het dansen

Afbeelding
De tegendruk van aanwezigheid In stijldansen geeft de volger tegendruk tegen de hand van de leider. Niet zoveel dat er weerstand ontstaat, niet zo weinig dat het contact verloren gaat, maar precies genoeg dat de hand tussen beiden in blijft zweven. Wanneer de leider extra drukt, wijkt de volger. Wanneer de leider ruimte geeft, vult de volger die. Dit is geen passief meegaan, maar een voortdurende dialoog van druk en wijken, van geven en nemen. Door die constante, levende spanning weten beide dansers elkaar te vinden. Maar tegendruk alleen is niet genoeg. De hele danshouding moet kloppen. Je staat iets versprongen, zodat je voeten niet recht tegenover elkaar staan, anders trap je elkaar op de tenen. Je hoofd houdt afstand, anders ruik je elkaars adem. Je kijkt af en toe naar elkaar om te checken of de ander volgt wat je aangeeft. Deze houding is geen belemmering voor de dans, maar juist wat de dans mogelijk maakt. De structuur creëert de ruimte waarin contact kan ontstaan. Een goed ...
Lees verder »

Hoe het verleden vormt wie wij denken te zijn

Afbeelding
De ongehoorde echo van het verleden Belangrijke gebeurtenissen uit het verleden sterven nooit helemaal weg. Ze echoën door in ons bewustzijn, in onze instituties en in de manier waarop we naar elkaar kijken. Toch is niet iedereen even gevoelig voor die echo’s. Waar de één ze duidelijk hoort, kan de ander ze negeren of verdringen. Die ongelijkheid in waarnemen maakt het noodzakelijk dat we ons blijven oefenen in luisteren: naar de stemmen van de geschiedenis en naar de ondertoon van ons eigen handelen. De echo van macht en waarden is door verschillende denkers scherp beschreven. Friedrich Nietzsche liet zien dat de oude waardesystemen, zoals christelijke moraal of aristocratische trots, nooit zomaar verdwijnen. Zelfs wanneer ze officieel verworpen zijn, sluimeren ze voort in ons denken. In die zin zijn we nooit geheel bevrijd van het verleden: de echo spreekt nog in onze keuzes en oordelen. Michel Foucault verbreedde dit inzicht naar de samenleving als geheel. Hij toonde aan hoe...
Lees verder »

Van vernedering naar verzoening

Afbeelding
Lessen in leiderschap In de moderne politiek zijn we getuige geworden van een leiderschapsstijl waarin het systematisch kleineren van tegenstanders centraal staat. Donald Trump heeft dit tot een kunstvorm verheven: de constante stroom van beledigingen, denigrerende bijnamen zoals "Sleepy Joe" en "Crooked Hillary" en het neerzetten van elke vorm van kritiek als afkomstig van "losers" of mensen die "het gewoon niet snappen". Deze aanpak gaat verder dan gewone politieke retoriek, het is een bewuste strategie om tegenstanders niet alleen te verslaan, maar te vernederen en hun waardigheid aan te tasten. Dit patroon past in een verontrustend psychologisch mechanisme waarbij macht wordt gebruikt om een hiërarchie van superioriteit te rechtvaardigen. Door anderen systematisch als minderwaardig af te schilderen, wordt de eigen positie bevestigd zonder dat inhoudelijke argumenten nodig zijn. Het creëert een gevaarlijke dynamiek waarin volgers worden aa...
Lees verder »

Waarom gelijkheidsdenkers zichzelf superieur vinden

Afbeelding
De paradox van het universalisme Ik zou universalisme omschrijven als het geloof dat er waarden, principes of waarheden bestaan die voor iedereen gelden, ongeacht tijd, plaats, cultuur of persoonlijke situatie. Een voorbeeld vind ik de Gouden Regel: wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet . In het hart van vrijwel elk maatschappelijk debat schuilt een merkwaardige paradox. Gelijkheidsdenkers of egalitaristen of universalisten of rechtvaardigheidsstrijders verkondigen dat iedereen gelijk is en dezelfde rechten heeft, terwijl ze tegelijkertijd -vaak onbewust- zichzelf superieur achten aan degenen die er anders over denken. De dierenrechtenactivist predikt gelijkwaardigheid van alle wezens, maar voelt zich verheven boven de "onbewuste" vleeseter. De traditionalist die zich verzet tegen deze visie doet dit vanuit een gevoel van superioriteit ten opzichte van zowel dieren als "naïeve" activisten. Deze spanning tussen expliciet universalisme en imp...
Lees verder »

De wil tot macht achter de gelijkheidsmoraal

Afbeelding
Nietzsche's diagnose: de wraakzucht van de machtelozen Volgens filosoof Friedrich Nietzsche (1844-1900) ontstond het christelijke (en bij uitbreiding moderne humanistische) gelijkheidsdenken als waarde niet uit nobele motieven, maar uit ressentiment : de omgekeerde wraakzucht van degenen die zich machteloos voelden. Hoewel sommige waarden objectief waardevol zijn, benadrukt Nietzsche dat ze hun kracht verliezen als we ze niet persoonlijk toe-eigenen. De Gouden Regel bijvoorbeeld blijft krachtig omdat mensen hem steeds opnieuw heruitvinden , niet alleen maar overnemen. Men kan Nietzsche lezen als een waarschuwing: wie spreekt over gelijkheid en evenwaardigheid moet oppassen dat dit geen middel wordt om levenskracht en verscheidenheid te onderdrukken.  De oorspronkelijke "meesters" legitimeerden hun macht door hun eigen kracht en voortreffelijkheid. Maar degenen die deze macht niet bezaten, de onderworpenen, keerden de waarden om: macht werd "slecht", nederig...
Lees verder »

De onvoltooide emancipatie

Afbeelding
De stress van een schitterend leven De emancipatie van vrouwen is nog lang niet voltooid. Dat blijkt niet alleen uit ongelijkheid op de arbeidsmarkt of in de verdeling van zorgtaken, maar ook uit een stille crisis die zich afspeelt onder jongeren en in het bijzonder onder meisjes. Al twintig jaar verslechtert hun mentale gezondheid en de cijfers van de laatste jaren zijn ronduit verontrustend. Bijna de helft van de meisjes op de middelbare school rapporteert veel piekeren, angst en ongeluk; een stijging van bijna twintig procent ten opzichte van vijf jaar eerder. Zelfbeschadiging, eetstoornissen en overdoses komen eveneens veel vaker voor bij meisjes dan bij jongens. Achter deze cijfers schuilt meer dan een medisch of pedagogisch probleem. Ze leggen een spanningsveld bloot tussen vrijheid en maakbaarheid dat diep filosofisch, historisch en maatschappelijk van aard is. Vrijheid als last Simone de Beauvoir stelde dat de vrouw in de westerse cultuur vaak tot object wordt gemaakt, b...
Lees verder »

Hoe minder je vasthoudt, hoe meer er kan stromen

Afbeelding
Waarom liefde bloeit in vrijheid Er bestaat een mysterie in de menselijke ervaring dat even elegant als fundamenteel is: hoe meer we proberen vast te houden aan wat we liefhebben, hoe meer het tussen onze vingers door glipt. Het lijkt erop dat dit loslaten ook een vorm van liefde is: liefde voor het moment zonder het te willen bezitten. En dat die bereidheid tot loslaten juist zorgt voor meer verbinding, meer flow-momenten. De greep van bezit Onze natuurlijke neiging is om wat kostbaar is vast te pakken. Een prachtige zonsondergang, een goed gesprek met een vriend, de euforie van een licht uitgevoerde dans: we willen deze ervaringen voor altijd bewaren, ze herhalen, ze controleren. Maar in die greep verandert iets essentieels. Het levende wordt museum, de stroom wordt stilstaand water. Wanneer we een moment proberen te bezitten, trekken we het uit zijn natuurlijke context. We dwingen het om iets te zijn wat het van nature niet kan zijn: permanent, herhaalbaar, gecontroleerd. In...
Lees verder »

Een gemeenschappelijk belang

Afbeelding
Waar elke politieke partij naar zou moeten streven Wij mensen bestaan niet los van elkaar. Ons welzijn en onze vrijheid wortelen in relaties: met anderen, met de natuur, met de generaties die na ons komen. Het gemeenschappelijk belang is dan ook dat ieder mens -en ieder levend wezen waarmee wij samenleven- de mogelijkheid krijgt om een waardig, vrij en zinvol bestaan te leiden. Waardigheid betekent dat niemand gereduceerd wordt tot middel voor een ander. Praktisch betekent dit dat werk niet alleen een bron van inkomen moet zijn, maar ook van erkenning en zingeving. Het betekent ook dat zorg beschikbaar is wanneer iemand kwetsbaar wordt, en dat ouderen niet worden weggezet als last maar als deel van ons gemeenschappelijk verhaal. Vrijheid betekent dat mijn vrijheid ophoudt waar die van de ander begint, zodat vrijheid gedeeld kan worden in plaats van bevochten. In de praktijk vraagt dit om goed onderwijs dat ieder kind de kans geeft zich te ontwikkelen, betaalbare huisvesting die...
Lees verder »

Afleren als weg naar vrijheid

Afbeelding
Stoïcijnse rust, synchroniciteit en evenwaardig contact De eerste helft van een mensenleven staat vaak in het teken van leren. Ouders, leraren en de overheid wijzen ons de weg: we moeten kennis vergaren, vaardigheden ontwikkelen en zo toegang krijgen tot studie en werk. Ook ik heb dat kronkelige pad bewandeld. Met mijn pensionering merkte ik dat de balans verschoof. Waar ik ooit gedreven werd door de vraag wat ik moest leren, houd ik mij nu meer bezig met afleren. Afleren klinkt misschien als verval of verlies, maar het is een bewuste keuze. Het is het opsporen en loslaten van overtuigingen die meer last dan vrijheid geven. Het is leven vanuit de via negativa , de apofatische benadering: niet zozeer benoemen wat iets is, maar ontdekken wat het níet hoeft te zijn. Wat overblijft is ruimte, ruimte voor vrijheid, ontvankelijkheid en nieuwe betekenis. De Gouden Regel: wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet , is een universeel voorbeeld. Afleren en stoïcisme ...
Lees verder »

De deugd van de middenweg

Afbeelding
Tussen vasthouden en laten gaan We willen graag vasthouden wat mooi is. Een geliefde, een herinnering, een moment van geluk. Even vanzelfsprekend willen we afweren wat pijn doet. Het is een menselijke reflex: grijpen en wegduwen, alsof we zo het leven in een veilige vorm kunnen kneden. Maar vroeg of laat laat alles ons toch los. Niet omdat we dat willen, maar omdat het in de aard van dingen ligt om te veranderen. Soms doet dat pijn, soms voelen we weerstand, soms verzetten we ons met heel ons hebben en houden. Toch is het juist dát verzet dat ons het meest vermoeit. De boeddhistische traditie noemt de weg daartussen madhyamā-pratipad , de middenweg. Het is geen compromis, maar een levenshouding waarin we ons niet laten meesleuren door begeerte of afkeer. We leren kijken naar wat is, zonder ertegen te vechten en zonder het te grijpen. In de stilte van dat kijken kan vergankelijkheid zich tonen zonder dreiging. Wat we vrezen te verliezen, blijkt soms nooit van ons geweest te zijn. ...
Lees verder »

Tot hoever moet je een talent ontwikkelen?

Afbeelding
Het recht op middelmatigheid Het verhaal over talenten dat in het Evangelie van Mattheüs wordt verteld, is eeuwenlang gebruikt als morele spiegel. Een heer vertrouwt zijn dienaren een aantal talenten toe, een oude munteenheid die symbool werd voor gaven en mogelijkheden. De dienaren die hun talenten investeren en vermenigvuldigen worden geprezen, maar degene die zijn talent in de grond begraaft, wordt hard veroordeeld. Sindsdien kleeft er aan het woord “talent” een normatieve lading: je mag het niet ongebruikt laten, je bent verplicht het te ontwikkelen en vrucht te laten dragen. Die gedachte heeft diepe sporen nagelaten. Staten en samenlevingen hebben er beleid op gebouwd. In communistische landen werden jonge kinderen gescreend op muzikale, sportieve of wetenschappelijke aanleg, om vervolgens in een strak regime van training te worden klaargestoomd voor collectieve glorie. Ook dichter bij huis herkennen we de dynamiek: ouders die het talent van hun kind niet alleen zien als gave,...
Lees verder »

Labels

Meer tonen

Veel gelezen afgelopen week

In beweging Zijn

Afbeelding
Waar het ik verschijnt doordat het wordt gezien  ( Tip: Ben je jong , lees deze versie , steekwoorden zijn vrijheid, eenheidservaring, machtsstrijd). Er zijn ervaringen die niet beginnen bij het denken, maar bij het verdwijnen van het denken. Ze ontstaan niet doordat iemand “ik” zegt, maar doordat dat “ik” even oplost in een grotere helderheid. In zulke momenten valt identiteit -de lagen van rollen, overtuigingen en conditioneringen- vanzelf weg. Wat overblijft is individualiteit in haar meest ongeconditioneerde vorm: een eigenheid die niet wordt gemaakt of vastgehouden, maar die zich toont als een zacht licht, een trilling die niets opeist. Zo’n eenheidservaring laat geen woorden achter, maar wel een spoor. Niet als concept, maar als gevoelsmatige herkenning: hier is niets afgescheiden, hier beweegt het leven door alles heen zonder grens. Later kan taal dit aanraken, maar het blijft altijd een verwijzing naar iets dat voorafgaat aan woorden. Op een ander spoor verschijnt een inzi...
Lees verder »

Hoe jij zichtbaar wordt wanneer iemand jou echt ziet

Afbeelding
Drie voor mij belangrijke levenservaringen Wat ik als oudere een jongere mee zou willen geven als belangrijke voorwaarden voor een gelukkig leven is dat je voor een intense geluks- en eenheidservaring niet iets hoeft te doen, integendeel.  Daarnaast vind ik dat vrijheid als basis voor de Gouden Regel ( wat jij niet wilt dat jou overkomt, doe dat ook een ander niet ) voor mens en dier geldt. En tenslotte: de bron van alle ellende is (in mijn optiek) dat de een zich meer voelt dan de ander. Dat leidt tot machtsstrijd en de oplossing is een evenwaardige levenshouding. Alle drie ervaringen hangen voor mij samen. Hieronder licht ik dat toe. In de flow Soms heb je van die momenten waarop alles even klopt. Alsof je per ongeluk een verborgen level van het leven binnenstapt. Het denken gaat even op vliegtuigstand, de wereld voelt soepel en je beseft: “ah… zó kan het dus ook”. Later herken je datzelfde gevoel in simpele, concrete dingen. Bijvoorbeeld in het besef dat dieren geen decorst...
Lees verder »

Herkenning tussen twee zielen

Afbeelding
Over resonantie, vrijheid en liefde in ontmoeting Het fenomeen dat vaak “tweelingziel” wordt genoemd, verwijst niet naar een mystieke lotsbestemming of een romantisch ideaal. Het gaat om een manier van ontmoeten, waarin twee mensen elkaar herkennen op een niveau waar woorden tekortschieten. Het is geen zoektocht naar de ander, maar een manier van zijn die de ontmoeting mogelijk maakt. Wanneer twee mensen elkaar in vrijheid kunnen zien, kan resonantie ontstaan. En soms groeit uit die resonantie een verbinding die voelt alsof je elkaar al kende voordat je elkaar ontmoette. Hoe een tweelingziel voelt Het gevoel van een tweelingziel wordt vaak beschreven als diep en intens, maar in werkelijkheid is het vooral evenwichtig en veilig. Het is een ontmoeting waarin je merkt dat iemand anders je niet dwingt om anders te zijn dan je bent. Er is geen machtsstrijd, geen competitie, geen onderhuidse spanning. Er is ruimte. Deze ruimte voelt licht, niet zwaar. Er hoeft geen drama te zijn. E...
Lees verder »

Over vrijheid, evolutie en wat blijft

Afbeelding
Stop met zoeken naar wat je over het hoofd ziet We hebben verhalen over zielen. Over wat er gebeurt na de dood. Over verzamelpunten waar ervaringen worden gedeeld, over reïncarnatie, over het Akasha-veld waar alles wordt bewaard. Deze verhalen proberen iets te vatten dat moeilijk te bevatten is. Maar ze bevatten een fundamentele spanning: ze willen zowel individualiteit behouden (jouw ziel gaat door, jij leert en groeit) als eenheid beloven (uiteindelijk zijn we allemaal één). Je kunt moeilijk beide hebben. De Poortloze Poort In de Zen-traditie bestaat een koan genaamd de Poortloze Poort (Mumonkan ). Het wijst naar iets eenvoudigs: er is geen drempel tussen jou en wat je zoekt. De poort is een illusie, gecreëerd door het zoeken zelf. Dit geldt op twee manieren. Ten eerste Stop met zoeken naar verlichting, naar ontwaken, naar eenheid. Het is er al. Maar juist het zoeken houdt je erbuiten. De poort waar je doorheen probeert te gaan bestaat niet, hij ontstaat alleen doordat j...
Lees verder »

Kwantumtheorie en tautologie

Afbeelding
Via de taal kan alles gerelateerd worden De kwantumtheorie bevat veel onzekerheid. Die onzekerheid wordt door "zieners" gebruikt om verstrekkende conclusies te trekken op basis van overeenkomsten die men ziet bij menselijke ambities om zich te ontwikkelen tot hogere niveaus. In dit artikel een kritische kijk op dit gebruik van "gedachtesprongen". Op Wikipedia wordt de theorie van de kwantummechanica uitgelegd. Van deze tekst wat bewerkte citaten (met cursief een kleine toevoeging, een filmpje en weglatingen) om de hoofdlijn te kunnen volgen. In de kwantumtheorie wordt de werkelijkheid op een fundamenteel andere manier benaderd dan in de klassieke natuurkunde, waarin ervan wordt uitgegaan dat er een waarnemer-onafhankelijke werkelijkheid is en natuurkundige grootheden continue variabelen zijn, die in elke gewenste combinatie gemeten kunnen worden. In de kwantumtheorie variëren natuurkundige grootheden stapsgewijs ( discontinu met 1 kwantum tegelijk) en is er ge...
Lees verder »

Populaire posts vanaf 2005 tot nu

Psychologie en leven in het hier en nu

Zinvol verbinden Ieder mens verlangt naar liefde en vrijheid. Hoewel deze twee op zichzelf staande waarden lijken, kunnen ze op een diepere manier met elkaar worden verbonden. Wanneer liefde en vrijheid samenkomen, versterken ze elkaar en krijgen ze meer betekenis in ons leven. Zonder vrijheid geen liefde en zonder liefde geen vrijheid . Toch is het vinden van een evenwicht tussen autonomie en verbinding vaak een uitdaging. Deze balans voelt niet altijd vanzelfsprekend. Op dit blog verken ik vanuit spiritualiteit, zoals het taoïsme en boeddhisme, psychologie en persoonlijke ervaringen, hoe het ego ons kan ondersteunen, maar ook belemmeren. Loskomen van het ego Het ego is geen tastbaar iets; het bestaat uit gedachten, overtuigingen en identificaties die ons zelfbeeld vormen. Dit beeld bepaalt hoe we onszelf en de wereld om ons heen ervaren. Hoewel het ego ons kan beschermen en sturen, houdt het ons vaak gevangen in patronen die ons beperken. Door ons los te maken van dit beperkte zelf...
Lees verder »

Hoe voer je een constructief gesprek?

Afbeelding
Een praktische gids Een constructief gesprek voeren is een kunst die iedereen kan leren. In dit blog deel ik belangrijke inzichten en praktische tips die je direct kunt toepassen. De basis: wat is een dialoog? Een dialoog is de meest positieve vorm van een gesprek. Voor een  geslaagde dialoog zijn vier belangrijke voorwaarden essentieel. 1. Evenwaardigheid tussen gesprekspartners Niemand weet het bij voorbaat beter Meerdere gezichtspunten zijn mogelijk Er is geen sprake van winnen of verliezen Vermijd machtsstrijd 2. Open luisteren Oordeel niet over elkaar Geef ruimte aan andere meningen 3. Veilige sfeer creëren Iedereen moet zich vrij voelen om zijn mening te geven Ook afwijkende meningen zijn welkom 4. Ruimte voor emotie Gevoelens mogen gedeeld worden Benoem gevoelens wanneer ze relevant zijn De vier communicatieniveaus Tijdens een gesprek spelen verschillende niveaus tegelijk. Let op de volgende aspecten...
Lees verder »

De essentie van Houden Van

Afbeelding
Meer dan een gevoel De vraag of 'houden van' primair een gevoel is, raakt aan de kern van hoe we liefde begrijpen en ervaren. Hoewel velen liefde associëren met emoties als geluk, vreugde en verlangen, blijkt de werkelijkheid complexer en gelaagder te zijn. 'Houden van' manifesteert zich zowel als gevoel én als bewuste handeling. De etymologie van het woord, afgeleid van 'hoeden', wijst al op de actieve component: beschermen, zorgen voor, en verantwoordelijkheid nemen voor het welzijn van de ander. Het is een bewuste keuze die we maken en cultiveren, eerder dan iets wat ons simpelweg overkomt. Een belangrijk inzicht is dat gevoelens per definitie tijdelijk zijn. Alle emoties die we ervaren in liefde - of ze nu positief of negatief zijn - zijn afgeleiden van liefde, maar vormen niet de essentie ervan. Dit besef kan bevrijdend werken; het verlost ons van de kramp om voortdurend bepaalde gevoelens te willen vasthouden. We kunnen genieten van de emoties die liefde o...
Lees verder »

Het wezen van Ware Liefde

Afbeelding
Een verkenning van de balans Ware liefde is een complex en veelzijdig fenomeen dat verder reikt dan oppervlakkige verliefdheid of romantische aantrekkingskracht. Het is een fundamentele staat van zijn die ons verbindt met alles en iedereen, en manifesteert zich in verschillende vormen en gradaties van intimiteit. In stabiele relaties zien we vaak een natuurlijke balans tussen partners. Hoewel het gezegde luidt dat uitersten elkaar aantrekken, blijkt 'soort zoekt soort' een betrouwbaarder fundament voor duurzame liefde. Partners delen meestal vergelijkbare niveaus van opleiding, inkomen en andere levensaspecten. Deze wederkerigheid is essentieel - om liefde te kunnen herkennen, moet men eerst in staat zijn deze zelf te geven. Is er maar één ware? Meer over echte liefde Een belangrijk inzicht is dat ware liefde niet beperkt is tot één persoon of één levensfase. Het idee dat er slechts één 'ware' bestaat die voor eeuwig bij ons moet blijven, is een romantische misvatting. ...
Lees verder »

Wat is zelfrealisatie of verlichting?

Afbeelding
Een verkenning van het Onbeschrijfelijke  Zelfrealisatie en verlichting zijn spirituele concepten die een bijzondere staat van bewustzijn beschrijven, waarin men zich bewust wordt van de eigen ware aard. Hoewel deze begrippen hun wortels hebben in oosterse tradities zoals het hindoeïsme en boeddhisme, reikt hun relevantie verder dan specifieke religieuze kaders. Een fundamenteel inzicht is dat er niet zoiets bestaat als 'een verlicht persoon' - dit is een inherente tegenstrijdigheid. Verlichting is eerder de erkenning dat men de open ruimte is waarin alles komt en gaat. Het is bewustzijn zijn, en niemand kan bewustzijn claimen of bezitten. Hoewel verlichting bestaat als fenomeen, is het idee van 'de verlichte persoon' een illusie. De paradox van zelfrealisatie ligt in het besef dat er geen persoonlijk zelf te ervaren valt. Het bewustzijn waarin wij verschijnen is altijd al verlicht; het is een innerlijk weten. Een belangrijk kenmerk van deze staat is wat de diamantsoe...
Lees verder »