Wat houdt contempleren in een tempel in?
Het woord "contemplatie" heeft verband met het Latijnse woord "contemplari", wat "aanschouwen" of "beschouwen" betekent. Het verwante woord "tempel" heeft een diepe associatie met rust, reflectie en spiritualiteit. In veel culturen worden tempels gezien als heilige plekken waar men zich kan terugtrekken om te mediteren, te bidden of gewoon stil te zijn en te reflecteren. Bij contemplatie in een tempelachtige omgeving kan verbondenheid met iets groters dan onszelf worden ervaren.
Ego en afscheiding
Contemplatie omvat vaak het overstijgen van het ego, het tijdelijk opzij zetten van onze persoonlijke voorkeuren, wensen, verlangens en identificaties. Het ego vertegenwoordigt ons gevoel van afgescheidenheid, onze individualiteit en onze neiging om de wereld te interpreteren vanuit ons persoonlijke perspectief.
Tijdens contemplatie streven we naar een staat van bewustzijn waarin we ons niet langer strikt identificeren met ons ego, maar eerder proberen een ruimer perspectief te omarmen. Dit kan betekenen dat we onze eigen behoeften en verlangens tijdelijk op de achtergrond plaatsen om een dieper begrip te verkrijgen van de situatie of om ons meer open te stellen voor de ervaringen en perspectieven van anderen.
Productieve stilte?
Stilte en reflectie zijn meer dan alleen maar luisteren naar je gedachten; ze gaan over het openstellen voor iets (vormloos) dat dieper is dan alleen onze gedachten. Het is het bewust worden van de innerlijke stilte waarin gedachten opkomen en weer vervagen, terwijl we een dieper en breder inzicht en bewustzijn ervaren dat moeilijk in woorden te vatten is.
In deze stilte kunnen we verbinding maken met een diepere bron van wijsheid en intuïtie, die ons kan leiden naar inzichten en begrip dat niet louter het product is van onze bewuste denkprocessen. Het is in die momenten van stilte en bewustzijn dat we de mogelijkheid hebben om onze ervaringen te interpreteren, betekenis te vinden en ons bewust te worden van ons innerlijk zelf.
Het omzetten van deze ongrijpbare ervaringen naar beelden en gedachten kan een manier zijn om ze te begrijpen en te communiceren met anderen. Kunst, poëzie, meditatie en contemplatie zijn allemaal manieren waarop we proberen uitdrukking te geven aan de diepere dimensies van ons bestaan die we in stilte ervaren.
Contempleren doe je optimaal zonder een doel na te streven of om productief te zijn. Laten we dat wel verwachtingsvol afwachten een vorm van wensdenken noemen.
Wensdenken vermijden
Het onderscheid tussen wensdenken en contemplatie kan soms subtiel zijn, maar er zijn een paar belangrijke verschillen om op te letten.
Objectiviteit versus subjectiviteit
Bij contemplatie gaat het om de realiteit te observeren zoals die is, zonder oordeel of vooroordeel. Wensdenken daarentegen kan sterk subjectief zijn, waarbij onze verlangens en emoties de neiging hebben om onze perceptie van de realiteit te kleuren.
Diepte van reflectie
Contemplatie betreft het grondig overdenken van een kwestie, vaak met een open geest en zonder vooraf vastgestelde conclusies. Wensdenken kan oppervlakkiger zijn en gebaseerd zijn op het verlangen naar een specifiek resultaat zonder diepgaande reflectie over de mogelijke consequenties.
Emotionele betrokkenheid
Bij contemplatie gaat het erom emoties te observeren en te begrijpen zonder erdoor te worden overweldigd. Wensdenken kan sterk worden beïnvloed door onze emoties, waarbij we geneigd zijn om te geloven in wat we willen geloven, zelfs als het niet overeenkomt met de realiteit.
Open staan voor mystieke inzichten
Contemplatie impliceert een zekere mate van openheid voor nieuwe inzichten en perspectieven. Het gaat erom bereid te zijn onze overtuigingen en ideeën uit te dagen en te heroverwegen in het licht van nieuwe informatie. Wensdenken kan daarentegen resulteren in het vasthouden aan overtuigingen en ideeën, zelfs als ze niet worden ondersteund door feiten of ervaringen.
En zo kun je je open stellen in evenwaardigheid voor meer omvattende inzichten.
Je hoeft niet bang dat je door een tijd niet te communiceren of na te denken de verbinding met anderen verliest. Het kan zelfs een opstapje zijn naar mystieke ervaringen.
Mystiek is een spirituele ervaring waarbij individuen een directe verbinding voelen met het goddelijke, het universele of de ultieme realiteit. Het overstijgt vaak conventionele religieuze dogma's en gaat diep in op het besef van eenheid met alles wat is. Mystieke ervaringen kunnen gepaard gaan met gevoelens van extase, eenheid en transcendentie.
Contemplatie daarentegen is een proces van diepgaande reflectie en innerlijke beschouwing. Het gaat om het stillen van de geest en het openstellen voor diepere niveaus van bewustzijn. Tijdens contemplatie kunnen mensen zich bewust worden van de onderliggende eenheid en verbondenheid van alle dingen en levende wezens. Eenheid in oneindige verscheidenheid zien. Een zelf vormloze God als verschijning in alle levensvormen ontmoeten.
Dus, terwijl contemplatie een methode is om toegang te krijgen tot diepere spirituele inzichten en bewustzijn, kunnen mystieke ervaringen worden gezien als een culminatie van dat proces, waarbij men direct ervaart en de eenheid van alles voelt. In die zin kunnen contemplatie en mystiek als complementair worden beschouwd, waarbij contemplatie de weg bereidt voor en kan leiden tot mystieke inzichten en ervaringen van eenheid.
