De ander is niet daar

een gezicht dat niet het onze is,
een stem die iets zegt wat wij niet denken,
een lichaam dat beweegt met een andere geschiedenis.
Toch is er in de ander iets wat we onmiddellijk herkennen,
iets dat voorafgaat aan elk verschil.
Deze tekst nodigt uit om te kijken
met de ogen van eenheid
en te zien dat de ander nooit echt 'daar' is geweest.
Je kijkt.
En je denkt:
dat is een ander.
Iemand met een naam,
een lichaam,
een mening.
En jij bent jij.
Duidelijk.
Gescheiden.
Zelfstandig.
Tot het stil wordt.
Tot het denken even geen tussenpersoon is.
En dan voel je:
de ander kijkt ook.
Niet met andere ogen.
Maar met kijken zelf.
Niet met zijn gewaarzijn.
Maar met gewaarzijn
zónder bezitter.
En ineens
verdwijnt het onderscheid.
Niet alsof jij oplost.
Niet alsof je hetzelfde wordt.
Maar alsof de tussenruimte
nooit echt bestond.
De ander is geen spiegel.
Geen projectie.
Geen mysterie.
De ander is dezelfde stilte
in een andere beweging.
Geen grens.
Geen muur.
Alleen vorm.
En in die vorm
herken je iets van jezelf.
Zonder te hoeven samenvallen.
Zonder te hoeven begrijpen.
Zonder plan.
Zonder doel.
De ander is niet daar.
De ander is hier
in jouw waarnemen.
In jouw openheid.
Eén zijn betekent niet: hetzelfde worden.
Het betekent:
geen afstand meer hoeven maken.
Naschrift bij de reeks 'niet-twee'
De
teksten in deze reeks zijn benaderingen van iets wat zich niet laat
grijpen, maar zich wel laat vermoeden. Ze beschrijven geen leer, geen
theorie, geen waarheid die overtuigt, maar een waarheid die misschien
zachtjes herkend wordt.
Telkens wordt non-dualiteit aangeraakt via
een ander venster: verlies, verlangen, thuiskomen, liefde, schuld, tijd,
het zelf... Elk woord wijst naar wat voorafgaat aan woorden. Elk thema
onthult iets van de stille eenheid waarin alles verschijnt.
De insteek is bewust "poëtisch" en apofatisch:
liever wijzen dan verklaren, liever ruimte laten dan invullen. Want wat
wij zijn is geen object van begrip, maar een onmiddellijk weten:
helder, eenvoudig, en stil.
De reeks is gebundeld onder het label ‘niet-twee’
op dit blogspot. Niet als verzameling ideeën, maar als uitnodiging om
steeds opnieuw te luisteren. Niet naar mij, maar naar dat wat altijd al
stil in jou aanwezig is.