Schuld zonder dader
Schuld voelt als ballast:
een last op de borst,
een knoop in het hoofd,
een verhaal dat maar blijft herhalen
dat jij niet oké bent.
Maar in de ruimte van gewaarzijn
is geen dader, geen slachtoffer.
Er is alleen verschijnen
en verdwijnen.
Wat overblijft is verantwoordelijkheid,
zonder veroordeling.
Liefde, zonder straf.
Iets in jou fluistert:
je had het anders moeten doen.
Beter.
Voorzichtiger.
Wijzer.
en ziet fouten,
tekortkomingen,
soms schade.
En het denken zegt:
dat ben jij.
Maar ben jij dat echt?
Was jij dat,
of gebeurde het
zoals alles gebeurt?
De gedachte ‘ik deed het’
komt later.
De veroordeling ook.
De straf is in je hoofd.
Maar in werkelijkheid
is geen dader aan te wijzen.
Alleen een gebeurtenis.
Een beweging.
Wat blijft is pijn.
En pijn vraagt om aanwezigheid.
Niet om straf.
Wat blijft is de ander.
En de ander vraagt geen schuld,
maar echtheid.
Luister.
Voel.
Verantwoordelijkheid
is niet jezelf klein maken,
maar durven staan
in openheid.
Zonder masker.
Zonder verdediging.
Zonder omwegen.
In het licht van zijn
valt schuld weg.
Wat blijft is erkenning.
En misschien: vergeving.
Niet als daad,
maar als ruimte.
Niemand heeft iets misdaan.
Maar we hebben pijn veroorzaakt.
Dat zien is genoeg.
Schuld zonder dader.
Erkenning zonder zelfhaat.
Dichtbij,
menselijk,
vrij.
Naschrift bij de reeks 'niet-twee'
De
teksten in deze reeks zijn benaderingen van iets wat zich niet laat
grijpen, maar zich wel laat vermoeden. Ze beschrijven geen leer, geen
theorie, geen waarheid die overtuigt, maar een waarheid die misschien
zachtjes herkend wordt.
Telkens wordt non-dualiteit aangeraakt via
een ander venster: verlies, verlangen, thuiskomen, liefde, schuld, tijd,
het zelf... Elk woord wijst naar wat voorafgaat aan woorden. Elk thema
onthult iets van de stille eenheid waarin alles verschijnt.
De insteek is bewust "poëtisch" en apofatisch:
liever wijzen dan verklaren, liever ruimte laten dan invullen. Want wat
wij zijn is geen object van begrip, maar een onmiddellijk weten:
helder, eenvoudig, en stil.
De reeks is gebundeld onder het label ‘niet-twee’
op dit blogspot. Niet als verzameling ideeën, maar als uitnodiging om
steeds opnieuw te luisteren. Niet naar mij, maar naar dat wat altijd al
stil in jou aanwezig is.
