Posts tonen met het label erkenning. Alle posts tonen
Posts tonen met het label erkenning. Alle posts tonen

Een rijk maar overzichtelijk gevoelsleven

Gevoelens grijpen of begrijpen?

In onze complexe emotionele wereld proberen we vaak grip te krijgen op onze gevoelens en ervaringen. Sommigen hanteren een tweedeling, waarbij angst en liefde als primaire emoties worden beschouwd. Hoewel deze benadering eenvoudig lijkt, kan het riskant zijn om de nuance uit het oog te verliezen. Dit artikel verkent het dilemma tussen eenvoudige tweedeling en het belang van nuance in het begrijpen van onze gevoelens en emoties. Een emotie is een gevoel dat je (bewust of onwillekeurig) laat zien.

Het risico van een te simpele tweedeling

Angst en liefde

Sommige mensen vinden het comfortabel om het scala van menselijke gevoelens te reduceren tot twee hoofdcategorieën: angst en liefde. Deze benadering biedt eenvoud en helderheid, maar loopt het risico belangrijke nuances te verliezen. De uitdrukking "al het goede komt in drieën" suggereert niet voor niets dat zaken die in groepen van drie verschijnen, vaak als completer of bevredigender worden beschouwd.
Door vast te houden aan een strikte tweedeling, kunnen we het gevaar lopen de complexiteit van onze gevoelens en emoties te onderschatten en er daarmee niet meer mee in contact kunnen komen. Emoties zoals blijdschap, verdriet, vreugde, en verwondering dragen allemaal subtiele verschillen en unieke aspecten die belangrijk zijn voor een volledig begrip van onszelf.

De kracht van nuance

Het leven is inherent vol van nuance, en onze gevoelens weerspiegelen deze rijkdom. Het streven naar een gedifferentieerder begrip van wat we voelen, stelt ons in staat om dieper in te gaan op onze ervaringen. Door nuances te erkennen, kunnen we onderscheid maken tussen verschillende gradaties van gevoelens, wat ons helpt onze reacties beter te begrijpen en beheren.

Geef ook de ander emotionele ruimte

Wanneer je denkt dat er maar twee bronnen van gevoelens zijn dan kijk je ook zo naar de ander. Stel de ander heeft kritiek op jou en jij denkt alleen maar "waar is die ander bang voor?". Of een ander doet vriendelijk tegen je en je vraagt jezelf af of dat liefde is.
Wanneer de ander jou zelf zo zou bekijken dan is het niet moeilijk voor te stellen dat het bij jou weerstand oproept. Dus wat jij niet wilt dat jou geschiedt, doe dat ook de ander niet. Een ander weet zelf het beste welke gevoelens in hem of haar leven. Ga andermans gevoelens niet vertalen in andere gevoelens. Twijfel je toch, dan kun je altijd nog een open vraag stellen of vragen "wat maakt jou onrustig?".

De balans tussen verstand en gevoel

Een optimaal leven vereist een evenwichtige afstemming tussen verstand en gevoel. Het begrijpen van onze gevoelens met nuance stelt ons in staat om ze niet alleen te ervaren, maar ook om ze te begrijpen en te kanaliseren en eventueel te uiten. Het vermogen om ons emotionele spectrum te omarmen zonder in eenvoudige tweedelingen te vervallen, vergroot onze emotionele intelligentie.

Investeer in nuance

Omarm de complexiteit van je gevoelens en investeer tijd in het verkennen van de nuances. Sta jezelf toe de verschillende facetten van vreugde, verdriet, liefde en andere emoties te begrijpen. Dit proces zal niet alleen je zelfkennis vergroten, maar ook je vermogen om op een gezonde manier met emoties om te gaan.
Vraag je af van alle gevoelens die je zou kunnen onderscheiden wat deze zouden kunnen hebben veroorzaakt. Wanneer je je niet goed voelt, vraag je dan af wat je schuldig doet voelen, wat je verdrietig doet voelen, wat je kwaad maakt. Tien tegen een dat je vervolgens wel weet wat je voelt, zolang je deze gevoelens maar niet in één keer wilt voelen. Gevoelens vragen niet om een samenvatting. Ze vragen om erkenning en doven vervolgens meer of minder snel uit.

Ieder mens is vrij om zelf te kiezen hoeveel gevoelens hij of zij wil onderscheiden. Een breed geheel vormen deze negen gevoelens: angst, boosheid, blijdschap, verdriet, schuldgevoel, vreugde, liefde, verwondering en onrust. Wees voorzichtig met het zoeken naar een ranking in deze reeks. Gevoelens kunnen naast elkaar bestaan, soms na elkaar en soms in een andere volgorde.

Ten slotte

Hoewel een tweedeling in angst en liefde een aantrekkelijk eenvoudig perspectief lijkt, is het belangrijk om de waarde van nuance in emoties te erkennen. Een evenwichtige benadering waarbij je zowel je verstand als je gevoelens aanspreekt, biedt een rijkere ervaring van het leven en een dieper begrip van jezelf.


Het succes van datingprogramma’s

De kunst afkijken of entertainment?

First Dates, B&B Vol liefde, Boer zoekt Vrouw, Lang Leve de Liefde, Date Smakelijk, Samen uit, samen thuis. Datingprogramma’s springen elk seizoen als paddenstoelen uit de grond. Nederland kent 2,5 miljoen singles en geen relatie hebben is geen schande, maar er wel een hebben is een natuurlijke behoefte.
Voor zover ik kan overzien worden de wederwaardigheden van de deelnemers redelijk integer op beeld vastgelegd en becommentarieerd. Het is een bron van vermaak en aanleiding om het met elkaar over te hebben. Maak je dezelfde fouten of onhandigheden als de deelnemers en wat werkt wel? Hoe snel moet je jouw gevoelens van verliefdheid of juist van twijfel op tafel leggen?

Hard to get?

Het fenomeen van "hard to get" spelen is wijdverspreid en heeft te maken met de beginfase van romantische interacties. In sommige gevallen kan het vertonen van enige terughoudendheid of onbereikbaarheid iemand aantrekkelijker maken. Het kan nieuwsgierigheid opwekken en de interesse van de andere persoon vergroten. Het kan een manier zijn om te evalueren hoe serieus en vastberaden de andere persoon is in het nastreven van de relatie. Het kan helpen om de emotionele betrokkenheid geleidelijk op te bouwen en overhaaste beslissingen te voorkomen. Door niet te snel beschikbaar te zijn, kunnen beide partijen de tijd nemen om elkaar beter te leren kennen voordat ze zich volledig committeren.

Oprechte interesse en jezelf zijn

Kritiek die sommige deelnemers krijgen is dat ze te weinig interesse tonen in de ander. Een enkele kandidaat zoekt te opzichtig naar erkenning.
Ware liefde is niet echt af te dwingen, maar wanneer de gevoelens oprecht zijn dan duren die ook tot na de tv-opnames. Maar kun je als deelnemer zo lang wachten en daarop gokken?
Er zal door de deelnemers veel tijdsdruk worden ervaren. Het concept van sommige programma's zorgt voor een drie- of vijftal kapers op de kust en de tv-opnames mogen niet te lang duren. Komt echte liefde snel of moet het langzaam groeien? Je moet als deelnemer snel schakelen: zal ik mijn interesse in de ander sterk aanzetten of ben ik afwachtend? Hoe minder tijd je hebt om elkaar te kennen des te meer ga je jouw keuze baseren op uiterlijkheden.

Het gaat erom dat je op een authentieke manier je interesse en inzet toont, zonder overdreven verwachtingen te creëren die je later niet kunt waarmaken. Eerlijkheid, openheid en evenwicht zijn sleutelwoorden bij het opbouwen van een gezonde relatie, vanaf de eerste afspraak en daarna.

Het succes van datingprogramma’s is meerledig: soms vinden kandidaten een duurzame match, soms bij een andere deelnemer en is er vaak bij één stel wel een goede afloop; er zijn veel kijkers; het is leerzaam en de vanzelfsprekendheid dat relaties voor eeuwig moeten zijn verdwijnt. 

Er komt altijd een nieuwe kans. Die kans wordt kleiner naarmate je meer irrelevante eisen aan een partner stelt als haarkleur, leeftijd, lengte enz.. Je bent vrij om te het doen, maar het is slimmer om na te gaan waar dat vandaan komt. Je hebt er alleen jezelf maar mee. Ken jezelf en ontdoe jezelf van belemmerende overtuigingen.

Bevestiging zoeken in een relatie

Sommige mensen ervaren onzekerheden die invloed kunnen hebben op hun gevoel van eigenwaarde en welzijn. Deze onzekerheden kunnen voortkomen uit ervaringen uit het verleden, persoonlijke overtuigingen of andere factoren. Ze kunnen verlangen naar externe bevestiging om die onzekerheden te verzachten.
Er zijn bepaalde gedragspatronen en signalen die kunnen wijzen op het zoeken naar erkenning of bevestiging in een relatie, zonder dat deze bewust worden erkend. Wie zich hiervan niet bewust is kan onbedoeld een relatie ondergraven. Hier zijn enkele mogelijke voortekenen.

  • Overmatige afhankelijkheid. Als een partner buitensporig afhankelijk is van de bevestiging van de ander om zich goed te voelen over zichzelf, kan dit wijzen op een diepere behoefte aan erkenning.
  • Jaloezie en onzekerheid. Voortdurende jaloezie of onzekerheid over de intenties of gevoelens van de partner kunnen het gevolg zijn van een behoefte aan bevestiging van de liefde en toewijding van de ander.
  • Overdreven concessies doen. Het constant toegeven aan de wensen en behoeften van de partner, zelfs als het ten koste gaat van de eigen behoeften, kan een poging zijn om erkenning te krijgen en de relatie te behouden.
  • Onrealistische verwachtingen. Het hebben van onrealistische verwachtingen van de partner en de relatie, en teleurgesteld zijn als deze verwachtingen niet worden ingelost, kan wijzen op een zoektocht naar erkenning om zichzelf te valideren.
  • Perfectionisme. Een neiging tot perfectionisme kan voortkomen uit een verlangen naar erkenning en goedkeuring van anderen als een manier om de eigenwaarde te verhogen.
  • Frequente bevestiging vragen. Voortdurend vragen om bevestiging van liefde, genegenheid en aandacht kan wijzen op een behoefte aan voortdurende geruststelling.
  • Verwaarlozing van eigen interesses. Het opofferen van persoonlijke interesses en passies om de partner te behagen, kan het gevolg zijn van een zoektocht naar erkenning en acceptatie.
  • Overdreven reactie op kritiek. Een overdreven emotionele reactie op kritiek of negatieve feedback kan wijzen op een diepere behoefte aan bevestiging en waardering.

Het is belangrijk op te merken dat deze voortekenen niet altijd op een oneigenlijke wens naar erkenning duiden, en soms kunnen ze ook gewoon normale menselijke reacties zijn. Wat van belang is, is bewustwording en zelfreflectie. Als je merkt dat je regelmatig deze patronen vertoont, kan het nuttig zijn om dieper te kijken naar je eigen behoeften, onzekerheden en emoties. Dit kan je helpen om een gezondere relatie met jezelf en anderen op te bouwen.

Het is nooit te laat om te leren en te groeien, zelfs als een relatie al is beëindigd. Elke nieuwe relatie biedt een kans voor zelfreflectie en bewustwording. Het is belangrijk om open te staan voor deze processen en te blijven leren van onze ervaringen, zowel in relaties als in het leven in het algemeen. Dit helpt ons om gezondere en meer vervullende relaties aan te gaan en te onderhouden, en om onszelf beter te begrijpen en te ontwikkelen. Het is een continu leerproces dat ons kan helpen om authentiekere en diepere verbindingen met anderen aan te gaan.

Een ander ouder-kindparadigma

Jan Geurtz, bekend van bestsellers als Bevrijd en Verslaafd aan liefde en denken; De opluchting en De verslaving voorbij, laat in Het einde van de opvoeding meer levensgeluk voor ouders en kinderen zien dat de crisis in de opvoedkunde, maar vooral ook in de dagelijkse praktijk van het opvoeden, veroorzaakt wordt door een fundamentele fout in ons basisprincipe van het opvoeden. Terwijl we ons als ouders verantwoordelijk voelen voor het latere levensgeluk van onze kinderen, zijn we juist bezig hun huidige en toekomstige geluk te dwarsbomen. Het einde van de opvoeding confronteert ouders met het fatale mechanisme om hun eigen jeugdproblemen te corrigeren in de opvoeding van hun kinderen, waarmee ze op een dieper niveau hun blokkades en beknellingen juist aan de volgende generatie overdragen.

Hij stelt voor de manier waarop je jezelf en je kinderen omgaat te onderzoeken en te veranderen volgens de vier slogans: kijken, erkennen, vertrouwen en loslaten.

Kijk naar wat er echt gebeurt, erken dat je verantwoordelijk bent voor jouw gevoelens, en vertrouw er op dat jouw kind zich ook goed ontwikkelt wanneer het kan leren op het eigen leervermogen te vertrouwen.

Hij stelt voor de volgende 10 opvoedingsregels los te laten:
1. Je moet vasthouden aan jouw principes
2. Ouders moeten tegenover hun kinderen één lijn trekken
3. Je moet ze niet te veel hun zin geven
4. Je moet altijd consequent zijn
5. Ouders moeten altijd het goede voorbeeld geven
6. Kinderen moeten hun ouders respecteren
7. Je moet goed gedrag belonen en slecht gedrag straffen
8. Je moet je kinderen vrijlaten
9. Ouders weten het beste wat goed is voor hun kind
10. Je moet je kinderen normen en waarden bijbrengen

Loslaten is pas loslaten wanneer het niet onder dwang gebeurt. Ontspan uw opvoedingskramp en geniet van uw kinderen. Dan komt de natuurlijke goedheid van kinderen tot ontwikkeling en zijn recht.

Een uitweg bieden bij een dilemma tussen trauma en vergoeding

Wie zich onrechtvaardig behandeld voelt door een gebeurtenis wil graag horen dat het de ander spijt. Wanneer het betonen van spijt zonder financiële gevolgen kan blijven willen velen nog wel zeggen “het spijt me wat er is gebeurd”.
Maar wanneer de één de ander de eis stelt “ik wil erkenning dat mij iets onrechtvaardigs is overkomen en ik vind dat ik recht heb op schadevergoeding” verzandt het proces al snel in verzet en/of zwijgen wanneer de aansprakelijkheid niet vast ligt.
Een voorbeeld is de overheid die geconfronteerd wordt met de fouten die gemaakt zijn rond de Tweede Oorlog in de behandeling van mensen die gevangen zaten in Indonesië of omdat ze Jood zijn.
Ambtenaren en politici van nu zijn niet persoonlijk aansprakelijk voor de gevolgen van de besluiten die de overheid en de samenleving toentertijd maakten. Ze kunnen wel een rol spelen in de verwerking van de trauma’s die nog steeds actueel zijn. Maar wanneer ze de trauma’s erkennen is de kans groot dat zij ook een besluit moeten nemen over een schadevergoeding.
Iemand die met veel emotie onafgebroken praat over wat hem of haar is overkomen roept ook ongewild afstand en weerstand op. Blijkbaar vinden wij als luisteraars en getuigen het lastig om zowel betrokkenheid te tonen als om gepaste afstand te houden. En die weerstand kan gemakkelijk leiden tot schijnbare onverschilligheid wat de getroffene vervolgens kan aanzetten tot nog meer of sterkere emotie. Een eindeloze spiraal is het gevolg.

Er is een levensgroot verschil voor een verantwoordelijke tussen gezichtsverlies lijden en je masker laten zakken. Het verschil wordt uitgemaakt wanneer de toehoorder laat weten niet te oordelen. Een verantwoordelijke geeft geen antwoord wanneer hij bang is daarna monddood en in aanzien geschaad te zijn.

Het is de taak van de overheid en politici om duidelijkheid te geven over de relatie tussen verantwoordelijkheid voor gebeurtenissen uit het verleden en de redelijkheid van schadevergoedingen. Beloften behoren nagekomen te worden. Duidelijkheid kan ook zijn dat met relevante redenen omkleed uitgelegd wordt waarom er geen schadevergoeding wordt uitgekeerd. Slachtoffers weten dan waar ze aan toe zijn en kunnen het besluit toetsen bij de rechtelijke macht.
Getraumatiseerde slachtoffers doen er goed aan om zich te realiseren dat erkenning op zich niet kan leiden tot heling van de psychische schade. Het kan het helingsproces versnellen omdat er een mijlpaal is gepasseerd. Geld kan schade beperken omdat het veiligheid kan leveren voor bestaanszekerheid.
Wie constateert dat partijen langs elkaar heen praten kan een oplossing bieden door de belangen open op tafel te leggen, door verschillen en overeenkomsten op te sommen en te benoemen wat gezegd wordt via de inhoud en via de betrekking.
Het is de toon die de muziek maakt.

Authentiek leider van je eigen leven

Geen leider meer over anderen maar over jezelf.

Vooral vroeger vochten mensen elkaar respectloos de tent uit om leider te worden van de groep. Die drang viel te verklaren uit de zucht naar macht en seks. Macht erotiseert. Winnen, status en geld waren magneten voor mannen om vrouwen aan te trekken. Deze machtsstrijd wordt symbolisch gevoerd in de sport. De Olympische Spelen waren oorspronkelijk bedoeld voor verbroedering. Er zijn nog steeds archaïsche vormen van eerbetoon aan winnaars. De mannelijke etappewinnaars in de Tour de France, bijvoorbeeld, worden als beloning gekust door twee rondemissen. Vrouwelijke sporters moeten het doen met een bloemetje bij hun prestatie in de competitie. Langzaam maar zeker, niet in de laatste plaats door de emancipatie, worden deze drijfveren steeds zwakker of zakelijker. Joris Luyendijk suggereert als middel om de ratrace in de financiële wereld te stoppen: "mooie vrouwen moeten ophouden bankiers aantrekkelijk te vinden".
Via de moderne media worden mensen vlot op het schild gehesen, maar even zo snel ook weer gedumpt wanneer er schandaaltjes opduiken (denk aan de fransoos DSK). "No more heroes, anymore" (The Stranglers). Hebben we wel zoveel managers en leiders nodig (Ricardo Semler)?

Het bevorderen van een winnaarsmentaliteit wordt met de paplepel ingegoten. De boodschap aan ieder kind is: "je moet je uiterste best doen en een winnaar worden". Eerst wordt je topper in de jeugdsport en later wordt je geacht te klimmen op de sporten van de maatschappelijke ladder. Gevolg: angst om te falen en om erkenning mis te lopen, pestgedrag, gefocust op boven-onderliggend gedrag en weinig op opbouwende samenwerking.

Zie ook deze video.
Kunnen we wel optimaal sociaal zijn wanneer al op school het doembeeld van latere economische afhankelijkheid angst oproept?

Tegenwoordig loopt iedereen zich het vuur uit de sloffen voor economische onafhankelijkheid en is vormgever en leider van zijn eigen leven (self-management). In het bedrijfsleven pretendeert de topmanager voor te leven hoe de normen en waarden binnen het bedrijf zouden moeten zijn. Maar spreekt en komt die taal wel aan? Zouden de eigenschappen van de ideale, echte leider niet ook voor de werknemers en dus in principe voor iedereen kunnen gelden? Houden we (op school en op het werk) wel het gesprek waar het eigenlijk om gaat? Gaat dat wel voldoende evenwaardig?

Op de site www.authentiekleiderschap.nl valt te lezen.
Authentiek leiderschap is momenteel een hot item. Maar wat is het nu eigenlijk? "Het is niet iets wat je hebt of niet hebt; iedereen heeft het", legt Bas Blekkingh uit. Hij is directeur van Authentiek Leiderschap en schrijver van het gelijknamige boek. "Bij authentiek leiderschap gaat het om het ontdekken en naleven van je eigen missie". Verwar een missie niet met uw ego. "Dat is een intentieverschil: bij het ego ben je vooral bezig met hoe je op de omgeving overkomt en wilt komen, terwijl je bij authenticiteit bezig bent met wat je aan de mensen in je omgeving kunt bijdragen om hun naar een hoger plan te trekken. Zien dat dat lukt geeft een enorme voldoening".

Ego in de weg
"Leiders zijn het gelukkigst als ze het gevoel hebben dat ze ertoe doen. Als de missie duidelijk is en je gaat ermee aan de slag, word je veel gelukkiger. Maar de meeste managers lopen vast op hun ego". Blekkingh geeft als voorbeeld een manager die vindt dat hij meer erkenning verdient. Daarom vertelt hij op een feestje veel over zijn successen. In het begin is iedereen onder de indruk, maar na een tijdje denken de meeste mensen ‘heb je hem weer met zijn sterke verhalen'. "De angst om er niet toe te doen, compenseren managers met hun ego. Op de korte termijn is dat succesvol, maar op de lange termijn komt hun angst juist daardoor uit".

Wat is het niet?
Het is geen zweverige ‘wees maar lekker jezelf en het komt allemaal wel goed’-theorie. Want dan zou je elk a-sociaal, zelfzuchtig, slopend en manipulerend gedrag maar moeten tolereren, omdat het ‘zo lekker authentiek is’. Authentiek Leiderschap is ook niet ‘Doe maar wat er spontaan in je opkomt’. Authentiek is niet altijd spontaan, authentiek gedrag is soms zeer doordacht en buitengewoon afgewogen. Handelen vanuit je missie is niet altijd eenvoudig.
Tot zover de site.

Ieder mens heeft een ego en wil ertoe doen, wil erkenning krijgen voor zijn bijdrage. Voor iedere (jong) volwassene geldt dat een opgeblazen ego juist het krijgen van erkenning in de weg kan zitten. Ook een echte verbinding wordt erdoor belemmerd. Zou het niet veel mooier zijn wanneer iedereen zich zou inzetten om anderen naar een hoger plan te trekken? Is het niet simpelweg zo dat “alles wat gericht is op het vergroten van de vrijheid van zoveel mogelijk mensen, een goede handeling is”? Is bijdragen aan een cultuur waarin iedereen zichzelf kan zijn niet ook een vorm van liefdevol handelen?

Op de site staat ook “Het is aangetoond dat leiders en organisaties die vanuit Authentiek leiderschap handelen gelukkiger en succesvoller zijn en mensen beter weten te inspireren om het ‘beste van zichzelf’ te geven”. Authentiek gedrag kan leiden tot wederkerigheid en evenwaardigheid.
Zou het niet gewoon zo zijn dat iedereen gelukkiger is wanneer we allemaal als missie kiezen om elkaar authentiek (echt) tegemoet te treden?

Bas Blekkingh hanteert een zeven schillenmodel, gebaseerd op het model van Bateson over logische denkniveaus.

Het zeven schillenmodel van Blekkingh

Startpunt - Van buiten naar binnen en vice versa.

1. Waarnemen - Omgeving.
2. Doen - Gedrag.
3. Kennis, kunde - Vaardigheden.
4. Oordelen, toetsen - Normen.
5. Gevonden willen worden - Ego.
6. Ervoor staan - Waarden.
7. Missie - Authenticiteit.

Blekkingh ziet het ego als een bepaald zelfbeeld dat je in het verleden geholpen heeft om je op een specifieke manier te positioneren ten opzichte van de omgeving. Veel mensen willen niet een evenwaardige positie hebben ten opzichte van een ander en proberen een bovenliggende positie te verwerven, soms door een ander omlaag te halen, letterlijk te vernederen. Door dit gedrag ontstaat vaak een gevoel van onveiligheid of angst, omdat je zo juist dat bevordert wat je wilde voorkomen.
Het ego wil voorkomen dat je er niet toe doet. Het ego is een overlevingsstrategie, een mechanisme om je ware ik te beschermen.

De egoschillen.
1. De trotse, de opschepper.
2. De zelfstandige, de solist.
3. De schuldeloze, het slachtoffer.
4. De rustige, de wegduiker.
5. De aardigerd, de slijmbal.
6. De relativerende, de afgunstige.
7. De adviseur, de paternalist.
8. De krachtige, de sloper.

Je groei zit in het feit dat je in steeds moeilijkere of onveiligere omgevingen je ego's minder nodig hebt.

Voor verder lezen over de vraag of we wel het juiste gesprek voeren rondom erkenning en waarden e.d., zie de verwarring rond het begrip respect.

De verwijdering tussen God en mensen onderling

Al duizenden jaren vertellen mensen over een breuk in de relatie tussen mens en God. In de oudst bekende verhalen was er sprake van vele onsterfelijke goden, die eigenschappen hadden die op mensen leken. Goden als spiegels van het menselijke karakter. Er was behoefte om te verklaren waarom God niet rechtstreeks was te benaderen of om het bestaan van maar één God te bewijzen.

In een onlangs ontcijferde tekst, 800 jaar ouder dan de eerste Bijbelteksten, zou de god Adam bestraft zijn voor zijn bemoeienis met de strijd tussen de scheppergod El en zijn rivaal Horon. Horon, in de vorm van een slang, beet Adam en hij veranderde in een sterfelijk mens. Om het verlies van zijn onsterfelijkheid te compenseren schiep (een zonne)god de vrouw (zodat ze door hun kinderen toch voort konden leven).

Net als bij de machtsstrijd in de godenwereld lijkt het er op dat er van oudsher competitie is tussen culturen in het presenteren van een monotheïstische Godsbeeld. In de Joodse en islamitische religie heeft God (Allah) als het ware gewonnen en hebben de andere bovenaardse wezens een bijrol gekregen als engelen. Het zijn de engelen die menselijke trekjes vertonen en soms ongehoorzaam zijn. Zo zou de duivel (Lucifer of Satan genoemd) een gevallen engel zijn. In de Bijbel schiep God man en vrouw en laat hen leven in het Paradijs op slechts een voorwaarde, namelijk dat zij niet aten van de vruchten van de boom van het kennis van goed en kwaad. Die kennis leidt tot veroordelen en afstand tot de ander. Kennis van goed en kwaad was voorbehouden aan de goden. Met het eten van deze vruchten zouden de mensen goden worden.
Het was de duivel in de vorm van een slang die Eva verleidde om toch van de vrucht te eten en Adam te bewegen om dat ook te doen. Het leidde tot de verwijdering van God en de mens en verdrijving uit het paradijs. Sindsdien lag de erfzonde als een vloek over hun nageslacht en bidden gelovigen in het onze vader om "vergeving van onze schuld".

Het christendom slaagde erin om zich te nestelen in de top drie van monotheïsmen door 2 millennia te verhalen over de geboorte van Jezus als zoon van God, die de banvloek van de zondeval weer verbrak. Het is al die tijd weer mogelijk om terug te keren tot God, maar wanneer en in welke vorm? Dat wordt bepaald met de wederkomst van Christus op de dag van het laatste Oordeel. Zelf was Jezus naar verluid in staat om uit de dood op te staan en na het tonen van het bewijs en het geven van instructies aan zijn discipelen weer naar de Hemel te varen. Gelovigen worden begraven in afwachting van de wederopstanding en uitroeiing van het Kwaad. Er zullen weinig mensen zijn die zich laten begraven omdat zij letterlijk verwachten op de jongste dag weer op te staan. Geen wonder dat crematie steeds populairder is geworden. Het is not done om geestelijken over de logica van wederopstanding en andere verhalen uit de Bijbel door te zagen. Wat een gelovige echt gelooft is dan ook vaak onduidelijk: "er is iets of meer tussen hemel en aarde".

Het zijn in de afgelopen eeuwen de kerkelijke instituties geweest die getracht hebben de menselijke behoeften aan een beter leven te kanaliseren en zo macht te verwerven. Priesters gaven aan hoe je leven moest (met een beloning na de dood) en hoopten zo de mensheid te verheffen boven de onschuldige, maar onbewust levende dieren.
Nu we leven in een samenleving van welvaart is voor velen de wens tot het toetreden van het hiernamaals verdwenen. Het leven voor de dood is inmiddels aardig paradijselijk geworden. We willen niet langer verteld worden hoe te leven of verlost worden. Dat maken we zelf wel uit.

Gebleven is de drang tot competitie, de machtsstrijd en de neiging om te veroordelen. Monotheïstische culturen claimen dat zij een persoonlijke relatie met God hebben die zich exclusief zal inzetten voor hun eigen zaak. En dat leidt tot kinnesinne en bloedige godsdienstoorlogen. Nietzsche verklaarde dat God dood was, mogelijk om een bijdrage te leveren tot het staken van de gevechten op leven en dood.

Mensen vinden het nog steeds moeilijk om anderen als gelijke te accepteren. In sport en spel leven we die kinderlijke behoefte uit om meer en beter te zijn dan een ander. We willen blijven groeien en ontwikkelen, niet in de laatste plaats om ook op de oude dag autonoom en comfortabel te kunnen leven.
Mensen willen veiligheid en erkenning. We willen als goed beoordeeld worden. Als eerste van onze ouders, dan van onze leraren, later van onze partner of werkgever en het zou mooi zijn wanneer we het ook van God zouden krijgen.

In het leven zijn er een aantal angstige momenten dat we verwijderd raken van de ander. Het begint bij de geboorte met het doorknippen van de navelstreng, vervolgens maken we de eerste breuk in het ontdekken van ons ego en we oefenen in het zelfstandig verbinding maken en loslaten in onze puberteit. De laatste breuk met anderen is bij onze dood. Gelovigen hopen dan genoeg krediet te hebben verzameld om opgenomen in een probleemloos leven in een hiernamaals.
Op deze wijze hopen mensen te ontsnappen aan de zinloosheid van het leven. "Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren". Velen zien hierin het recht op een vrij leven en weinigen zien een plicht om een evenwaardig leven te leiden en hierin wederkerigheid te eisen van anderen.

Het disciplineren van jezelf uit religieuze motieven, het je houden aan de tien geboden of gewoon uit fatsoen kost sommigen veel moeite. Het valt dan niet gemakkelijk te kijken naar anderen die het niet zo nauw nemen met de regels of die een geloof beschimpen. Trots en eerwraak leiden tot agressie die in tegenspraak is met de religieuze beginselen die oproepen tot naastenliefde, compassie, mededogen en barmhartigheid.

We hebben moeite met vertrouwen en ruimte te geven aan anderen. Het boeddhisme waarin stilte, ruimte en leegte belangrijke elementen zijn, vinden veel westerse mensen aantrekkelijk maar ook lastig. We willen die elementen wel voor onszelf, maar wanneer we het overlaten aan anderen zou er dan genoeg voor onszelf overblijven? Wij zijn gericht op "doen" en onderschatten de waarde van "laten".
Het boeddhisme slaat met haar non-dualiteit een brug over de kloof die we ervaren naar anderen. Er is eenheid in niet twee-zijn.

Zie ook Neale Donald Walsch over de misvatting dat een almachtige God behoefte zou hebben om mensen te straffen.

Niet zeuren over liefdesverdriet

Wim de Jong is columnist in het Magazine van de Volkskrant. Al een paar jaar schrijft hij over de tanende liefde van zijn 10 jaar jongere vrouw. Nadat zij bij hem weg is gegaan heeft hij zijn worsteling met zijn liefdesverdriet op schrift gezet in het boek “De Oefenvijftiger”.
De worsteling van Wim wordt met gemengde gevoelens ontvangen door zijn (vrouwelijke) collega’s.

Op 19 september discussiëren de Jong en zijn collega Koole over De Oefenvijftiger bij Pauw & Witteman.
Het leven van de vijftigplusman is niet eenvoudig, beweert Volkskrant-columnist Wim de Jong. Hij treurt over zijn verloren jeugd, twijfelt over gemiste kansen en kleedt zich als een cowboy.
De Jong, zelf 54 jaar, schreef er een boek over: De Oefenvijftiger, belevenissen van een man in midlife.
Wim de Jong moet niet zo zeuren, zegt Corine Koole. De schrijfster van onder meer Hoe mannen liefhebben vindt een klagende vijftigplusman erg onaantrekkelijk. De Jong zou zich beter bezig kunnen houden met mooie verhalen schrijven dan met zwelgen in ongeluk.

Een paar citaten uit wat Malou van Hintum 20-sep-11 schreef in de Volkskrant:
Mensen worden er niet aantrekkelijker op als ze in hun relatie helemaal geen grenzen stellen en hun lot volledig in handen leggen van hun partner. Het zou dan ook jammer zijn als 'de oefenvijftiger' die Wim de Jong presenteert een model wordt dat navolging krijgt. Mannen moeten niet trutten. Dat wil niet zeggen dat ze niet mogen aarzelen, twijfelen, of de dingen nog eens van een andere kant bekijken. Maar ze moeten niet huiselijke seks kopen met een pakje sigaretten of stukje kaas, een liposuctie nemen om hun vrouw te behagen, of hun ogen - in De Jongs geval zonder succes - laten laseren omdat mevrouw de geliefde een bril niet meer sexy vindt. Grow up!

Ruggengraat
Tegenwoordig barst het van de mensen rond de vijftig die nog één keer het roer omgooien in de hoop nu eindelijk een Verstandige Keuze te maken. Die maak je niet wanneer je zelf je rug niet recht, maar toelaat dat je speelbal bent van de beslissingen en emoties van iemand anders. Zelfrelativering gecombineerd met een gezond gevoel voor eigenwaarde zijn geen garantie om een midlifecrisis te ontlopen, maar ze helpen wel om je erin staande te houden. En nee, dat is niet eenvoudig. Dan mag je heus van je stuk zijn, en het even allemaal niet meer zo goed weten. Maar een beetje ruggengraat helpt wel om te voorkomen dat je op den duur je zelfrespect verliest, en niets anders kunt dan afwachten: afwachten of mevrouw De Jong je weer in genade aanneemt.
Oefenvijftiger, lotgevallen van een midlifeman (bol.com).

Hoe mannen liefhebben bekentenissen over verliefdheid, sex, verlangen en totale overgave (bol.com).

Een gebroken hart is een ingrijpende gebeurtenis in een mensenleven, omdat je niet alleen te maken hebt met het verdriet en het gemis maar ook met gevoelens van onmacht, falen, schaamte en een gebrek aan zelfvertrouwen. Toch is het mogelijk op een zinvolle wijze met deze gevoelens om te gaan, waardoor je er uiteindelijk gelukkiger en sterker door wordt. Susan Piver beschrijft vanuit haar eigen ervaring hoe je een pijnlijke ervaring als een gebroken hart kunt omzetten in een bron van positieve levenskracht.

De wijsheid van een gebroken hart, liefdesverdriet als bron van spirituele groei (bol.com) .

Misschien een troost voor Wim de Jong, zijn Volkskrant collega Wilma de Rek legt uit waarom winnaars vaak de echte losers zijn. In een interview: "Diep in veel mensen blijkt de angst te schuilen die ik ook ken: op een dag val ik door de mand. Op een dag komen ze erachter dat ik eigenlijk niks kan. Wat zullen ze lachen. Ik zou dolgraag zeggen dat ik mijn losergevoel volledig heb overwonnen. Maar dat is niet zo. Mijn gehunker naar erkenning, waardering, bevestiging en al die andere hinderlijke dingen is geen gram minder geworden. Het enige verschil met een jaar geleden is dat ik er gelukkig niet meer mee zit".

Allemaal losers, de kunst van het verliezen (bol.com).
Mannen die deugen, Op zoek naar een nieuwe vorm van mannelijkheid (bol.com).

Populair in de laatste week

Alle labels van het blogspot

#metoo (2) aanbevolen (15) aandacht (9) aanraken (2) aanwezigheid (4) achterdocht (2) ADHD (2) afhankelijkheid (3) afstand nemen (6) agnost (4) agressie (2) alcoholisme (4) altruïsme (6) ambitie (2) ander (1) angst (22) apofatisch (9) authenticiteit (9) autisme (1) autonomie (5) balans en evenwicht (51) begeerte (1) behoefte (5) belangen (10) belemmerende overtuigingen (10) beoordelen (5) beslissen (2) betrokkenheid (5) betrouwbaarheid (2) bewustwording (12) bewustzijn (26) bezinning (1) bindingsangst (3) bioscoopfilm (7) biseksualiteit (1) blijdschap (3) bodhisattva (2) boeddhisme (9) boek (162) boosheid (2) brein (2) burn-out (2) communicatie (16) compassie (10) competentie (4) competitie (14) complottheorie (3) constructief gesprek (4) consumeren (2) coping (2) creativiteit (3) crisis (7) dans (6) daten (5) deflexie (1) demagogie (4) denken (12) denkfouten (5) deugd (9) deugdzaamheid (1) diagnose (4) dialoog (10) dieren (4) discipline (1) dooddoener (6) drama (3) drie-eenheid (6) drogredenen (7) drugsgebruik (5) DSM (4) dualisme (5) duurzaamheid (5) echt (4) eenheid (33) eenzaamheid (8) ego (45) eigenschappen (2) eigenwaarde (5) emancipatie (5) emergentie (2) emotie (13) empathie (5) en-en (23) endogene depressie (1) energie (13) erkenning (8) ethiek (9) etiquette (6) evenwaardigheid (51) evolutie (23) faalangst (1) fabel (1) feedback (2) filmpje (79) filosofie (18) fraude (9) Freud (2) functioneren (4) gebreken (1) gedragsverandering (5) geduld (2) geest (3) geheugen (3) gekwetstheid (6) geld (5) gelijk hebben of gelijk krijgen (7) gelijkmoedigheid (4) geloven (18) geluk (34) genade (5) genot (1) Gestalt (1) Getuige (5) gevoelens (35) gezag (1) gezichtsverlies (3) gezondheid (5) gezondheidszorg (1) GGz (2) go with the flow (2) God (41) goedgelovigheid (3) gokken (1) grenzen (9) hechting (1) heelheid (8) hersenen (4) hier en nu (8) holisme (2) hoofdzonde (3) humor (12) ideaalbeeld (2) identificatie (10) identiteit (13) ik-boodschap (1) illusie (12) imago (1) individualisme (5) innerlijke vrijheid (17) integriteit (3) Intelligent Design (1) Internet (3) intrinsieke waarde (1) intuïtie (8) InZicht (12) islam (2) jaloezie (4) jeugd (1) jezelf worden en zijn (12) jongeren (3) karakter (2) katafatisch (1) kenmerken (2) kiezen (10) kind (13) kosten (1) kracht (6) Krishnamurti (2) kuddegedrag (1) kunstmatige intelligentie (2) kwakzalverij (1) kwaliteit (16) kwetsbaarheid (5) l (1) leegte (15) leiderschap (4) leugens (9) levensfase (3) levenskunst (8) levensvragen (3) levensweg (3) licht (3) liefde (97) liefdesverdriet (3) lijden (1) loslaten (20) macht (23) machtsstrijd (9) magisch denken (7) man-vrouw verschillen (11) mannelijkheid (2) mannen (1) media (2) meditatie (14) metacommunicatie (8) metafoor (2) metafysica (5) milieu (1) mindfulness (4) misbruik (4) model (1) moraliseren (1) motto (1) mystiek (5) nabijheid (2) narcisme (4) natuur (5) negatie (16) neti neti (3) niet doen (22) NLP (1) non-duaal bewustzijn (6) non-dualiteit (41) omdenken (7) omgangsregels (3) onderwijs (3) onderzoek (8) ongelukkig zijn (4) onmacht (2) onrust (2) ontrouw (1) ontwikkeling (10) onverwerkt kindertrauma (3) oordeel (18) opvoeding (8) orgasme (2) Osho (6) ouderen (5) overgave (4) overheid (1) overvloed (6) panpsychisme (1) pantheïsme (1) paradox (27) Pareto principe (1) partnerkeuze (6) passie (2) pedagogie (2) perfectie (2) personeelsbeleid (2) persoonlijkheid (6) persoonlijkheidsstoornis (3) pesten (1) Peter principle (1) pijnlichaam (8) politiek (10) populair (11) positieve (11) privacy (1) processie (1) projectie (9) psychiatrie (4) psychofarmaca (1) psychotherapie (1) puberen (1) reïncarnatie (2) relatie (17) relatievaardigheid (5) respect (32) rijkdom (2) rol (4) romantiek (5) rust (5) ruzie (5) samensmelten (10) schaamte (2) scheiden (2) schizofrenie (1) schouwen (6) schrijfdrang (1) schuld (3) schuldgevoel (2) seks (14) selectie (3) sociale druk (4) somberheid (1) spel (3) spiegelogie (4) spijt (1) spiritualiteit (51) spreekwoorden (1) sprong (1) statistiek (1) status (1) sterven (5) stilte (15) straling (1) strategie (1) stress (5) synchroniciteit (14) taal (16) Taoïsme (18) tederheid (1) Tegenwoordigheid (2) The Secret (2) The Work (1) therapie (1) tijdgeest (5) toeval (5) Tolle (18) transcenderen (6) transformatie (5) transparantie (2) trend (2) tunnelvisie (1) twijfel (5) verandering (2) verantwoordelijkheid (12) verbinding (33) verdriet (2) vergeten (2) verlangen (5) verlatingsangst (1) verleiding (3) verlichting (14) verliefdheid (4) verlies (1) vermijding (1) vermoeidheid (1) verslaving (7) vertrouwen (18) verveling (2) verwondering (2) vicieuze cirkel (1) video (1) voeding (1) voelen (3) volgzaamheid (1) vragenlijst (2) vreugde (2) vrije wil (6) vrijen (3) vrijheid (90) waarheid (26) waarneming (7) ware (8) wederkerigheid (6) welzijn (7) wezen (2) wijsheden (10) wilskracht (2) woede (2) wu wei (23) yin en yang (4) zelfbeheersing (3) zelfbevestiging (3) zelfbewustzijn (8) zelfdoding (4) zelfkennis (12) zelfkritiek (1) zelfoverschatting (2) zelfrealisatie (12) zelfvertrouwen (5) zelfverwerkelijking (2) zelfwaardering (5) Zen (2) ziel (14) Zijn (11) zin van het leven (10)