Pesten? KPN doet het gewoon

Het gaat niet goed met de KPN, moreel en economisch. Het bedrijf wordt mogelijk overgenomen door Carlos Slim.

Ook moreel is de manier waarop de KPN reclame maakt niet fraai. Je zou kunnen stellen dat de KPN pesten via Facebook aanmoedigt met deze commercial:



Op diverse fora en door ingezonden brievenschrijvers wordt de irritatie over dit fenomeen wijd gedeeld. Plagen mag cultuur zijn in ons land, maar dit overdrijven om iets te verkopen is niet slim.

Aan tafel bij Knevel en van den Brink een debat over de impact van deze commercial tussen Bamber Delver, directeur van Stichting De Kinderconsument en marketingadviseur Paul Moers.

Kinderen, buiten of binnen spelen op computer?

Kinderboekenschrijfster Rian Visser kent verrassende voordelen van het lezen door kinderen op een tablet. In een brief aan de Volkskrant op 22 juli schrijft zij:
Spelen kinderen nog wel buiten? Is de computer of tablet niet schadelijk voor hun zenuwstelsel? Kunnen ze zich nog wel concentreren? Het antwoord is: ja! Sommige kinderen kunnen zich met een digitaal boek op een tablet veel beter concentreren dan met een papieren boek.

Een moeder vertelde: 'Mijn zoon vond de boeken van De Grijze Jager leuk als ik ze voorlas, maar om zelf te lezen vond hij ze te dik. Op de tablet heeft hij niet in de gaten hoe dik het boek is en leest hij het zo uit.'
Zo zijn er veel meer voorbeelden. Kinderen moeten zich optimaal kunnen ontwikkelen. Het is belangrijk dat ze verhalen lezen en intellectueel worden uitgedaagd. Nieuwe media kunnen hierin een belangrijke rol spelen. Voor kinderen met een taalachterstand is de tablet heel geschikt, omdat beeld en geluid gecombineerd worden en het verhaal zo beter begrepen wordt. Ouders die slecht Nederlands spreken of zelf niet lezen, kunnen samen met hun kinderen digitale kinderboeken beluisteren. Educatieve games zijn uitermate geschikt voor kinderen met een leerachterstand. Ik zou bijna zeggen: het is kindermishandeling om kinderen die kans niet te bieden.
Tot zover Rian Visser.

Een paar voorbeelden van goedkope downloads van haar boeken zijn:

Zijn wij een land van kankeraars?

Wie de ingezonden-brieven-rubriek van de Telegraaf leest, kan het dagelijks vaststellen: er wordt nogal wat afgekankerd in ons land. Wat opvalt is dat vrijwel elke briefschrijver alleen die argumenten aanhaalt die hem uitkomen. Er is geen afgewogen en genuanceerde redenering bij. Het ontbreekt aan en-en denken. En dat is ook niet vreemd. We zijn jarenlang opgegroeid in een samenleving die competitie heeft aangemoedigd. Het gaat in de politiek en media om debatteren en winnen. Het gaat vrijwel nooit om in dialoog gaan en een gesprek op een hoger niveau te brengen en ieders mening gehoord te laten zijn. Onze vrijheid van meningsuiting wordt in de praktijk vooral een ongefilterd op- en afgeven van ondoordachte meningen.
Voor wie irritatie over het zelfzuchtige gedrag van anderen wil voorkomen zijn er een paar oude stelregels om in de gaten te houden en die helpen geduld op te brengen.

1 Hoogmoed komt voor de val.
Het gaat niet iedereen tegelijkertijd voor de wind. Veel mensen die het een tijdje meezit, denken dat het hun eigen verdienste is dat ze mazzel hebben. Dat kan zo zijn, want oefening baart kunst. Maar er zijn ook mensen die door wat opeenvolgende successen naast hun schoenen gaan lopen. Iedereen die denkt dat hij meer is dan een ander, loopt de kans dat iemand hem wil laten struikelen. Evenwaardigheid tussen mensen is uitgangspunt en wie denkt dat hij daarvan uitgezonderd is, zal dat vroeger of later bezuren en niemand heeft compassie met arrogante mensen, maar eerder leedvermaak.

2. Je kunt wel gelijk hebben, maar gelijk krijgen is iets anders.
In de strijd tussen mensen die gelijk menen te hebben is het zaak om te bedenken dat je wel tijdelijk gelijk kunt krijgen, maar het kan veel effectiever zijn om strijd te voorkomen door je te realiseren dat twee partijen allebei gelijk kunnen hebben. Daarbij: twee halve waarheden maken een hele leugen.

3. De beste stuurlui staan aan wal
Wie op een afstandje toekijkt hoe een ander het doet, projecteert zijn werkelijkheid op een ander. Je ziet wat je wilt zien en omdat je niet weet wat er allemaal in de ander omgaat, weet je ook niet wat je over het hoofd ziet. Wie zichzelf niet kent, is dan al snel geneigd om te denken dat een ander onlogisch handelt.

Er is geen beginnen aan om alle mensen die eenzijdig kijken proberen genuanceerder te laten zijn. Het is vaak wijsheid om te zwijgen. Het is belangrijk om jezelf bewust te zijn dat het een eigenschap van een te groot ego is om te willen (ver)oordelen. Voor wie zich niet kan inhouden om te reageren op ongenuanceerde anderen: vragen staat vrij.