tag:blogger.com,1999:blog-194559072024-03-19T13:55:51.828+01:00Relatie vrijheid en liefdeZonder liefde geen vrijheid en zonder vrijheid geen liefde.<br>In respect voor al wat leeft komen beide samen.<br><br>
Op dit blog artikelen over spiritualiteit begrepen vanuit de psychologie.<br><br>
Bevrijd jezelf van belemmerende overtuigingen.Unknownnoreply@blogger.comBlogger417125tag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-12635354504607389262024-01-15T23:00:00.005+01:002024-02-15T14:39:19.044+01:00Psychologie en spiritualiteit<h3 style="text-align: left;">Zinvol verbinden<br /></h3><p>Iedereen wil liefde ervaren en zich vrij voelen, maar er ligt niet direct een relatie tussen vrijheid en liefde of wanneer je dit grote woorden vindt: tussen autonomie en verbinding. Het zijn ongrijpbare concepten waarmee het lastig balanceren is. Vanuit spiritualiteit (o.a. taoïsme, hindoeïsme en boeddhisme), psychologie en eigen ervaringen worden op dit blog de voordelen en de valkuilen besproken. Deze valkuilen graven anderen, maar wij zelf ook via ons ego.<br /></p>
<h3>Los van het ego</h3>
<p>Ons ego is geen concreet object, maar eerder een verzameling van gedachten, gevoelens, overtuigingen en identificaties die we hebben opgebouwd gedurende ons leven en die ons beeld van onszelf en de wereld om ons heen bepalen. Het is in zekere zin ons mentale zelfbeeld.
Het levert overtuigingen op die ons kunnen helpen maar ook kunnen belemmeren.<br />
Wanneer we ons losmaken van ons ego, betekent dit dat we ons losmaken van dat zelfbeeld en ons openstellen voor een bredere, meer inclusieve werkelijkheid. Dit kan echter gepaard gaan met gevoelens van onzekerheid, verwarring en weerstand, omdat ons ego ons heeft geleerd om ons te identificeren met bepaalde gedachten en emoties, en het kan bedreigend voelen om die identificaties los te laten.</p><h3 style="text-align: left;">Zin in het leven</h3><p>
Tegelijkertijd kan het verlangen om ons te identificeren met iets groters dan onszelf voortkomen uit een dieper verlangen om ons verbonden te voelen met de wereld om ons heen en om zin te vinden in ons leven. Wanneer we ons identificeren met iets groters dan onszelf, zoals een spirituele praktijk, een sociale beweging of een hogere kracht, kan dit ons helpen om ons te richten op iets wat meer betekenisvol en duurzaam is dan een ego-gerichte zelfbeeld. <br />Bewustwording van onze belemmerende overtuigingen en de remmende werking van het ego is een cruciale stap in spirituele of geestelijke groei. </p><p>De artikelen op dit blog zijn een soort reisverslag van de <b>dans op het pad naar eenheid</b>. Ze zijn geschreven of geplaatst vanuit een overstijgende <a href="https://bertstoop.nl/samenhang.html" target="_blank">visie op samenhang</a> en het belang van vrijheid en liefde.<br /></p>
<h2 style="text-align: left;">Aanbevolen artikelen<br /></h2><p><a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2010/02/zonder-liefde-geen-vrijheid-en-zonder_7.html">Zonder liefde geen vrijheid en zonder vrijheid geen liefde</a>.<br /><br />
<a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2016/04/waarom-spiritualiteit_12.html">Waarom spiritualiteit</a>?</p><p><a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2014/10/wat-is-zelfrealisatie-of-verlichting_21.html">Wat is zelfrealisatie of verlichting</a>?<br /><br />
<a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2016/01/wat-is-en-en-denken_25.html">Wat is en-en denken</a>?<br /><br />
<a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2017/02/van-abstracte-potentie-tot-concrete.html">Van abstracte potentie naar concrete vrijheid en liefde.</a><br /><br />
<a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2008/12/het-leven-als-een-processie-en-dans_28.html">Het leven als een processie en dans: drie stappen vooruit en twee achteruit</a>.<br /><br />
<a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2009/01/het-positieve-van-het-negatieve_25.html">Het positieve van de negatie</a> (<a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2023/11/op-weg-naar-vrijheid-met-de-via-negativa.html">Via negativa</a>).<br /><br />
<a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2015/10/taoisme-evenwaardige-waarden-in-balans.html">Evenwaardige waarden in balans en beweging (Taoïsme)</a>.<br /><br />
<a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2008/12/nabijheid-en-afstand-houden_30.html">Nabijheid en afstand houden</a>.<br /><br /></p><h3 style="text-align: left;">Er is nog veel meer </h3><p>Bijvoorbeeld deze 4 op een verwant blog.<br /><a href="https://wehebbenallebeigelijk.blogspot.com/2024/02/sommige-zaken-vereisen-balans-om.html" rel="nofollow" target="_blank">Sommige zaken vereisen balans om effectief te kunnen zijn</a>. <br /><br />
<a href="https://wehebbenallebeigelijk.blogspot.nl/2009/10/respect-voel-je-aan-en-moet-je-leren_31.html" rel="noopener noreferrer" target="_blank">Respect voel je aan, maar toch moet je het leren</a>.<br /><br />
<a href="https://wehebbenallebeigelijk.blogspot.nl/2010/06/negatieve-en-positieve-vrijheid_4.html" rel="noopener noreferrer" target="_blank">Negatieve en positieve vrijheid</a>.<br /><br />
<a href="https://wehebbenallebeigelijk.blogspot.com/2016/11/hoe-vind-je-de-balans-tussen-erkenning.html" rel="noopener noreferrer" target="_blank">Hoe vind je evenwicht tussen erkenning van jezelf en van de ander</a>?</p><p>Of in de vorm van een korte test.<br /></p><p><a href="https://bertstoop.nl/testen/relitest.html" rel="nofollow" target="_blank">Welke levensbeschouwing past bij jou</a>?</p><p>Ook leuk om mee te beginnen: <a href="https://bertstoop.nl/aforismen.html" rel="nofollow" target="_blank">aforismen</a>.</p><p>De <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/search/label/aanbevolen">artikelen die ik aanbeveel</a> overlappen slechts gedeeltelijk met <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/search/label/populair">die populair zijn</a>
en dus veel gelezen worden. Er zijn minstens 400 artikelen over psychologie en
spiritualiteit, die ook gevonden kunnen worden via de labels onderaan
elk artikel.<br /></p><p>Tenslotte ben ik van mening dat mens en dier intrinsiek <a href="https://dierenrechten.blogspot.com/search/label/evenwaardigheid" target="_blank">evenwaardig zijn in hun recht op vrijheid</a>.<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-23439648671286387262024-01-03T13:39:00.023+01:002024-02-06T00:20:28.783+01:00Alles staat en valt met ethiek<h3 style="text-align: left;">Onze taal zegt het</h3><p>Taal is een krachtig hulpmiddel waarmee we onze gedachten en gevoelens uitdrukken, maar vaak gebruiken we uitdrukkingen en zegswijzen zonder er diepgaand bij na te denken. Deze automatische manieren van uitdrukken zijn vaak diep geworteld in onze cultuur en sociale context, en we gebruiken ze om snel en efficiënt te communiceren. Het is fascinerend hoeveel impliciete betekenissen en culturele nuances er in taal verscholen kunnen liggen. In dit artikeltje aandacht voor het gevoel verontwaardiging. We bemerken het gevoel bij onszelf en herkennen het bij anderen, maar waardoor wordt het eigenlijk opgeroepen? Heeft dat te maken met “waarde”?<br /></p><p>De grote Arabische wiskundige Al-Juarismi werd gevraagd naar de waarde van de mens en zo antwoordde hij: "Als het ethiek heeft, dan is de waarde 1; Als je ook intelligent bent, voeg er een 0 toe en je waarde wordt 10; Als je ook rijk bent, voeg er nog een 0 toe en het wordt 100; Als bovenal dat hij ook een mooi uitziend persoon is, voeg er dan nog een 0 toe en zijn waarde zal 1000 zijn. De wiskundige verduidelijkt echter: “Maar als het de 1 verliest, wat overeenkomt met ethiek, zal het al zijn waarde verliezen, aangezien alleen de nullen overblijven”. Simpel. "Zonder ethische waarden of stevige principes zijn er alleen mensen die waardeloos zijn". <br /><i>Tot zover Al-Juarismi.</i> </p><p>De meest basale ethische waarde die we kennen is “doe niet een ander aan wat je ook niet wilt worden aangedaan door een ander”. Doet een ander dat toch, dan roept dat het gevoel op van verontwaardiging.<br />Laten we de connecties verkennen.</p><h4 style="text-align: left;">Ethiek en waarde</h4><p>Al-Juarismi benadrukt dat ethiek de basiswaarde van een persoon is, aangeduid als "1" in zijn analogie. Dit suggereert dat ethiek de kern vormt van iemands waarde.</p><p></p><h4 style="text-align: left;">Verontwaardiging en ethiek</h4><p>Als ethiek de kernwaarde vertegenwoordigt, kan het schenden van ethische principes leiden tot gevoelens van verontwaardiging. Mensen voelen zich vaak verontwaardigd wanneer ze onrechtvaardigheid, immoraliteit of het overtreden van ethische normen waarnemen.</p><h4 style="text-align: left;">Verlies van waarde</h4><p>Al-Juarismi stelt dat als een persoon ethiek verliest (de "1" in de waarde), de rest van de cijfers (die staan voor intelligentie, rijkdom en uiterlijk) niet langer relevant is, en de waarde van de persoon wordt als het ware nul.</p><h4 style="text-align: left;">Verontwaardiging als reactie op schending van ethiek</h4><p>In dit verband zou het verlies van ethiek dus leiden tot een gevoel van verontwaardiging. Mensen kunnen zich verontwaardigd voelen wanneer ze getuige zijn van of geconfronteerd worden met gedrag dat in strijd is met ethische normen, omdat dit als moreel verwerpelijk wordt beschouwd.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Wat hebben dieren met waarde?<br /></h3><p>Deze gedachte speelt ook in onze omgang met dieren. Dieren kunnen ons niet echt duidelijk maken wanneer ze verontwaardigd zijn door ons gedrag. Het enige wat ze kunnen doen is agressie tonen, ons negeren of weggaan. Mensen die het belang van dieren onder de aandacht willen brengen van anderen zeggen vaak dat we met dieren rekening moeten houden omdat dieren een <a href="https://animalfreedom.org/paginas/opinie/eigenwaarde.html" rel="nofollow" target="_blank">intrinsieke waarde</a> hebben. Alles heeft een intrinsieke waarde, ook mensen, maar geen mens waardeert het wanneer je zegt dat je zijn belangen respecteert omdat hij een intrinsieke waarde heeft.<br />Ook ten aanzien van dieren kunnen we beter niet stellen dat we de rechten van dieren zouden moeten respecteren vanwege hun intrinsieke waarde. Het probleem zit in het associëren van rechten met waarde. Het gevaar is dat we <a href="https://dierenrechten.blogspot.com/2024/01/artificial-intelligence-en-dierenrechten.html" rel="nofollow" target="_blank">elkaar (mens en dier) gaan beoordelen op waarde</a>.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Beter geformuleerd</h3><p>Het werkt op den duur beter wanneer we ons ervan bewust zijn dat we ons realiseren dat mens en dier intrinsiek evenwaardig zijn in hun recht op vrijheid. Dat recht op vrijheid is het gevolg van het ethische principe “doe niet een ander aan wat je ook niet wilt worden aangedaan door een ander”. Mijn vrijheid houdt op waar die van een ander begint. En dat is een inschatting die we telkens opnieuw moeten maken. Gelukkig hoeft dat geen moeite te kosten.<br /><br /><br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-34872823383159515192023-12-10T10:57:00.033+01:002024-02-06T11:42:17.703+01:00Wat is goedheid?<h3 style="text-align: left;">De gouden regel</h3><p>Filosofen en ethici hebben door de eeuwen heen een breed scala aan ethische theorieën ontwikkeld, zoals deugdethiek, consequentialisme, deontologie en meer recentelijk zorgethiek en relationele ethiek. Elk van deze benaderingen biedt een andere kijk op hoe we ons zouden moeten gedragen en hoe we morele dilemma's kunnen benaderen.<br />De wederkerige opdracht "doe een ander niet aan wat jij ook niet wilt dat een ander jou aandoet (de gouden regel)" is tot nu toe het beste compromis. <br />Het idee erachter is dat men anderen moet behandelen zoals men zelf behandeld zou willen worden, waarmee respect voor de autonomie en het welzijn van anderen wordt benadrukt. Dit sluit aan bij de waarde van vrijheid, omdat het impliceert dat men anderen niet onnodig zou moeten beperken of schaden.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Eigen belang of gezamenlijk belang?</h3><p>Echter, hoewel de gouden regel een nuttig uitgangspunt kan zijn, zijn er ook kritieken op geuit. Sommigen wijzen erop dat het kan leiden tot egoïstisch denken, waarbij men anderen alleen respecteert omdat ze zelf respect willen ontvangen. Anderen hebben betoogd dat de gouden regel tekortschiet in complexe situaties waarin de wensen en behoeften van verschillende mensen conflicteren.<br />Een benadering die vaak wordt gezien als een aanvulling op de gouden regel is de deugdethiek. De deugdethiek richt zich niet alleen op het handelen op basis van regels of principes, maar legt de nadruk op het cultiveren van deugden of goede karaktereigenschappen. In plaats van zich te richten op specifieke handelingen, moedigt de deugdethiek individuen aan om te streven naar het ontwikkelen van eigenschappen zoals eerlijkheid, mededogen, moed en rechtvaardigheid.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Wat voor soort persoon wil ik zijn?</h3><p>Wat deze benadering toevoegt aan de gouden regel is dat het niet alleen gaat om het naleven van externe regels of het vermijden van bepaalde handelingen, maar eerder om het ontwikkelen van een karakter dat van nature leidt tot moreel juist gedrag. In plaats van simpelweg te vragen: "Wat zou ik niet willen dat anderen mij aandoen?", stelt de deugdethiek de vraag: "Wat voor soort persoon wil ik zijn? En hoe kan ik die persoon worden?".<br />Door de nadruk te leggen op de ontwikkeling van deugden, moedigt de deugdethiek aan tot een meer holistische benadering van moraliteit, waarbij niet alleen wordt gekeken naar individuele handelingen, maar ook naar de intenties en karakter van een persoon. Dit kan helpen bij het aanpakken van situaties waarin de gouden regel mogelijk tekortschiet, omdat het individuen aanmoedigt om niet alleen te handelen op basis van egoïstische belangen, maar om oprecht goede mensen te worden die anderen respecteren en ondersteunen.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Cirkelredenering of verdieping?</h3><p>Het kan lijken alsof de deugdethiek een soort cirkelredenering is, omdat het doel lijkt te zijn om goede mensen te worden, en het definiëren van 'goed' vaak verbonden is met deugdzaamheid en morele eigenschappen. Echter, de deugdethiek probeert juist een dieper begrip te bieden van wat het betekent om een goed persoon te zijn, en hoe men dit kan bereiken.<br />Hoewel wederkerigheid zeker een belangrijk aspect kan zijn van de deugdethiek (en van ethiek in het algemeen), gaat het in deze benadering meer om het cultiveren van deugden als een integraal onderdeel van iemands karakter. Dit impliceert niet alleen het respecteren van anderen vanuit het oogpunt van wederkerigheid, maar eerder het internaliseren van de waarden en eigenschappen die leiden tot moreel juist gedrag, ongeacht of anderen ook wederkerig handelen.<br />Het doel is niet alleen om te handelen op basis van externe beloningen of straffen, maar eerder om intrinsiek gemotiveerd te zijn om goed te doen vanuit een diep geworteld begrip van wat goedheid inhoudt.<br />Wat goedheid inhoudt kan variëren afhankelijk van culturele, sociale en individuele contexten. Wat als deugdzaam wordt beschouwd in één samenleving of tijdperk, kan anders worden geïnterpreteerd in een andere context.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Goedheid is dynamisch</h3><p>Het idee van diepgewortelde goedheid impliceert ook dat het nastreven van deugdzaamheid niet alleen een kwestie is van het volgen van externe regels of voorschriften, maar eerder een proces van zelfreflectie, introspectie en groei. Het vereist een voortdurende inspanning om te begrijpen wat goedheid betekent en hoe men dit in de praktijk kan brengen in verschillende situaties en relaties.<br />Goedheid kan worden gezien als een voortdurend streven om de deugden van mededogen, eerlijkheid, moed en rechtvaardigheid toe te passen in steeds veranderende situaties en omstandigheden. Het vereist een voortdurende bereidheid om te leren, te groeien en te begrijpen hoe deze deugden kunnen worden belichaamd in nieuwe en uitdagende contexten.<br />In plaats van goedheid te zien als een statische eigenschap die iemand bezit, wordt het eerder gezien als een dynamisch proces van zelfreflectie, keuze en actie.<br />Door te erkennen dat goedheid voortkomt uit de voortdurende inspanning om de deugden in de praktijk te brengen, kunnen individuen worden aangemoedigd om zichzelf constant uit te dagen, te groeien en te evolueren in hun streven naar morele volmaaktheid. Dit benadrukt het belang van een leven dat gewijd is aan het nastreven van morele excellence door middel van voortdurende zelfreflectie en actie.</p><p></p><p></p><h3 style="text-align: left;">Goedheid en waardigheid</h3><p>Goedheid en waardigheid zijn nauw met elkaar verbonden. Ze vullen elkaar vaak aan en versterken elkaar. Het idee van menselijke waardigheid impliceert dat elk individu recht heeft op respect, autonomie en de mogelijkheid (vrijheid) om zijn of haar eigen keuzes te maken.<br /><br />In deze context kan goedheid worden gezien als het streven om deze waardigheid te erkennen en te respecteren, niet alleen in onszelf maar ook in anderen. Dit betekent dat goedheid niet alleen gaat over het nastreven van deugden en het handelen in overeenstemming met morele principes, maar ook over het erkennen van de waardigheid van andere mensen, dieren niet te vergeten.<br /><br />Wanneer we streven naar goedheid in onze interacties met anderen, proberen we hun waardigheid te respecteren door eerlijk, medelevend, moedig en rechtvaardig te zijn, ongeacht hun achtergrond, overtuigingen of omstandigheden.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Voorbeeld voor de jeugd?</h3><p>Met het aanleren van deugden kunnen we niet vroeg genoeg beginnen. Op scholen zouden kinderen al <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2023/10/het-communiceren-over-wellevendheid-is.html">spelenderwijs kennis kunnen maken met wellevendheid</a>. Het kan veel moeite schelen wanneer we er in slagen om te voorkomen dat de natuurlijke goedheid van kinderen wordt verpest.<br /><br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-45201457224352154362023-12-09T13:42:00.036+01:002024-03-19T13:55:13.338+01:00Vrijheid en een appèl op moraliteit<p>Er is veel te doen rond het initiatief van Rutger Bregman om jonge talenten aan te spreken op de moraliteit van hun ambitie.</p><p>Een van zijn medewerkers schrijft in een digitale nieuwsbrief het volgende.</p><p>Op 19 maart is het zover: dan verschijnt <a href="https://partner.bol.com/click/click?p=2&t=url&s=1057&f=TXL&url=https%3A%2F%2Fwww.bol.com%2Fnl%2Fnl%2Ff%2Fmorele-ambitie%2F9300000162901548%2F&name=Morele%20ambitie%2C%20Rutger%20Bregman">Morele ambitie. <i>Stop met het verspillen van je talen maak werk van jouw ambitie</i> (bol.com)</a> het nieuwe boek van Rutger Bregman. Tegelijkertijd lanceren we <i>The School for Moral Ambition</i>, een stichting en beweging om zoveel mogelijk mensen te helpen met de overstap naar een baan met positieve impact.<br /><br />Want laten we wel zijn: de grootste verspilling van onze tijd is de verspilling van talent. Er zijn miljoenen mensen die de wereld radicaal zouden kunnen verbeteren, maar dat niet doen. Mensen die helaas vastzitten in niet-zo-heel-nuttige banen (en vaak ook rondlopen met een gat in hun ziel). <br /><br />Het goede nieuws? Er is een medicijn tegen deze verspilling, en dat medicijn heet ‘morele ambitie’. Morele ambitie is de wil om de wereld drastisch te verbeteren. Om je carrière te wijden aan de grote problemen van onze tijd, of het nu gaat over klimaatverandering of kindersterfte, belastingontduiking of de volgende pandemie. Het is het verlangen om het verschil te maken, en om iets achter te laten dat er werkelijk toe doet. </p><p><i>Tot zover de nieuwsbrief.</i><br /></p><p>"Een appel op moraliteit heeft alleen zin, wanneer tegelijkertijd de wederzijdse rechten op vrijheid worden erkend".</p><p>De stelling dat een appel op moraliteit alleen zin heeft wanneer tegelijkertijd de wederzijdse rechten op vrijheid worden erkend, is een krachtig argument dat de essentie van morele overwegingen en individuele vrijheid benadrukt.<br /><br />Morale en vrijheid zijn nauw met elkaar verbonden. Zonder respect voor individuele vrijheden kan moraliteit gemakkelijk afglijden naar onderdrukking of autoritarisme. Het idee van moraliteit impliceert dat er bepaalde principes zijn die het menselijk handelen sturen, vaak gebaseerd op wat als juist of goed wordt beschouwd. Deze principes moeten echter worden toegepast met een erkenning van de vrijheid van anderen, anders wordt moraliteit een instrument van dwang in plaats van een leidraad voor ethisch gedrag.<br /><br />Wederzijdse erkenning van vrijheden is essentieel omdat het de basis vormt voor een rechtvaardige samenleving waarin individuen kunnen floreren zonder onnodige inmenging in hun leven en keuzes. Het impliceert dat iedereen het recht heeft om zijn of haar eigen overtuigingen, levensstijl en keuzes na te streven, zolang deze geen schade toebrengen aan anderen of hun vrijheden belemmeren.<br /><br />Een appel op moraliteit binnen een kader van wederzijdse erkenning van vrijheden is niet alleen zinvol, maar ook noodzakelijk voor het bevorderen van een samenleving gebaseerd op respect, rechtvaardigheid en menselijke waardigheid.</p><p>Erken je elkaars vrijheid niet, dan kun je welhaast automatisch hoon en tegenwerking verwachten. <br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-62079557287134421322023-12-08T13:39:00.035+01:002024-01-19T20:24:40.915+01:00Een rijk maar overzichtelijk gevoelsleven<h3 style="text-align: left;">Gevoelens grijpen of begrijpen?<br /></h3><p>In onze complexe emotionele wereld proberen we vaak grip te krijgen op onze gevoelens en ervaringen. Sommigen hanteren een tweedeling, waarbij angst en liefde als primaire emoties worden beschouwd. Hoewel deze benadering eenvoudig lijkt, kan het riskant zijn om de nuance uit het oog te verliezen. Dit artikel verkent het dilemma tussen eenvoudige tweedeling en het belang van nuance in het begrijpen van onze gevoelens en emoties. Een emotie is een gevoel dat je (bewust of onwillekeurig) laat zien.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Het risico van een te simpele tweedeling</h3><h4 style="text-align: left;">Angst en liefde</h4><p>Sommige mensen vinden het comfortabel om het scala van menselijke gevoelens te reduceren tot twee hoofdcategorieën: angst en liefde. Deze benadering biedt eenvoud en helderheid, maar loopt het risico belangrijke nuances te verliezen. De uitdrukking "al het goede komt in drieën" suggereert niet voor niets
dat zaken die in groepen van drie verschijnen, vaak als completer of
bevredigender worden beschouwd.<br />Door vast te houden aan een strikte tweedeling, kunnen we het gevaar lopen de complexiteit van onze gevoelens en emoties te onderschatten en er daarmee niet meer mee in contact kunnen komen. Emoties zoals blijdschap, verdriet, vreugde, en verwondering dragen allemaal subtiele verschillen en unieke aspecten die belangrijk zijn voor een volledig begrip van onszelf.<br /></p><h4 style="text-align: left;">De kracht van nuance</h4><p>Het leven is inherent vol van nuance, en onze gevoelens weerspiegelen deze rijkdom. Het streven naar een gedifferentieerder begrip van wat we voelen, stelt ons in staat om dieper in te gaan op onze ervaringen. Door nuances te erkennen, kunnen we onderscheid maken tussen verschillende gradaties van gevoelens, wat ons helpt onze reacties beter te begrijpen en beheren.</p><h3 style="text-align: left;">Geef ook de ander emotionele ruimte</h3><p>Wanneer je denkt dat er maar twee bronnen van gevoelens zijn dan kijk je ook zo naar de ander. Stel de ander heeft kritiek op jou en jij denkt alleen maar "waar is die ander bang voor?". Of een ander doet vriendelijk tegen je en <a href="https://bertstoop.nl/artikelen/echte_liefde.html" rel="nofollow" target="_blank">je vraagt jezelf af of dat liefde is</a>.<br />Wanneer de ander jou zelf zo zou bekijken dan is het niet moeilijk voor te stellen dat het bij jou weerstand oproept. Dus wat jij niet wilt dat jou geschiedt, doe dat ook de ander niet. Een ander weet zelf het beste welke gevoelens in hem of haar leven. Ga andermans gevoelens niet vertalen in andere gevoelens. Twijfel je toch, dan kun je altijd nog een open vraag stellen of vragen "wat maakt jou onrustig?".<br /></p><h4 style="text-align: left;">De balans tussen verstand en gevoel</h4><p>Een optimaal leven vereist een evenwichtige afstemming tussen verstand en gevoel. Het begrijpen van onze gevoelens met nuance stelt ons in staat om ze niet alleen te ervaren, maar ook om ze te begrijpen en te kanaliseren en <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2023/07/balans-in-gevoelens-leuk-houden.html">eventueel te uiten</a>. Het vermogen om ons emotionele spectrum te omarmen zonder in eenvoudige tweedelingen te vervallen, vergroot onze emotionele intelligentie.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Investeer in nuance</h4><p>Omarm de complexiteit van je gevoelens en investeer tijd in het verkennen van de nuances. Sta jezelf toe de verschillende facetten van vreugde, verdriet, liefde en andere emoties te begrijpen. Dit proces zal niet alleen je zelfkennis vergroten, maar ook je vermogen om op een gezonde manier met emoties om te gaan. <br />Vraag je af van alle gevoelens die je zou kunnen onderscheiden wat deze zouden kunnen hebben veroorzaakt. Wanneer je je niet goed voelt, <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2022/05/wat-voel-ik.html">vraag je dan af</a> wat je schuldig doet voelen, wat je verdrietig doet voelen, wat je kwaad maakt. Tien tegen een dat je vervolgens wel weet wat je voelt, zolang je deze gevoelens maar niet in één keer wilt voelen. Gevoelens vragen niet om een samenvatting. Ze vragen om erkenning en doven vervolgens meer of minder snel uit.</p><p>Ieder mens is vrij om zelf te kiezen hoeveel gevoelens hij of zij wil
onderscheiden. Een breed geheel vormen deze negen gevoelens: angst, boosheid, blijdschap,
verdriet, schuldgevoel, vreugde, liefde, verwondering en onrust. Wees voorzichtig met het zoeken naar een ranking in deze reeks. Gevoelens kunnen naast elkaar bestaan, soms na elkaar en soms in een andere volgorde.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Ten slotte</h4><p>Hoewel een tweedeling in angst en liefde een aantrekkelijk eenvoudig perspectief lijkt, is het belangrijk om de waarde van nuance in emoties te erkennen. Een evenwichtige benadering waarbij je zowel je verstand als je gevoelens aanspreekt, biedt een rijkere ervaring van het leven en een dieper begrip van jezelf. <br /><br /><br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-73077056851753469332023-12-08T11:15:00.004+01:002024-02-13T17:20:40.606+01:00Wederkerigheid en het advies van de Gouden Regel<h3 style="text-align: left;">De Gouden Regel slijt nooit</h3><p>Het idee van de Gouden Regel, "Behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden", is een fundamenteel principe dat in verschillende culturen en religies wordt gevonden als basis voor ethiek. Het draait om wederkerigheid en empathie, en het erkent de (even)waardigheid van anderen op een manier die consistent is met hoe we zelf behandeld willen worden.</p><h3 style="text-align: left;">Wederkerigheid</h3><p>De tien geboden kunnen ook worden gezien als richtlijnen voor moreel gedrag, maar veel mensen interpreteren ze (ten onrechte) als verboden. Terwijl ze worden gepresenteerd als geboden, moeten ze worden begrepen als advies voor het bereiken van een rechtvaardige en harmonieuze samenleving. Zouden ze gepresenteerd worden als verboden, dan gaan mensen in de weerstand. Immers vrijheid is het hoogste goed.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Een mystieke relatie</h3><p>Het idee van synchroniciteit, voorgesteld door Carl Jung en die je ook kunt lezen in “wie goed doet, goed ontmoet”, suggereert dat er een verbinding is tussen gebeurtenissen die niet causaal verklaard kunnen worden. Deze concepten, samen met de Gouden Regel en de tien geboden, wijzen allemaal op een dieper begrip van menselijke relaties en morele verantwoordelijkheid. Ze wijzen ook op een mystieke werkelijkheid, waarop je kan vertrouwen wanneer je je eigen belangen weet te relativeren.</p><h3 style="text-align: left;">Respect uitbreiden <br /></h3><p>Het vermijden van strikte regels en het in plaats daarvan benadrukken van principes van wederkerigheid en empathie is een effectieve manier zijn om een ethische samenleving te bevorderen, waarin individuen vrij zijn om te handelen met respect voor anderen (mens en dier) in de wereld om hen heen.</p><p>Het zou de kernboodschap van de opvoeding van en aan kinderen moeten zijn.<br /></p><p><a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2010/02/zonder-liefde-geen-vrijheid-en-zonder_7.html">Zonder vrijheid geen liefde en zonder liefde geen vrijheid</a>.<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-38455866509545697512023-11-02T12:24:00.036+01:002023-12-06T16:04:54.741+01:00Op weg naar vrijheid met de via negativa<h3 style="text-align: left;">Het midden houden</h3><p>Wie denkt dat schijnbare ongrijpbare doelen vooral zijn te bereiken door hard je best te doen oftewel veel energie te investeren, mist de relaxte mogelijkheden van een alternatieve middenweg. <br />Niemand kan voortdurend geluk ervaren. Het is wel goed mogelijk om voortdurend ongeluk te voorkomen. <br /><br />Deze "via negativa" ook wel de apofatische benadering genoemd, wordt in verschillende filosofische en religieuze tradities gebruikt, waaronder het boeddhisme. Het houdt in dat men de essentie van iets probeert te benaderen door te beschrijven wat het niet is, in plaats van wat het wel is. </p><p>Andere voorbeelden, die via deze weg te verduidelijken zijn, is <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2015/07/twee-manieren-om-god-te-benaderen_3.html">het bestaan van God</a>, wat wijsheid is, wat liefde is, wat schoonheid is of
wat <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2018/10/de-zin-van-het-leven-vanuit-omdenken.html">de zin van het leven</a> is. <br /></p><p>Hier zijn enkele aspecten van de via negativa en waarom het als aantrekkelijk wordt beschouwd.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Transcenderen van concepten</h4><p>De via negativa moedigt aan tot het transcenderen van beperkende concepten en definities. Door te benadrukken wat iets niet is, wordt de geest uitgenodigd om voorbij de grenzen van conventionele denkwijzen te gaan en een dieper begrip na te streven.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Waardering voor mysterie en transcendentie</h4><p>De via negativa erkent het mysterie van het bestaan en de transcendente aspecten van het leven. Het benadrukken van wat niet kan worden vastgelegd in woorden moedigt een bescheidenheid aan in het aangezicht van het onkenbare en het onuitsprekelijke.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Overstijging van dualiteit</h4><p>Door te benadrukken wat iets niet is, helpt de via negativa bij het overstijgen van dualistisch denken, zoals goed versus kwaad, mooi versus lelijk. Het moedigt aan tot een begrip dat voorbij polariteiten gaat en zoekt naar <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/search/label/neti%20neti">een dieper begrip dat niet gevangen zit in tegenstellingen</a> (<i>neti neti</i>).<br /></p><h4 style="text-align: left;">Spirituele nederigheid en erkennen van grenzen</h4><p>De via negativa herinnert aan de beperkingen van taal en concepten in het uitdrukken van het goddelijke of het transcendente. Dit bevordert spirituele nederigheid en respect voor het onbekende.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Persoonlijke ervaring en zwijgen</h4><p>Het benadrukken van wat niet gezegd kan worden, moedigt aan tot contemplatie en directe ervaring. Het suggereert dat sommige waarheden diepgaand en persoonlijk zijn, niet beperkt tot verbale uitdrukkingen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Loslaten van vasthouden</h4><p>Door te focussen op wat niet kan worden vastgehouden of begrepen, helpt de via negativa bij het loslaten van hechting aan starre overtuigingen en definities. Dit kan leiden tot een gevoel van bevrijding en openheid.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Integratie van paradoxen</h4><p>De via negativa helpt bij het omarmen van paradoxen en schijnbare tegenstrijdigheden in het begrip van het goddelijke en de realiteit. Dit kan leiden tot een meer inclusieve en tolerante geesteshouding.<br /></p><p>In het boeddhisme wordt de via negativa vaak geassocieerd met het begrip van leegte (<i>shunyata</i>), waarbij men zich richt op wat geen inherent bestaan heeft. Door af te zien van star vasthouden aan concepten, wordt een ruimte gecreëerd voor dieper begrip en spirituele groei. De via negativa nodigt uit tot een ontdekkingsreis naar de grenzeloze dimensies van het bestaan, voorbij de beperkingen van taal en concepten.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Het pad naar vrijheid</h3><p>De via negativa nodigt uit tot een bevrijding van beperkingen en beklemmende denkwijzen, waardoor er ruimte ontstaat voor een meer onbevangen en authentieke ervaring van het leven. Het is een pad naar (innerlijke) vrijheid dat voortkomt uit het loslaten van wat niet essentieel is, waardoor er meer ruimte komt voor innerlijke groei, flexibiliteit en acceptatie.<br />Hier zijn enkele manieren waarop de via negativa kan bijdragen aan het begrip en de ervaring van vrijheid.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid van conceptuele beperkingen</h4><p>De via negativa moedigt aan tot het loslaten van conceptuele beperkingen en vastomlijnde definities. Het erkent dat de realiteit niet volledig kan worden gevat in menselijke woorden en ideeën. Door voorbij te gaan aan deze beperkingen, ontstaat er een gevoel van vrijheid van beperkende denkpatronen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid van hechting</h4><p>Via negativa benadrukt wat iets niet is, wat kan helpen bij het verminderen van hechting aan specifieke identiteiten, overtuigingen of verwachtingen. Dit loslaten van hechting creëert ruimte voor een vrijere en meer open benadering van het leven.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid van dualiteit</h4><p>Door de nadruk te leggen op wat iets niet is, helpt de via negativa bij het overstijgen van dualistisch denken, zoals goed versus kwaad, winnen versus verliezen. Het bevordert een begrip dat voorbij polariteiten gaat, wat kan leiden tot een gevoel van innerlijke vrijheid.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid van conditionering</h4><p>De via negativa moedigt aan tot het in vraag stellen van diepgewortelde conditioneringen en aannames over de realiteit. Dit proces van ontkoppeling van vooraf vastgestelde overtuigingen kan leiden tot een bevrijding van beperkende mentale patronen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid van identificatie</h4><p>De via negativa benadrukt dat de ware aard van het zelf niet volledig kan worden geïdentificeerd met enige specifieke eigenschap of gedachte. Het erkennen van deze niet-identificatie kan leiden tot een gevoel van vrijheid van zelfbeperkende definities.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid van oordelen</h4><p>Doordat via negativa wijst op de beperktheid van menselijke beoordelingen en classificaties, kan het leiden tot een vrijheid van oordelen. Het moedigt aan tot een meer open en tolerante geesteshouding ten opzichte van verschillende perspectieven.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid van verwachtingen</h4><p>Het begrip dat het goddelijke, het zelf, of andere essentiële concepten niet volledig kunnen worden omvat door menselijke verwachtingen, opent de deur naar vrijheid van vastklampen aan specifieke uitkomsten.<br /><br /></p><h3 style="text-align: left;">Niet alleen vrijheid <i>van</i> maar ook vrijheid <i>tot</i></h3><p>In de volgende voorbeelden komt naar voren dat de via negativa, wanneer positief benaderd, niet alleen een proces van loslaten is, maar ook een opening creëert voor nieuwe mogelijkheden, groei en diepere verbindingen. Het is een benadering die de weg vrijmaakt voor een rijkere en meer bevredigende ervaring van vrijheid tot in verschillende aspecten van het leven.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid tot zelfontdekking</h4><p>Door te erkennen wat het zelf niet is, ontstaat er ruimte voor zelfontdekking. Het individu is vrij om voorbij oppervlakkige identificaties te gaan en een dieper begrip van de eigen aard te ontwikkelen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid tot creativiteit</h4><p>Een positieve via negativa-benadering moedigt aan tot het loslaten van beperkende ideeën over creativiteit. Dit opent de weg naar vrijheid tot expressie en innovatie, omdat men niet gebonden is aan vooraf bepaalde regels of verwachtingen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid tot liefde</h4><p>Door te erkennen wat liefde niet is, wordt ruimte gecreëerd voor een bredere en meer onvoorwaardelijke liefde. Vrijheid tot liefde ontstaat wanneer men niet beperkt is door beperkte opvattingen over wie of wat men liefheeft.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid tot acceptatie</h4><p>Een positieve via negativa-benadering kan leiden tot vrijheid tot acceptatie. Door te begrijpen wat niet aanvaardbaar is, kan men ruimte maken voor een diepere en bredere acceptatie van zichzelf en anderen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid tot openheid</h4><p>De via negativa moedigt aan tot het loslaten van starre overtuigingen en dogma's. Dit opent de weg naar vrijheid tot openheid, waar men bereid is nieuwe ideeën en perspectieven te omarmen zonder vooroordelen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid tot innerlijke vrede</h4><p>Het erkennen van wat innerlijke vrede niet is, kan leiden tot de vrijheid om vrede te vinden te midden van de chaos. Men is niet langer gebonden aan externe omstandigheden voor innerlijke rust.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid tot keuze</h4><p>Door te begrijpen wat keuze niet moet beperken, ontstaat vrijheid tot keuze. Men is vrij om bewustere keuzes te maken, niet beperkt door automatische reacties of conditioneringen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijheid tot verbinding</h4><p>Een positieve via negativa-benadering kan leiden tot vrijheid tot verbinding met anderen. Door voorbij te gaan aan oppervlakkige verschillen en definities, ontstaat er ruimte voor authentieke en diepgaande verbindingen.</p><h3 style="text-align: left;">Elkaar evenwaardig bezien <br /></h3><p>Een positieve benadering van de via negativa kan leiden tot het begrip dat het zelf niet fundamenteel verschilt van anderen. In de via negativa wordt de nadruk gelegd op wat het zelf niet is, wat kan leiden tot een erkenning van de gemeenschappelijke, niet-beperkte aard van alle wezens.</p><p>In wezen moedigt de via negativa aan tot het loslaten van beperkende concepten en definities, waardoor de deur wordt geopend naar een meer inclusief begrip van de wereld. Deze benadering bevordert een gevoel van evenwaardigheid doordat men voorbij oppervlakkige verschillen kijkt en de diepere, gemeenschappelijke dimensie van het bestaan erkent. Het is een pad naar het begrijpen van de gelijkwaardigheid van alle wezens en verschijnselen in hun essentiële aard.<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-76299847100579135672023-10-21T13:04:00.056+02:002024-02-14T07:50:20.468+01:00Het bijzondere in het gewone zien<h3 style="text-align: left;">Je gaat het pas zien wanneer je het door hebt</h3><p>Geluk zit in hele gewone dingen. Maar veel mensen zien het belang van gewone dingen en gewoon zijn over het hoofd. Bescheidenheid is een goede eigenschap voor een gebalanceerde persoonlijkheid. Maar vooral jongeren denken dat volwassen zijn betekent voortdurend proberen grenzen te verleggen. Een cultuur die meer waarde hecht aan bescheidenheid, empathie en het genieten van eenvoudige dingen zou kunnen leiden tot een groter gevoel van welzijn en tevredenheid bij mensen. Tegelijkertijd moeten we ook erkennen dat competitie en het streven naar succes positieve aspecten kunnen hebben, zoals innovatie en persoonlijke groei.</p><h3 style="text-align: left;">Verwende jongeren?</h3><p>De vooruitgang van een samenleving brengt vaak verbeteringen met zich mee op verschillende gebieden, zoals gezondheidszorg, technologie, onderwijs en economie, wat over het algemeen resulteert in minder ellende en meer comfort voor de meeste mensen. Echter, deze verbeteringen kunnen ook op den duur leiden tot een gevoel van verzadiging en verveling, vooral bij jongeren die opgroeien in een wereld waarin veel dingen al vanzelfsprekend lijken te zijn en toch het gevoel hebben dat zij op zoek moeten naar (de beste versie van) zichzelf. Ze gaan dan uitdaging zoeken in extreme ervaringen en situaties die allemaal risico’s in zich dragen. Bijvoorbeeld verslaving bij het spelen van on- en offline games.<br />In de zoektocht naar zelfrealisatie is belangrijk om zowel open te staan voor de mogelijkheid van verandering als te streven naar persoonlijke groei, terwijl we tegelijkertijd leren om te genieten van de eenvoudige, gratis geneugten van het leven. Dit evenwicht kan ons helpen een dieper gevoel van vervulling en tevredenheid te vinden, zelfs te midden van de uitdagingen en onzekerheden van het bestaan.<br />Bovendien kan de snelheid waarmee technologische en sociale veranderingen plaatsvinden jongeren blootstellen aan een overvloed aan prikkels en mogelijkheden, waardoor ze steeds hogere verwachtingen hebben en minder geduldig zijn. Dit kan leiden tot een gevoel van ontevredenheid, zelfs in een omgeving die objectief gezien comfortabeler en veiliger is dan ooit tevoren.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Wat is normaal?</h3><p>Opgroeiend jongeren ervaren de wereld zoals die zich aan hun ontvouwt als normaal. Wat er was, zien ze niet (meer) op dezelfde wijze als ouderen ze hebben gezien. Hoogstens op vakantie komen ze in een omgeving waarbij bijvoorbeeld de cultuur en de natuur nog ongerept lijken. <br />Dat mensen van jongere generaties niet meer weten hoe divers en rijk de natuur was tijdens de generaties die voor hen kwamen, wordt het 'shifting baseline syndroom' genoemd. <br />Aan de ene kant zie je vaak jongeren die zich sterk maken voor milieubescherming, sociale rechtvaardigheid en andere kwesties die van invloed zijn op hun toekomst. Ze voelen zich geroepen om actie te ondernemen omdat ze de directe gevolgen van bepaalde problemen zien en bezorgd zijn over de wereld die ze zullen erven. <br />Deze neiging tot activisme kan worden gezien als een vorm van progressiviteit, waarbij jongeren streven naar verandering en verbetering van de samenleving.<br />Aan de andere kant kunnen ouderen conservatiever zijn in hun benadering van verandering. Dit kan te maken hebben met een diepgewortelde behoefte aan stabiliteit en veiligheid, evenals met de ervaring van het hebben meegemaakt van eerdere maatschappelijke veranderingen en de mogelijke onbedoelde consequenties daarvan.<br /> Ze kunnen terughoudend zijn om snelle veranderingen te omarmen uit angst voor het onbekende of uit bezorgdheid dat bepaalde traditionele waarden en structuren verloren zullen gaan.</p><h3 style="text-align: left;">Dynamiek en dialoog tussen generaties</h3><p>Deze dynamiek tussen progressie en behoud, tussen jongeren die actief verandering nastreven en ouderen die soms terughoudend zijn, is een natuurlijk onderdeel van de evolutie van samenlevingen. Het is belangrijk dat er een evenwicht wordt gevonden tussen het erkennen van de waardevolle perspectieven van verschillende generaties en het samenwerken om te streven naar een duurzame toekomst die recht doet aan zowel behoud als vooruitgang. Dit vereist open dialoog, begrip en samenwerking tussen generaties.<br />Het is een kwestie van het vinden van een gezonde balans tussen ambitie en waardering voor de dingen die echt belangrijk zijn in het leven. Wat is echt belangrijk?<br />Een dialoog over deze kwesties kan helpen om een bewustzijn te creëren en een cultuur te bevorderen die gericht is op het welzijn van individuen en de samenleving als geheel. Op school worden jongeren voorbereid op hun toekomst en hun rol in de samenleving. Het onderwijs en de opvoeding van jongeren spelen ook een cruciale rol bij het cultiveren van waarden zoals bescheidenheid, empathie en een evenwichtige kijk op succes. Hoe zou de start van zo’n dialoog eruit kunnen zien?</p><h3 style="text-align: left;">Een gedachte-experiment over de ideale samenleving</h3><p>Paul Taylor bedacht een denkoefening dat bekend staat als "The Taylorist Society", die gebruikt kan worden om de implicaties van onzekerheid over de toekomst te verkennen. In dit gedachte-experiment worden mensen gevraagd om zich voor te stellen dat ze geboren worden in een samenleving waarin ze niet weten welke rol ze zullen vervullen: of ze rijk of arm zullen zijn, machtig of machteloos, gezond of ziek. Met deze onzekerheid in gedachten worden ze vervolgens gevraagd om de voorwaarden te overwegen waarin ze bereid zouden zijn om in zo'n samenleving te leven. Wat zou de grondgedachte moeten zijn waarop de grondwetten moeten worden geformuleerd? Vrijheid en gelijkheid? Hoe dan?<br />Hoe kan de menselijke waardigheid worden bewaakt of veiligheid en stabiliteit worden gegarandeerd? Wat bepaalt sociale rechtvaardigheid? Wat houdt een gemeenschap bij elkaar?<br />Deze denkoefening kan mensen helpen zich bewust te worden van wat echt belangrijk is in het leven en wat hen gelukkig maakt, los van materiële welvaart of sociale status.</p><h3 style="text-align: left;">Wat is echt belangrijk?</h3><p>Het waarderen van het gewone kan hierin een cruciale rol spelen. Wanneer mensen leren om de eenvoudige, alledaagse dingen te waarderen - zoals vriendschap, liefde, gezondheid, natuur, samen eten enzovoort - kunnen ze een dieper gevoel van tevredenheid en geluk ervaren, zelfs in een samenleving waarin ze misschien niet de hoogste status of materiële rijkdom hebben.<br />Door het gewone te waarderen, leren mensen om dankbaar te zijn voor wat ze hebben, in plaats van voortdurend te streven naar meer. Dit kan leiden tot een <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2017/09/meer-zinvol-toeval-beleven.html">meer vervuld leven</a> en een groter gevoel van welzijn, ongeacht de omstandigheden waarin ze zich bevinden. </p><h3 style="text-align: left;">Wederzijds begrip</h3><p>Als startpunt voor een intergenerationele dialoog tussen jongeren en ouderen kan het mentale experiment van Taylor een leerzaam instrument zijn om een dieper begrip en empathie te bevorderen tussen verschillende generaties. Het kan jongeren helpen om de perspectieven en zorgen van ouderen beter te begrijpen, terwijl het ouderen uitnodigt om de wereld te zien door de ogen van jongeren en hun hoop, angsten en aspiraties te erkennen.<br />Door samen te komen in of buiten het onderwijs en dit gedachte-experiment te bespreken, kunnen jongeren en ouderen waardevolle inzichten delen. Bijvoorbeeld het inzicht dat de voordelen van leven in een rijke samenleving helemaal niet zo vanzelfsprekend is, dat er schoon water uit de kraan komt, dat je altijd kunt terugvallen op de bijstand, dat je gezaghebbers meestal wel kunt vertrouwen, dat verkiezingen van tijd tot tijd nodig zijn.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Een gemeenschap behouden en ontwikkelen<br /></h3><p>Het is belangrijk om een natuurlijk evenwicht te vinden tussen het streven naar vooruitgang en het behouden van een gevoel van waardering voor de kleine dingen in het leven. Het koesteren van momenten van eenvoud en dankbaarheid kan helpen om de paradox van vooruitgang versus verveling te doorbreken en een dieper gevoel van tevredenheid en verbondenheid te cultiveren binnen de samenleving. <br />Een dergelijk ervaren inzicht kan gewoonweg gelukkig maken.<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-66514152021520738102023-10-20T14:22:00.020+02:002023-12-26T23:37:34.517+01:00De relatie tussen perceptie, illusie, leegte en gewaarzijn<p>De relatie tussen perceptie, illusie, leegte en gewaarzijn is een belangrijk thema in diverse filosofische tradities, met name in Oosterse filosofieën zoals het boeddhisme en het taoïsme. </p><p>Er is een beroemde boeddhistische tekst genaamd het Hartsoetra. Daarin wordt gezegd <br />"Vorm is leegte, leegte is vorm.<br />Leegte is niet anders dan vorm, vorm is niet anders dan leegte.". <br />Het Hartsoetra beoogt de beoefenaar te leiden naar een dieper begrip van leegte en het bereiken van bevrijding van lijden.<br /></p><p>In het boeddhisme verwijst "leegte" niet naar een afwezigheid van iets, maar eerder naar de afwezigheid van een inherent, permanent, en onveranderlijk zelf in alle fenomenen. Het idee is dat alles, inclusief gedachten, voorwerpen en ervaringen, geen intrinsieke, onveranderlijke essentie heeft. "Vorm" wil zeggen de fysieke en mentale verschijnselen en vormen die we waarnemen.<br /><br />Wanneer in de Tibetaanse filosofie gezegd wordt dat het denken "vrij" of "leeg" is, betekent dit dat gedachten flexibel en veranderlijk zijn. Dit betekent niet dat gedachten niet bestaan of dat ze willekeurig zijn, maar eerder dat ze geen vaststaande, permanente identiteit hebben.<br /><br />Dit concept van leegte is nauw verbonden met het idee van afhankelijkheid ontstaan, waarbij alles bestaat in relatie tot andere dingen en niet op zichzelf staat. Het begrijpen van leegte in de Tibetaanse filosofie is bedoeld om tot inzicht te komen in de aard van de werkelijkheid en uiteindelijk lijden te verminderen door het loslaten van vasthoudendheid aan onveranderlijke concepten en ideeën. Het is een centraal concept in het boeddhistische pad naar bevrijding of verlichting.</p><p>Het idee dat wat we waarnemen vaak wordt gefilterd door onze persoonlijke ervaringen, overtuigingen en verwachtingen, is in overeenstemming met zowel oosterse als westerse filosofische tradities. In het boeddhisme wordt bijvoorbeeld benadrukt dat onze waarnemingen vaak worden vertroebeld door de sluier van onwetendheid (<i>avidya</i>), wat leidt tot de illusie van een vaststaand zelf en de externe wereld.<br />In het boeddhisme wordt leegte (<i>sunyata</i>) vaak geassocieerd met de ontkenning van inherent bestaande essenties in dingen. De illusoire aard van de wereld komt voort uit onze neiging om vast te houden aan onjuiste opvattingen over de aard van de realiteit. Het begrijpen van leegte betekent het doorzien van deze illusies en het loslaten van ongegronde concepten, zoals belemmerende overtuigingen.<br />Gewaarzijn, zoals beoefend in meditatie en mindfulness, wordt vaak gezien als een manier om bewust te worden van onze neiging tot projectie en illusie. Door bewust te zijn van onze gedachten en percepties, kunnen we beginnen te begrijpen hoe onze geest werkt en hoe deze vaak gekleurd is door vooroordelen en conditionering.<br /></p><p>Door bewust te zijn van onze projecties en de subjectiviteit van onze waarnemingen, kunnen we een dieper inzicht krijgen in de aard van de geest en de manier waarop we de wereld ervaren.<br />Over het algemeen suggereert dit perspectief dat bewustwording van de illusoire aard van percepties en het begrip van leegte hand in hand gaan met het ontwikkelen van een helderder en objectiever begrip van de werkelijkheid. Het erkennen van de menselijke neiging tot projectie is een belangrijke stap in dit proces van bewustwording.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Boeddhisme</h3><h4 style="text-align: left;">Sunyata (Leegte) <span style="font-weight: normal;"> </span></h4><p style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">In het boeddhisme verwijst leegte niet naar een afwezigheid van inhoud, maar eerder naar het ontbreken van een permanent, onveranderlijk zelf (<i>anatman</i>). Alles in het universum is onderhevig aan verandering en voorwaardelijk ontstaan. Leegte staat voor de onderliggende aard van alle fenomenen, die geen inherent, vaststaand zelf hebben.</span></p><h4 style="text-align: left;">Gewaarzijn (Mindfulness) </h4><p>Gewaarzijn, of mindfulness (<i>sati</i> in het Pali), is een essentieel onderdeel van het boeddhistische pad. Het betekent bewustzijn van het huidige moment, zonder hechting of aversie. Door mindfulness kunnen mensen de aard van leegte direct ervaren door de veranderlijkheid en voorwaardelijkheid van alle dingen te begrijpen.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Taoïsme</h3><h4 style="text-align: left;">Wu Wei (Niet-handelen)</h4><p>In het taoïsme wordt leegte vaak geassocieerd met het concept van <i>wu wei</i>, wat <i>niet-handelen</i> betekent. Het suggereert niet zozeer een gebrek aan actie, maar eerder handelen in overeenstemming met de natuurlijke stroom van de Tao, de universele kracht. Wu wei komt voort uit een staat van innerlijke leegte, waarin het ego en persoonlijke verlangens worden verminderd.</p><h4 style="text-align: left;">Gewaarzijn van de Tao</h4><p>Gewaarzijn in het taoïsme betreft het zich bewust zijn van de Tao en het handelen in harmonie daarmee. Het is een soort van spontaan en intuïtief weten dat ontstaat wanneer de geest stil en leeg is. In plaats van actief te streven, gaat het om zich overgeven aan de stroom van het leven.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Het voordeel van voorspelbare waarneming <br /></h3><p>Het is natuurlijk niet de bedoeling om voortdurend te twijfelen aan de realiteitsgehalte van onze waarneming. <br />Het vermogen om patronen te herkennen en verwachtingen te vormen op basis van eerdere ervaringen stelt ons in staat om efficiënter te functioneren. Het stelt ons in staat om taken en situaties te benaderen met een zekere mate van voorspelbaarheid, wat handig is in het dagelijks leven.<br />Projectie en het vermogen om te anticiperen op mogelijke gebeurtenissen dragen bij aan onze overleving. Het stelt ons in staat om snel te reageren in situaties en potentiële gevaren te vermijden op basis van eerdere waarnemingen en ervaringen.<br />Het vermogen om verwachtingen te vormen, gebaseerd op het verleden, draagt ook bij aan zelfbehoud. Het stelt ons in staat om keuzes te maken die waarschijnlijk gunstig zijn op basis van wat we eerder hebben ervaren.<br />Routinematige verwachtingen bieden vaak een gevoel van stabiliteit en comfort. Ze helpen ons om te gaan met de complexiteit van het leven door een bepaalde mate van voorspelbaarheid te bieden.</p><p>Wat anders is dan vroeger is de omvang van de wereldbevolking en de snelle ontwikkeling van de technologie.
De technologie maakt het mogelijk om problemen op globale schaal op te
lossen of versneld te verergeren. De schaal en snelheid van veranderingen kunnen ons onzeker maken over de toekomst. Kunnen we het ons wel veroorloven om voortdurend in het hier en nu te zijn?<br /></p><h3 style="text-align: left;">Twee stappen vooruit en een stap achteruit?<br /></h3><p>Het fenomeen van projectie komt ook bij toekomstverwachtingen naar voren, waarbij individuen hun eigen perspectieven en verwachtingen op de wereld kunnen projecteren, waardoor ze neigen naar te zien van wat ze willen zien. Zien zij in ontwikkelingen de voordelen van leegte en wu wei of zien zij de nadelen?</p><p>Als we naar de toekomst kijken, hebben we vaak bepaalde verwachtingen, plannen en ideeën over wat er zal gebeuren. Volgens de filosofie van leegte zouden we moeten erkennen dat deze toekomstige scenario's niet vaststaan en inherent leeg zijn van een permanent, onveranderlijk karakter. Onze gedachten over de toekomst zijn afhankelijk van verschillende factoren, en ze zijn onderhevig aan verandering en onzekerheid.<br /><br />Dit betekent niet dat planning of vooruitdenken niet zinvol is, maar eerder dat we ons bewust moeten zijn van de voorlopige en conditionele aard van onze toekomstige gedachten. Door deze bewustwording kunnen we flexibeler omgaan met veranderingen en onverwachte gebeurtenissen, zonder ons vast te klampen aan rigide ideeën over hoe de toekomst zou moeten zijn.<br /><br />In feite kan het begrijpen van de leegte van toekomstige gedachten ook leiden tot een grotere acceptatie van het huidige moment en een verminderde hechting aan specifieke uitkomsten. Het helpt bij het loslaten van de angst voor onzekerheid en het cultiveren van een meer open, niet-bevooroordeelde geest.<br /><br />Het idee van bevestigingsbias speelt een rol. Progressieven, net als optimisten, zoeken bevestiging voor hun streven
naar vooruitgang en het behoud van positieve ontwikkelingen.
Conservatieven, vergelijkbaar met pessimisten, kunnen geneigd zijn om
bevestiging te zoeken voor hun zorgen over mogelijke negatieve gevolgen
van verandering.</p><p>In een ogenschijnlijk cyclisch proces van dynamische ontwikkelingen kunnen progressieven geneigd zijn om twee stappen vooruit te benadrukken, met de nadruk op de positieve aspecten van vooruitgang en groei. Ze streven naar een synergetisch evenwicht tussen behoud van het goede en het omarmen van vernieuwing. Conservatieven daarentegen kunnen zich meer richten op de mogelijke risico's en onzekerheden die vooruitgang met zich meebrengt. Ze kunnen de stap achteruit zien als een noodzakelijke waarschuwing tegen onbedoelde gevolgen van verandering en gaan op de rem staan.<br />Het vermogen om de perspectieven van zowel progressieven als conservatieven te begrijpen, kan leiden tot een meer gebalanceerd en inclusief begrip van de complexiteit van ontwikkelingen, waarbij zowel het nastreven van vooruitgang als het behoud van het goede worden gewaardeerd en afgewogen.</p><p>Net zoals leegte suggereert dat alles afhankelijk en veranderlijk is, erkent het bewustzijn van de <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2018/01/duurzaam-doen-en-laten-effectiever.html">balans tussen doen en laten</a> (<i>wu wei</i>) dat actie en inactiviteit elkaar aanvullen. Soms is het passend om actief te handelen, terwijl op andere momenten het beter is om te observeren, te reflecteren en schijnbaar niets te doen.<br /><br />Elkaar evenwaardig bezien geeft ruimte voor (duurzame) samenwerking.<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-13728796887111880422023-10-04T12:58:00.048+02:002024-03-01T16:40:23.180+01:00Ontspannen lachen<h3 style="text-align: left;">Waarom lachen we?</h3><p>In de menselijke ervaring is lachen een krachtig en veelzijdig fenomeen. Het heeft het vermogen om ontspanning te brengen, de geest te verlichten en sociale banden te versterken. Toch kan de bron van onze lach een schaduw werpen op de ware aard van onze interacties. Terwijl gezamenlijk gelach verbinding kan verdiepen, kan het ook dienen als een instrument van superioriteit en onderdrukking.<br />Historisch gezien is lachen een taal geweest die niet alleen emoties uitdrukt, maar ook machtsdynamiek onthult. In oude hoven en koninklijke paleizen was lachen een voorrecht van de elite, terwijl het gewone volk zelden de kans kreeg om hun vreugde vrijelijk te uiten. Koningen en heersers, die zichzelf vaak omringden met hovelingen en narren, gebruikten lachen als een manier om hun macht te handhaven en te versterken.<br />Voor degenen die traditioneel aan de top van de sociale hiërarchie zitten, was lachen zelden een alledaags verschijnsel. Het werd eerder gereserveerd voor speciale gelegenheden, waar het diende als een teken van genoegen en goedkeuring. De aanwezigheid van narren aan het hof was cruciaal, omdat zij de enigen waren die zich de vrijheid konden veroorloven om openlijk spot te drijven met de heersende klasse.</p><h3 style="text-align: left;">De grens tussen humor en belediging</h3><p>Voor deze narren was het echter een delicate balans. Hoewel ze de vrijheid hadden om te lachen en te spotten, hing hun lot af van de reactie van de heersers. Als de koning zich niet vermaakte, konden de consequenties ernstig zijn. De grens tussen humor en belediging was dun en kon gemakkelijk worden overschreden.<br />In moderne tijden zien we een vergelijkbare dynamiek, zij het in een andere vorm. Lachen blijft een krachtig middel voor sociale binding, maar het kan ook worden misbruikt als een instrument van onderdrukking. Denk bijvoorbeeld aan situaties waarin groepen mensen lachen om denigrerende grappen over minderheidsgroepen, waarbij superioriteit wordt benadrukt ten koste van anderen.<br />Het is belangrijk om ons bewust te zijn van de kracht van lachen en de impact ervan op anderen. Terwijl het delen van humor en vreugde kan bijdragen aan een gevoel van verbondenheid, moeten we ervoor zorgen dat dit niet ten koste gaat van anderen. Lachen mag nooit dienen als een excuus voor het uitoefenen van macht of het kwetsen van anderen.<br />Laten we in plaats daarvan streven naar een vorm van lachen die inclusief is, die anderen verheft in plaats van te vernederen. Laten we lachen als een middel tot verbinding en begrip, in plaats van een wapen van superioriteit. Op die manier kan lachen werkelijk dienen als een kracht voor positieve verandering in onze wereld.</p><p>Lachen heeft vele nuances heeft en het is belangrijk om bewust te zijn van de verschillende vormen en hun mogelijke impact op anderen.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Allerlei vormen van lachen</h3><p>Er zijn talloze manieren om met of om iemand te lachen, elk met zijn eigen nuance en betekenis. <br />Bij een mop is de clou vaak een onverwachte wending aan eind van het verhaal. <br />Je kunt uit verlegenheid lachen of door onhandigheid van anderen. <br />Hoewel lachen ontspannend is, is het toch zaak om je bewust te zijn van wanneer je lacht en waarom. <br />Sommige situaties zijn soms zo onverwachts zijn dat een lachreflex moeilijk te onderdrukken is, zelfs als het niet de bedoeling is om de persoon die het overkomt te kwetsen. <br />Bedenk dat jouw onhandige en onbedoelde lach irritatie kan opwekken bij iemand die zich net bezeerd heeft.<br />Benoem zo nodig de reden van jouw lach.<br /><br />Je kunt de manieren en redenen waarom mensen lachen op bijvoorbeeld 4 manieren indelen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Emotionele uitdrukking</h4><p>Lachen als uiting van vreugde en plezier: bijvoorbeeld schaterlachen, gul lachen.<br />Lachen als uiting van spot of minachting: bijvoorbeeld besmuikt lachen, cynisme.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Interactie met anderen</h4><p>Lachen om anderen te verbinden: bijvoorbeeld samen lachen, lachen met.<br />Lachen om anderen te kleineren: bijvoorbeeld uitlachen, dissen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Persoonlijke reactie</h4><p>Spontane lachreacties: bijvoorbeeld meelachen, gniffelen.<br />Gecultiveerde lachuitingen: bijvoorbeeld sarcasme, ironie.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Intensiteit van de lach</h4><p>Zachte en ingetogen lachvormen: bijvoorbeeld giechelen, grinniken.<br />Luidruchtige en uitbundige lachvormen: bijvoorbeeld schaterlachen, hikkend lachen.</p><h3 style="text-align: left;">Uitgewerkt en met alle aanduidingen<br /></h3><h4 style="text-align: left;">1. Uitlachen</h4><p>Openlijk lachen om iemand, meestal omdat je iets grappig of belachelijk vindt wat die persoon heeft gezegd of gedaan.<br /></p><h4 style="text-align: left;">2. Meelachen</h4><p>Lachen omdat anderen lachen, zelfs als je de grap niet per se begrijpt of grappig vindt.<br /></p><h4 style="text-align: left;">3. Ironie</h4><p>Lachen met een verborgen betekenis, vaak het tegenovergestelde van wat er letterlijk wordt gezegd.<br /></p><h4 style="text-align: left;">4. Cynisme</h4><p>Lachen uit een gevoel van bitterheid of scepsis, meestal gericht op iets negatiefs.<br /></p><h4 style="text-align: left;">5. Sarcasme</h4><p>Bijtende spot, waarbij je iets zegt dat eigenlijk een belediging of kritiek is, maar vermomd als een grap.<br /></p><h4 style="text-align: left;">6. Flauwheid</h4><p>Lachen om iets dat eigenlijk niet zo grappig is, vaak om de sociale situatie te verlichten.<br /></p><h4 style="text-align: left;">7. Giechelen</h4><p>Zachte, onderdrukte lachjes, vaak uit verlegenheid of nervositeit.<br /></p><h4 style="text-align: left;">8. Schaterlachen</h4><p>Luid en hartelijk lachen, meestal omdat iets extreem grappig is.<br /></p><h4 style="text-align: left;">9. Besmuikt lachen</h4><p>Stilletjes en giechelend lachen, vaak uit ondeugendheid of verlegenheid.<br /></p><h4 style="text-align: left;">10. Dissen</h4><p>Lachen om iemand belachelijk te maken of te vernederen, vaak door kritiek of sarcasme.<br /></p><h4 style="text-align: left;">11. Lachen met</h4><p>Samen lachen met iemand, genietend van elkaars gezelschap en gevoel voor humor.<br /></p><h4 style="text-align: left;">12. Gniffelen</h4><p>Stilletjes lachen, vaak uit spot of minachting.<br /></p><h4 style="text-align: left;">13. Grinniken</h4><p>Zacht en bescheiden lachen, vaak bij iets dat als grappig wordt ervaren maar niet hilarisch is.<br /></p><h4 style="text-align: left;">14. Glimlachen</h4><p>Een subtiele, vriendelijke lach, die vaak wordt gebruikt als een teken van goedkeuring of sympathie.<br /></p><h4 style="text-align: left;">15. Schamper lachen</h4><p>Lachen met minachting of spot, meestal bij iets dat als dom of onwaardig wordt beschouwd.<br /></p><h4 style="text-align: left;">16. Bespottend lachen</h4><p>Lachen om iemand belachelijk te maken of te vernederen, vaak met een gevoel van superioriteit.<br /></p><h4 style="text-align: left;">17. Genadeloos lachen</h4><p>Lachen zonder mededogen, vaak bij het zien van iemands mislukking of tegenspoed.<br /></p><h4 style="text-align: left;">18. Gul lachen</h4><p>Lachen met overgave en vrijgevigheid, vaak bij iets dat buitengewoon grappig is.<br /></p><h4 style="text-align: left;">19. Grijnzen</h4><p>Een brede, boosaardige lach, vaak bij het plannen van iets ondeugends of kwaadaardigs.<br /></p><h4 style="text-align: left;">20. Instemmend lachen</h4><p>Lachen als een teken van overeenstemming of erkenning van een punt of grap.<br /></p><h4 style="text-align: left;">21. Besmuikt grijnzen</h4><p>Stilletjes en triomfantelijk lachen, vaak bij het bedenken van een slimme zet of opmerking.<br /></p><h4 style="text-align: left;">22. Schaterlachen</h4><p>Een uitbundige en onbeheerste lach, vaak bij iets dat zo grappig is dat het moeilijk is om te stoppen met lachen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">23. Hikkend lachen</h4><p>Lachen met tussenpozen en horten, vaak bij iets dat zo komisch is dat het moeilijk is om adem te halen.<br /></p><h4 style="text-align: left;">24. Vervelend lachen</h4><p>Irritant lachen, vaak op een hoog en schril toon, wat anderen kan irriteren of boos maken.<br /></p><h4 style="text-align: left;">25. Ongecontroleerd lachen</h4><p>Lachen dat moeilijk onder controle te houden is, wordt vaak bij iets opgeroepen dat onverwacht grappig is.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Gericht zijn op elkaar blij maken<br /></h3><p>Het is belangrijk om de emoties van anderen te respecteren en empathisch te reageren, zelfs in grappige of ongemakkelijke situaties. Door even te wachten voordat je reageert, geef je jezelf de kans om de situatie te evalueren en een passende reactie te geven die rekening houdt met de gevoelens van anderen en gezichtsverlies voorkomt.<br /><br />Gelukkig hebben de meeste manieren om met of om iemand te lachen een positieve motivatie. Lachen is zoals uit de opsomming te concluderen vaak een uiting van vreugde, plezier, humor of empathie. Mensen lachen vaak om elkaar te verbinden, om te laten zien dat ze iets grappig vinden, of om anderen op hun gemak te stellen en te laten zien dat ze het goed bedoelen.</p><p>Wie een ander evenwaardig tegemoet treedt en overal de gemeenschappelijke humor van in kan zien, krijgt altijd een dankbaar publiek.<br /><br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-15701886938057076382023-10-03T12:08:00.029+02:002024-01-16T18:13:13.769+01:00Het communiceren over wellevendheid is een delicate zaak<h3 style="text-align: left;">Zo zijn onze manieren</h3><p>De titel komt uit een kinderliedje van minstens twee eeuwen terug.<br /><i>Tussen Keulen en Parijs<br />ligt de weg naar Rome.<br />Al wie met ons mee wil gaan<br />die moet onze manieren verstaan.</i></p><p><i>Zo zijn onze manieren<br />zo zijn onze manieren<br />zo zijn onze manieren, manieren<br />zo zijn onze manieren! </i><br /></p><p>In die tijd leefden kinderen in een eigen sociale klasse, met omgangsvormen die vooral binnen die sociale klasse werden verstaan. </p><p>Wellevendheid was misschien vanzelfsprekend, erover spreken niet. Het woord wellevendheid doet wat oubollig aan. Het lijkt in onze taal tot de achtergrond verdrongen. Zou dat komen omdat iedereen wel weet hoe we met elkaar moeten omgaan of is het een tekens des tijds dat we soms het voor de hand liggende vergeten te benoemen?<br />Wikipedia geeft de volgende <b>definitie</b>. Wellevendheid is een stelsel van manieren en gedragingen die waarborgen dat mensen met elkaar omgaan op een manier die maatschappelijk aanvaard is en die positief wordt gewaardeerd. Hoewel een vergrijp tegen de wellevendheid negatief wordt ervaren, is het niet strafbaar. <br />Er zijn veel <b>synoniemen</b> ervoor: beleefdheid, beschaafdheid, etiquette, fatsoen, goede manieren, hoffelijkheid, savoir-vivre, urbaniteit, voorkomendheid, welgemanierdheid, welvoeglijkheid. Het geven van feedback over wellevendheid kan een gevoelige kwestie zijn, maar met respect, tact en constructieve communicatie kunnen we bijdragen aan een vriendelijkere en meer beleefde samenleving.</p><h3 style="text-align: left;">Omgangsvormen</h3><p>In onze steeds meer egalitair wordende samenleving blijft wellevendheid net als etiquette een belangrijk aspect van menselijke interactie. Belangrijk niet omdat veel mensen er aandacht voor hebben, maar belangrijk omdat een goede relatie staat en valt met goede omgangsvormen. Hoewel het verleidelijk kan zijn om anderen spontaan aan te spreken op mogelijke tekortkomingen in hun manieren, is het belangrijk om dit op een constructieve en vriendelijke oftewel wellevende manier te doen. Hier zijn enkele tips voor het geven van feedback over wellevendheid, zodat de boodschap positief wordt ontvangen.</p><h4 style="text-align: left;">Kies het juiste moment en de juiste plaats</h4><p>Selecteer een geschikt moment en een geschikte locatie om het gesprek aan te gaan. Vermijd situaties waarin de persoon zich mogelijk vernederd voelt of in het openbaar wordt bekritiseerd.</p><h4 style="text-align: left;">Focus op specifiek gedrag</h4><p>Richt je feedback op specifieke gedragingen in plaats van het algemene karakter van de persoon. Dit maakt het makkelijker voor de ander om de feedback te begrijpen en gericht te verbeteren.</p><h4 style="text-align: left;">Gebruik ik-boodschappen</h4><p>Vermijd beschuldigende taal en gebruik "ik-boodschappen" om je gevoelens en observaties te delen. Bijvoorbeeld, zeg: "Ik voel me ongemakkelijk wanneer..." in plaats van "Jij gedraagt je onbeleefd als...".</p><h4 style="text-align: left;">Wees specifiek en duidelijk</h4><p>Geef concrete voorbeelden van het gedrag waar je feedback over geeft. Hierdoor kan de persoon beter begrijpen welk aspect van hun gedrag aangepakt moet worden.</p><h4 style="text-align: left;">Benadruk positieve aspecten</h4><p>Start het gesprek met waardering voor positieve eigenschappen van de persoon. Dit helpt om de feedback in een positief kader te plaatsen en voorkomt dat het als negatief wordt ervaren.</p><h4 style="text-align: left;">Bied suggesties voor verbetering</h4><p>Stel oplossingsgerichte suggesties voor in plaats van alleen problemen aan te wijzen. Hierdoor geef je de persoon concrete handvatten om hun gedrag aan te passen.</p><h4 style="text-align: left;">Wees empathisch</h4><p>Toon begrip voor de mogelijkheid dat de persoon zich niet bewust was van het effect van hun gedrag. Empathie helpt om een open dialoog te bevorderen en vergemakkelijkt de acceptatie van de feedback.</p><h4 style="text-align: left;">Luister actief</h4><p>Geef de persoon de ruimte om te reageren en luister aandachtig naar hun perspectief. Dit draagt bij aan een open communicatie en kan eventuele misverstanden verhelderen.</p><h4 style="text-align: left;">Stel open vragen</h4><p>Moedig de ander aan om hun gedachten en gevoelens te delen door open vragen te stellen. Dit bevordert een meer diepgaande discussie en geeft hen de gelegenheid om hun kant van het verhaal te vertellen.</p><h4 style="text-align: left;">Blijf positief en bemoedigend</h4><p>Sluit het gesprek af met een positieve noot en moedig de persoon aan om stappen te zetten naar verbetering. Wees geduldig en geef hem of haar de ruimte om aanpassingen te maken.</p><p><i>Verder lezen</i>? Zie <a href="De etiquette van de aandacht" rel="nofollow" target="_blank">De etiquette van de aandacht</a> door Beatrijs Ritsema.</p><h4 style="text-align: left;">Citaat uit haar artikel</h4><p><span itemprop="articleBody"><i>De mythe van de gelijkheid verbiedt dat de een de ander in
een gesprek naar beneden haalt of terechtwijst. <b>Terechtwijzingen</b> kunnen alleen plaatsvinden wanneer de autoriteit van de één
ten opzichte van de ander onbetwistbaar is: in de hiërarchie
van het leger, ouders tegenover kleine kinderen, politieagenten
tegenover burgers, chefs tegenover ondergeschikten.</i></span> </p><h4 style="text-align: left;">Jong geleerd, oud gedaan<br /></h4><p>Het mooiste zou zijn wanneer kinderen vroegtijdig met spelvormen aan wellevendheid gewend raken, voor mijn part met liedjes al dan niet op TikTok. Maar dan mag het liedje uit de inleiding wel wat duidelijker verwoord worden. Het zou ook het pesten op school kunnen verminderen.</p><h4 style="text-align: left;">Op de Montessori school bijvoorbeeld</h4><p>Maria Montessori was tegen beleefdheid, maar voor wellevendheid; hoe je met elkaar omgaat. Daarom geeft de leidster <a href="https://montessoriwerkjes.nl/wellevendheidslesjes/" rel="nofollow" target="_blank">wellevendheidslesjes</a>, zodat de orde van binnen uit komt. Onverplicht, innerlijk gemotiveerd. Je leert kinderen vaardigheden aan voor het leven.<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-26427762594670662212023-10-03T11:50:00.001+02:002024-01-15T12:02:21.865+01:00Balanceren tussen gelijkwaardigheid en uniciteit<h3 style="text-align: left;">Harmonieus samengaan van individu en samenleving<br /></h3><p>Het streven naar gelijkwaardigheid en het verlangen om positief af te steken, zijn geen tegenstrijdige doelen. Ze kunnen harmonieus samengaan in een samenleving die gebaseerd is op waardering voor diversiteit en respect voor ieders individuele bijdragen, ongeacht of dit menselijk of dierlijk is. Door deze balans aan te houden, kunnen we een wereld creëren waarin gelijkwaardigheid niet ten koste gaat van uniciteit en waarin iedereen de vrijheid heeft om zichzelf te zijn zonder angst voor oordeel of discriminatie.<br />In onze samenleving verlangen mensen naar erkenning en eisen gelijkwaardigheid. Het tweede is een basisrecht dat diepgeworteld is in onze overtuigingen over rechtvaardigheid. Echter, de menselijke natuur neigt ernaar om ook uniek te willen zijn, om op een positieve manier te verschillen van anderen. We willen het liefst met kop en schouders ergens boven uitsteken.</p><h3 style="text-align: left;">Uitzonderlijk of inclusief aanwezig willen zijn <br /></h3><p>Dit verlangen naar gelijkwaardigheid en uniciteit brengt ons op een subtiele en vaak glijdende schaal, waarbij individuen streven naar erkenning zonder volledig op te gaan in de massa. Gedurende heel onze jeugd zijn wij gericht op groei en verleggen van grenzen en de overgang naar gerichtheid op balans is subtiel en ligt voor iedereen verschillend in de tijd. Je bent nooit te oud om te leren, maar het is niet verstandig om ook als volwassene alsmaar gericht te zijn op meer en verder. Het betere is de vijand van het goede.<br />De drang naar gelijkwaardigheid is begrijpelijk. Niemand wil gediscrimineerd worden op basis van uiterlijke kenmerken, afkomst of andere oncontroleerbare factoren. Iedereen zoekt naar erkenning en behandeling op basis van hun waarden, vaardigheden en persoonlijkheid, in plaats van oppervlakkige criteria. Deze universele wens vormt de kern van onze sociale rechtvaardigheid en egalitaire overtuigingen.<br />Tegelijkertijd streven mensen naar individualiteit. We willen niet alleen gelijk zijn aan anderen, maar ook op een positieve manier afsteken. Dit verlangen komt voort uit het streven naar zelfexpressie en het creëren van een unieke identiteit. Het kan zich manifesteren in uiteenlopende aspecten van het leven, zoals persoonlijke stijl, prestaties, en zelfs materiële verworvenheden.<br />De glijdende schaal van gelijkwaardigheid en uniciteit roept echter vragen op over de criteria waarmee we onszelf en anderen beoordelen. Is iemand die langer is automatisch meer waard? Uit onderzoek blijkt dat managers gemiddeld langer zijn en meer verdienen. Opzien of aanzien? Telt knap zijn zwaarder dan andere eigenschappen? En hoe zit het met financieel succes? Het is essentieel om te erkennen dat deze criteria vaak oppervlakkig zijn en niet de ware waarde van een individu weerspiegelen. Vanaf dit punt spreek ik daarom liever over evenwaardigheid, om nog meer te benadrukken dat we niet gelijk zijn, ook niet beoordeeld willen worden op waarde, maar wel evenwaardig behandeld willen worden.</p><h3 style="text-align: left;">Laten we de dieren niet vergeten<br /></h3><p>En laten we deze visie op evenwaardigheid niet beperken tot menselijke relaties. Onze omgang met dieren is een ander cruciaal aspect waarin dit evenwicht van toepassing zou moeten zijn. Die omgang is cruciaal omdat we op globaal niveau te weinig rekening houden met het behoud van leefbaarheid van onze aarde. Dat kost dierenlevens, maar mogelijk ook onze gezondheid. Onze gezondheid is gebaat met een gezonde leefomgeving voor dieren. <br />We zouden dieren moeten betrekken in onze morele cirkel. Dieren hebben ook recht op vrijheid en respect, vergelijkbaar met onze wens voor gelijkwaardige behandeling. Net zoals wij streven dieren naar een leven dat in overeenstemming is met hun natuurlijke behoeften en instincten. In de praktijk betekent het dat we dieren voldoende leefruimte geven om natuurlijk te kunnen leven en dat we verbindingen tussen gebieden herstellen, vooral daar waar de landbouw en veeteelt overmatig gericht zijn op productie voor de export en geen ruimte gelaten hebben voor de natuur. <br />Ook dieren zijn onderling niet gelijk en veel diersoorten lijken nauwelijks op mensen. Maar mens en dier kunnen evenwaardig worden beschouwd in hun intrinsieke recht op vrijheid (op een natuurlijk leven).</p><h3 style="text-align: left;">(Bio)diversiteit is een goede balans</h3><p>Het evenwicht tussen evenwaardigheid en uniciteit vereist een verschuiving in onze maatschappelijke normen en waarden. We zijn overmatig gericht op competitie met veel te veel ellenbogenwerk als gevolg. Het is niet voldoende om evenwaardigheid alleen te eisen; we moeten ook streven naar een inclusieve cultuur die diversiteit waardeert en individuen aanmoedigt om hun unieke bijdragen te leveren, ongeacht hun soort. Op deze manier kunnen we een samenleving creëren waarin iedereen gelijke kansen heeft en waarin verschillen worden gevierd in plaats van veroordeeld, inclusief de diversiteit aan levensvormen op onze planeet.<br /><br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-37337542876517827012023-10-03T11:41:00.004+02:002024-01-28T22:32:40.300+01:00Sociale interactie is reactie<h3 style="text-align: left;">Hoe een eindeloze machtsstrijd te doen oplossen</h3><p>De uitspraak "actie is reactie" is afkomstig van Sir Isaac Newton, een beroemde Engelse natuurkundige en wiskundige. Deze uitspraak is een beknopte weergave van Newtons derde wet van de beweging, die luidt: "Actie is altijd gelijk aan reactie: wanneer een voorwerp een kracht uitoefent op een ander voorwerp, oefent het tweede voorwerp een even grote maar tegengestelde kracht uit op het eerste voorwerp." Deze wet is een fundamenteel principe in de klassieke mechanica en beschrijft de wisselwerking van krachten tussen objecten.</p><h3 style="text-align: left;">Analogie tussen natuurkunde en psychologie</h3><p>De principes van Newtons derde wet kunnen op een analoge manier worden toegepast op sociale interacties. In een sociale context zou je de uitspraak "actie is reactie" kunnen interpreteren als het idee dat de acties die je onderneemt in relaties met anderen vaak gevolgen hebben, en dat de reacties van anderen daarop kunnen terugkomen. Met andere woorden, de manier waarop je handelt, kan van invloed zijn op hoe anderen op jou reageren.<br />Bijvoorbeeld, als je vriendelijk en behulpzaam bent tegenover anderen, is de reactie waarschijnlijk positief, en mensen zullen waarschijnlijk ook vriendelijk en behulpzaam tegenover jou zijn. Aan de andere kant, als je negatieve acties onderneemt, kan je verwachten dat de reactie van anderen ook negatief zal zijn.</p><h3 style="text-align: left;">Wederkerigheid</h3><p>Deze sociale interpretatie benadrukt het idee dat gedrag en interacties vaak wederzijds zijn en dat de manier waarop je met anderen omgaat, invloed heeft op hoe anderen met jou omgaan.<br />Je kunt de analogie van Newtons derde wet verder uitbreiden naar sociale interacties, waarbij het negeren van iemand inderdaad gezien kan worden als een vorm van reactie. In termen van sociaal gedrag zou je kunnen zeggen dat het gebrek aan respons op een bepaalde actie ook een vorm van interactie is, zij het een passieve reactie.<br />Wanneer iemand jou negeert, kan dit diverse reacties oproepen, zoals gevoelens van afwijzing, teleurstelling of zelfs verwarring. Het ontbreken van een actieve respons kan een impact hebben op de dynamiek van de relatie tussen individuen. In die zin zou je kunnen zeggen dat zowel acties als het ontbreken van acties in sociale interacties gevolgen hebben en dat het gebrek aan respons ook als een vorm van reactie wordt beschouwd.<br />Het is belangrijk op te merken dat sociale interacties complex zijn en dat er veel factoren van invloed kunnen zijn op hoe mensen op elkaar reageren. Niet alle vormen van negeren hebben dezelfde betekenis, en het is vaak nodig om de context en de individuele omstandigheden in overweging te nemen bij het interpreteren van sociale signalen.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Machtsstrijd</h3><p>De principes van actie en reactie kunnen ook van toepassing zijn op machtsdynamieken en machtsstrijd in sociale situaties. In een machtscontext kunnen acties van een individu leiden tot reacties van anderen, en deze reacties kunnen variëren afhankelijk van de aard van de acties en de bestaande machtsverhoudingen.<br />Bijvoorbeeld, als iemand zijn macht op een dominante of onderdrukkende manier uitoefent, kan dit reacties oproepen zoals weerstand, opstand of strategieën om tegenwicht te bieden aan die macht. Aan de andere kant kunnen positieve en samenwerkende machtsuitoefeningen ook leiden tot positieve reacties, zoals samenwerking, steun en wederkerigheid.<br />Het begrijpen van de wisselwerking van machtsdynamieken en hoe acties worden beantwoord, is van cruciaal belang bij het analyseren van sociale situaties, vooral die met een machtscomponent. Het erkennen van deze dynamieken kan mensen helpen effectiever om te gaan met machtsstrijd, het bevorderen van constructieve interacties en het verminderen van negatieve gevolgen.<br /></p><h3 style="text-align: left;">De machtsstrijd beëindigen</h3><p><i>Je kunt de machtsstrijd beëindigen door eruit te stappen. Kun je deze oplossing relateren aan "actie is reactie"? Het antwoord kan niet zijn dat je de (re)actie van de ander negeert, want dat zou onderdeel van de machtsstrijd zijn.</i><br />Het besluit om uit een machtsstrijd te stappen, kan zeker worden gerelateerd aan het principe van "actie is reactie". In dit geval zou jouw beslissing om uit de machtsstrijd te stappen de actie zijn, en de reactie zou kunnen variëren afhankelijk van de dynamiek en de houding van de andere partij.<br />Als je besluit uit de machtsstrijd te stappen, zou de reactie van de andere partij het volgende kunnen zijn.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Acceptatie en kalmering </h4><p>De andere partij kan jouw beslissing respecteren en de machtsstrijd laten varen, wat leidt tot een verminderde spanning.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Vergelding of intensivering</h4><p>In sommige gevallen kan de andere partij proberen jouw actie te interpreteren als zwakte en mogelijk proberen de machtsstrijd te intensiveren. Dit zou een reactieve poging zijn om de machtsdynamiek in hun voordeel te versterken.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Reflectie en verandering</h4><p>Het kan ook zijn dat de andere partij jouw beslissing als een signaal ziet om de eigen acties te heroverwegen en de machtsdynamiek op een meer constructieve manier aan te pakken.<br />Dus, in dit geval is de "actie" het nemen van het besluit om uit de machtsstrijd te stappen, en de "reactie" is hoe de andere partij hierop reageert. Het vermijden van een negatieve reactie door bewust uit de machtsstrijd te stappen, kan een strategie zijn om de situatie te de-escaleren en een meer constructieve interactie te bevorderen.<br />Je laat dus als het ware de strijd uitdoven<br />Het besluit om uit een machtsstrijd te stappen, impliceert vaak het vermijden van verdere confrontaties en het laten uitdoven van de spanningen. Het is een bewuste keuze om de negatieve dynamiek te doorbreken en te streven naar een meer vreedzame en constructieve benadering.</p><p>Wanneer beide partijen geen zelfinzicht ontwikkelen over hun bijdrage aan de machtsstrijd dan zit er niets anders op dan uit het strijdperk te stappen, want een machtsstrijd kun je niet winnen, alleen schijnbaar tijdelijk. Verder lezen? Zie "<a href="https://bertstoop.nl/artikelen/machtsstrijd.html" rel="nofollow" target="_blank">Een machtsstrijd is eindeloos</a>".<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-30422471537713113162023-10-02T17:10:00.002+02:002023-11-22T17:16:39.063+01:00Nietzsche over zelfoverstijging en expressie van individualiteit<h3 style="text-align: left;">Zelfoverstijging</h3><p>Friedrich Nietzsche was een Duitse filosoof die bekend stond om zijn kritiek op traditionele morele waarden en zijn nadruk op individualisme en zelfoverstijging. In zijn boek "Also sprach Zarathustra” benadrukt hij de waarde van vorm en proces boven vaststaande inhoud, waarbij hij het belang van persoonlijke ontwikkeling en het streven naar hogere doelen benadrukt. Vormkenmerken als eenheid (georganiseerde veelheid), spanningsvolle harmonie en flexibiliteit doen er meer toe dan inhoudelijke kenmerken als geluk of rijkdom, schoonheid of rechtvaardigheid. Voor Nietzsche was zelfoverstijging nauw verbonden met het concept van de "Übermensch", een ideaal van een individu dat zijn eigen waarden creëert en zichzelf overstijgt. Het impliceert het overwinnen van belemmeringen, het transcenderen van traditionele morele normen en het streven naar een hogere staat van individuele groei en creativiteit.<br />Het streven naar eenheid kan ook worden gezien als onderdeel van dit proces van zelfoverstijging. Het gaat niet alleen om het overstijgen van individuele beperkingen, maar ook om het begrijpen van de samenhang van alles in het grotere geheel. Het zien van eenheid kan voortkomen uit een dieper begrip van verbondenheid en interconnectiviteit, wat op zijn beurt kan bijdragen aan het streven naar hogere doelen en waarden.</p><h3 style="text-align: left;">Persoonlijk leiderschap en verantwoordelijkheid</h3><p>Voor Nietzsche is het creëren van eigen waarden een uitdrukking van individuele kracht en creativiteit. Het gaat erom dat individuen bewust reflecteren op hun eigen ervaringen, verlangens en overtuigingen, en van daaruit nieuwe waarden ontwikkelen die authentiek en betekenisvol zijn voor hun eigen leven. Het impliceert een vorm van persoonlijk leiderschap en verantwoordelijkheid voor het vormgeven van de eigen moraal.<br />Nietzsche benadrukt dat deze zelfgeschapen waarden voortkomen uit een diep begrip van het zelf en een erkenning van de complexiteit en veelzijdigheid van het leven. Het is geen oproep tot impulsief handelen, maar eerder tot doordachte zelfreflectie en een bewuste keuze om een actieve rol te spelen in het bepalen van wat waardevol en zinvol is in het eigen leven.<br />In essentie gaat het erom dat individuen niet louter passief worden beïnvloed door externe normen, maar actief betrokken zijn bij het vormgeven van hun eigen morele kompas in overeenstemming met hun eigen unieke ervaringen en aspiraties. Het is een oproep tot zelfontplooiing en het streven naar een dieper begrip van wat echt waardevol is voor het individu.</p><h3 style="text-align: left;">Het ontwikkelen van een moreel kompas</h3><p style="text-align: left;">Bij het vormgeven van een eigen moreel kompas gaat het niet noodzakelijkerwijs om het creëren van volledig nieuwe waarden, maar eerder om het interpreteren en aanpassen van bestaande waarden aan de unieke context van het individu. Het erkennen van het bestaande spectrum van waarden en ethische principes is een essentieel onderdeel van dit proces.<br />Het gaat om het ontwikkelen van het vermogen om ethisch te redeneren en te beoordelen wat in een gegeven situatie juist en passend is, rekening houdend met je eigen waarden, de context en de belangen van anderen. Het is een actief en voortdurend proces van zelfreflectie en groei, waarbij je steeds beter leert om je eigen morele oordeel te vormen en te handelen in overeenstemming met wat je als ethisch verantwoord beschouwt.<br />Om misbruik van zijn gedachtegoed en ideeën te voorkomen, is het belangrijk om Nietzsche's werk in de bredere context te begrijpen en niet selectief delen ervan te interpreteren om ideologische doeleinden te rechtvaardigen (zoals de Nazi's probeerden). <br />Het begrip "zelfoverstijging" impliceert geen inherent superioriteitsgevoel over anderen. Nietzsche's idee van de Übermensch betekent niet dat deze persoon boven anderen staat in de zin van hiërarchische superioriteit, maar eerder dat hij of zij boven zijn of haar eigen beperkingen en conditioneringen uitstijgt.<br />Wanneer het gaat om het streven naar eenheid zien, kan dit in lijn zijn met het idee van het beschouwen van anderen als evenwaardig. Het zien van eenheid kan duiden op een erkenning van de onderlinge verbondenheid van alle individuen en een begrip van gemeenschappelijke menselijke ervaringen. Het impliceert het doorbreken van kunstmatige grenzen en het erkennen van de fundamentele gelijkwaardigheid van mensen.<br />Nietzsche benadrukte ook het belang van individuele verscheidenheid en creativiteit. Het idee van zelfoverstijging betekent niet dat alle individuen op dezelfde manier moeten streven naar eenheid of dezelfde waarden moeten omarmen. Het erkent juist de unieke paden en expressies van individualiteit.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Vriendschap</h3><p style="text-align: left;">Nietzsche zag vriendschap als een bron van ondersteuning en inspiratie bij het streven naar zelfoverstijging. Sterke vriendschappen kunnen individuen aanmoedigen om hun grenzen te verleggen, nieuwe perspectieven te omarmen en zichzelf te overstijgen in de richting van een meer verfijnde, krachtige versie van henzelf.</p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-4426433481787633992023-10-02T12:45:00.038+02:002024-01-25T12:54:34.178+01:00Op een integere manier gesprekken voeren<h3 style="text-align: left;">Machtsstrijd of plaagstoot?</h3><p>In menselijke communicatie wordt vaak een <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2018/01/de-futiele-aanloop-tot-een-machtsstrijd.html">verborgen machtsstrijd</a> gevoerd met woorden. De ander wordt geprobeerd ongemerkt onderuit te halen (te vloeren of de mond te snoeren). Dat gebeurt met suggestieve opmerkingen of met drogredeneringen. Overigens gebeurt het niet altijd met opzet. Soms ook leidt een gesprek per ongeluk tot foutieve conclusies. Mensen zijn zich er niet altijd van bewust dat hun opmerkingen een bepaalde richting sturen.<br /></p><p>Hieronder wordt dieper ingaan op het verschil tussen suggestief redeneren en het gebruik van drogredeneringen. Voor degenen die integer gemotiveerd zijn om valkuilen te vermijden en zijn gesprekspartner wil respecteren.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Suggestief redeneren</h4><p>Suggestief redeneren omvat het gebruik van uitspraken of vragen die de luisteraar of gesprekspartner in een bepaalde richting willen sturen zonder harde bewijzen te presenteren. Het doel is vaak om een bepaalde indruk te wekken of om iemand te laten nadenken over een bepaald standpunt, zonder concrete feiten te verstrekken. Suggestieve opmerkingen kunnen subjectief zijn en berusten vaak op persoonlijke overtuigingen of ervaringen. <br /></p><h4 style="text-align: left;">Drogredeneringen</h4><p>Drogredeneringen zijn foutieve redeneerpatronen die de logica van een argument aantasten en de geldigheid van de conclusie in twijfel trekken. Het zijn vaak misleidende argumenten die de schijn van geldigheid kunnen hebben, maar bij nadere inspectie onjuist blijken te zijn. Er zijn verschillende soorten drogredeneringen, zoals ad hominem (het aanvallen van de persoon in plaats van het argument), cirkelredenering (het herhalen van de conclusie als een premisse) en valse analogieën (ongepaste vergelijkingen). <br /></p><h4 style="text-align: left;">Een voorbeeld van de stroman drogredenering</h4><p>Stroman, vertekenen van argumenten en in de grond boren van de ander<br />A 'We moeten heel voorzichtig zijn met het toepassen van kunstmest'.<br />B 'Dus jij zegt dat we kunstmest niet moeten toestaan?'.<br /></p><p>In het algemeen is het belangrijk om zowel suggestieve redeneringen als drogredeneringen te vermijden in een discussie of argumentatie. Een sterke redenering moet gebaseerd zijn op feitelijke informatie, logische consistentie en eerlijke redeneerpatronen om een overtuigend en redelijk standpunt te presenteren. Het herkennen van deze concepten kan bijdragen aan het verbeteren van de kwaliteit van communicatie en het vermijden van valkuilen in discussies.<br /></p><p>Het vraagt bijna een studie om deze valkuilen in de eigen gesprekken met anderen voor te zijn en te voorkomen of -wanneer de ander het doet- voldoende alert te zijn om tijdig een gepast antwoord te vinden. Maar het loont om te proberen, want het voorkomt onbedoelde spanning als gevolg van onbewust optredende misverstanden. Het draagt bij aan effectievere communicatie en constructievere gesprekken.<br /></p><p>Voor wie zich wil verdiepen in de materie is hier een link naar een artikel met een <a href="https://animalfreedom.org/paginas/opinie/drogredenen/types.html" rel="nofollow" target="_blank">overzicht van typen drogredeneringen</a>. Ook leerzaam is het <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Dooddoener_(stijlfiguur)" rel="nofollow" target="_blank">wel of niet gepast inzetten van dooddoeners</a>.</p><p>Uitgebreid en met veel tips is dit artikel: <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2018/08/hoe-voer-je-een-constructief-gesprek.html">Hoe voer je een constructief gesprek</a>?<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-16708938013468719742023-10-02T12:13:00.015+02:002024-01-24T12:36:32.759+01:00Reflectie op het proces van denken<h3 style="text-align: left;">Wat komt er in je op?</h3><p>Het is handig om eerst na te denken voordat je spreekt. <br />Maar komen zinnige gedachten wel in je op als taal?<br />Het linguïstisch determinisme, zoals voorgesteld door taalkundigen zoals Benjamin Lee Whorf, stelt dat de structuur en het vocabulaire van de taal die we spreken, de manier waarop we denken en onze perceptie van de wereld beïnvloeden. Met andere woorden, het idee is dat taal niet alleen een expressiemiddel is voor onze gedachten, maar ook de manier waarop we denken vormgeven. <br />Daarmee lijken we uit het oog te verliezen dat zinvol bezig te zijn met ons bewustzijn meer is dan bewust te zijn van taal en dat vormen niet autonoom zijn.<br />Er zijn twee hoofdvormen van het linguïstisch determinisme.</p><h4 style="text-align: left;">Sterk linguïstisch determinisme </h4><p>Dit stelt dat taal niet alleen invloed heeft op, maar zelfs bepaalt hoe we denken. Met andere woorden, als een bepaald concept niet in de taal voorkomt, kunnen we er niet over nadenken. Deze opvatting wordt vaak als te absoluut beschouwd en heeft beperkte empirische ondersteuning.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Zwak linguïstisch determinisme (ook wel bekend als linguïstische relativiteit) </h4><p>Dit is een meer gematigde opvatting en suggereert dat taal invloed heeft op onze gedachten en percepties, maar niet volledig bepaalt hoe we denken. Het stelt dat verschillen in taalstructuren bepaalde cognitieve verschillen kunnen veroorzaken tussen sprekers van verschillende talen.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Vormgeving van gedachten </h3><p>Er zijn empirische studies die wijzen op enige invloed van taal op cognitieve processen. Bijvoorbeeld, studies hebben aangetoond dat sprekers van talen met verschillende grammaticale structuren bepaalde concepten op verschillende manieren benaderen. Echter, het idee van absolute determinatie door taal is controversieel en wordt door veel wetenschappers betwist.<br />Over het algemeen is de consensus in de hedendaagse taalkunde dat terwijl taal een invloed heeft op onze gedachten, het niet de enige factor is die ons denken bepaalt. Er zijn andere factoren zoals ervaring, cultuur en individuele verschillen die ook een rol spelen in de vorming van onze gedachten. </p><p>Taal kan als een krachtig gereedschap dienen voor expressie en communicatie, maar het lijkt niet allesbepalend te zijn voor ons denken.<br />Meditatie is het meest effectief is wanneer je je oefent in het wel laten opkomen van gedachten, maar dat je jezelf traint in het niet aandacht geven daaraan. Wanneer je ook nog eens zonder een gericht doel mediteert geef je jezelf of jouw bewustzijn de kans om ook niet talige ingevingen de revue te laten presenteren. </p><h3 style="text-align: left;">Mindfulnessmeditatie <br /></h3><p>Meditatie, vooral in de vorm van mindfulnessmeditatie, richt zich vaak op het cultiveren van een open en niet-oordelende aandacht voor het huidige moment, inclusief de gedachten die opkomen. In plaats van zich te identificeren met gedachten of erop te reageren, worden meditatiebeoefenaars aangemoedigd om een staat van bewustzijn te ontwikkelen waarin ze gedachten kunnen observeren zonder erin meegezogen te worden.<br />Mindfulnessmeditatie traint het vermogen om gedachten te laten opkomen en te gaan zonder er te veel aandacht aan te schenken. Het doel is niet om gedachten volledig te stoppen, maar eerder om een bewustzijn te ontwikkelen dat ruimte creëert tussen de gedachten en het bewustzijn zelf. Door deze praktijk kan men een dieper inzicht krijgen in de aard van de geest en een meer ontspannen relatie ontwikkelen met gedachten en emoties.<br />Het mediteren zonder een gericht doel, soms aangeduid als open meditatie of vrije meditatie, kan ook de ruimte creëren voor niet-talige ingevingen of ervaringen. Zonder een specifiek doel kan het bewustzijn zich openen voor wat zich van nature voordoet, inclusief niet-talige aspecten van ervaring zoals sensaties, emoties of intuïtieve inzichten.<br />Over het algemeen kan meditatie een krachtig hulpmiddel zijn om de relatie tussen gedachten en bewustzijn te verkennen en te veranderen. Het stelt mensen in staat om een dieper begrip van zichzelf te ontwikkelen en om met meer helderheid en kalmte op gedachten te reageren.<br />De grondhouding van mindfulness, met zijn nadruk op het cultiveren van een open en niet-oordelende aandacht voor het huidige moment, vindt zijn wortels in verschillende Oosterse filosofieën en contemplatieve tradities. Hier zijn enkele voorbeelden.</p><h4 style="text-align: left;">Boeddhisme</h4><p>Mindfulnessmeditatie heeft sterke banden met het boeddhisme. Het Boeddhisme benadrukt het belang van aandachtig zijn voor het huidige moment om lijden te begrijpen en uiteindelijk te transcenderen. Mindfulness, zoals beoefend in de vipassana-traditie, is gericht op het ontwikkelen van inzicht in de aard van de geest en ervaring.</p><h4 style="text-align: left;">Zen</h4><p>Zenboeddhisme, een stroming binnen het boeddhisme, benadrukt het directe ervaren van de werkelijkheid zonder intellectuele tussenkomst. Zazen, de zitmeditatie in het Zenboeddhisme, deelt veel principes met mindfulnessmeditatie, waaronder de focus op de ademhaling en het observeren van gedachten zonder eraan vast te houden.</p><h4 style="text-align: left;">Taoïsme</h4><p>Het Taoïsme, met zijn nadruk op het volgen van de natuurlijke stroom van de Tao, heeft ook overeenkomsten met mindfulness. Het idee van Wu Wei (niet-doen) in het Taoïsme suggereert een actie die spontaan en moeiteloos is, wat vergelijkbaar kan zijn met het niet vastklampen aan gedachten in mindfulnesspraktijken.</p><h4 style="text-align: left;">Hindoeïsme</h4><p>In de yogatraditie van het Hindoeïsme is er ook aandacht voor meditatieve praktijken die gericht zijn op het beheersen van de geest en het bereiken van een staat van bewustzijn die voorbijgaat aan identificatie met gedachten.<br />Over het algemeen delen veel Oosterse filosofieën de opvatting dat het cultiveren van bewustzijn, aandacht en inzicht in het huidige moment een essentieel onderdeel is van persoonlijke transformatie en spirituele groei. Mindfulness, zoals het tegenwoordig wordt beoefend, heeft elementen uit verschillende van deze tradities geïntegreerd in een toegankelijke en vaak seculiere vorm. Het is ontdaan van specifieke religieuze contexten en rituelen. Mindfulnessmeditatie kan worden onderwezen en beoefend zonder enige verbinding met een bepaalde godsdienst of spirituele traditie. Hierdoor is het toegankelijk voor mensen met diverse achtergronden en overtuigingen, en wordt het vaak geïntegreerd in contexten zoals gezondheidszorg, onderwijs en psychologie als een techniek voor het bevorderen van welzijn en stressvermindering.</p><h3 style="text-align: left;">Stilte en reflectie</h3><p>Het is functioneel om stil zijn te oefenen omdat stilte het bewustzijn de kans geeft om te reflecteren. Reflectie is ruimer dan denken. Het is ook ruimer dan afwegen. Het is de mogelijkheid om al de bronnen die jou ter beschikking staan een kans te geven om gehoord te worden.</p><p>Zie ook: <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2009/01/betaal-niet-te-veel-voor-meditatie-en_8.html">betaal niet te veel voor meditatie en mindfulness</a>.<br /><br /><br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-63166206749578749182023-10-02T10:45:00.050+02:002024-02-08T12:20:44.978+01:00Hoe houden we de aarde bewoonbaar?<h3 style="text-align: left;">Niet bang zijn om bezieling te overdenken</h3><p>Bruno Latour is een hedendaagse Franse filosoof en socioloog die bekend staat om zijn werk op het gebied van wetenschapsfilosofie, technologie en milieufilosofie. Hoewel Latour niet rechtstreeks spreekt over bezieling, biedt zijn werk een raamwerk voor het begrijpen van de complexiteit en onderlinge verbondenheid van menselijke en niet-menselijke actoren binnen de natuurlijke wereld, wat kan bijdragen aan een meer betekenisvolle relatie tussen mens en natuur.<br />Onze leefwereld en natuur dreigt "ontzield" te raken door kaalslag, teruggang in biodiversiteit, groene woestijnen en het 'sluipende cumulatieve cocktaileffect' van neergeslagen chemicaliën.</p><p>Een centraal concept in het werk van Latour is het idee van "actor-netwerk", wat inhoudt dat zowel menselijke als niet-menselijke actoren (zoals technologieën, dieren, planten, enzovoort) een rol spelen in het vormgeven van sociale en ecologische netwerken. In plaats van de natuur als een passieve achtergrond te beschouwen, benadrukt Latour dat de natuur actief betrokken is bij menselijke ervaringen en handelingen, en dat deze netwerken voortdurend in beweging zijn.<br />Latour stelt dat traditionele opvattingen van de natuur als iets externs ten opzichte van de menselijke samenleving niet langer houdbaar zijn in het licht van hedendaagse wetenschappelijke inzichten en technologische ontwikkelingen. Hij pleit voor een meer <a href="https://dierenrechten.blogspot.com/2023/12/natuurinclusieve-herinrichting-van-ons.html" rel="nofollow" target="_blank">inclusieve benadering van de natuur</a>, waarin zowel menselijke als niet-menselijke actoren als gelijkwaardig worden beschouwd binnen complexe netwerken van relaties en interacties.</p><h3 style="text-align: left;">Netwerken en verwevenheden<br /></h3><p>Een van zijn bekendste werken is "We Have Never Been Modern" (1991), waarin hij betoogt dat de moderne scheiding tussen natuur en cultuur een illusie is, en dat we moeten erkennen dat menselijke en niet-menselijke actoren voortdurend met elkaar verweven zijn in een gedeeld netwerk van relaties.<br />Door te pleiten voor een meer inclusieve benadering van de natuur, waarin alle actoren als gelijkwaardig worden beschouwd, draagt Latour bij aan een begrip van de wereld waarin menselijke ervaringen en handelingen worden ingebed in bredere ecologische en sociale contexten. Dit resulteert hopelijk in een dieper gevoel van verbondenheid en betrokkenheid bij de natuurlijke wereld, vergelijkbaar met wat sommigen zouden beschrijven als een gevoel van "bezieling".<br />Zijn boek is geschreven ongeveer in dezelfde tijd dat Geert Mak in Friesland werkte aan zijn boek "<a href="https://partner.bol.com/click/click?p=2&t=url&s=1057&f=TXL&url=https%3A%2F%2Fwww.bol.com%2Fnl%2Fnl%2Ff%2Fhoe-god-verdween-uit-jorwerd%2F30009296%2F&name=Hoe%20God%20Verdween%20Uit%20Jorwerd%2C%20Geert%20Mak">Hoe God verdween uit Jorwerd</a>". De ziel van het dorpje werd als het ware verkocht aan Mammon met de modernisering en rationalisering in de landbouw, kortom door op jacht naar gewin.</p><h3 style="text-align: left;">Evenwaardigheid van actoren</h3><p>Latour benadrukt dat traditionele opvattingen over de natuur vaak menselijke actoren (zoals individuen, gemeenschappen, instituties) als centraal stellen, terwijl niet-menselijke actoren (zoals dieren, planten, ecosystemen, technologieën) als secundair worden beschouwd. In zijn benadering worden alle actoren als gelijk/evenwaardig beschouwd binnen hun specifieke contexten en netwerken. Dit betekent dat niet-menselijke entiteiten net zoveel agency en invloed kunnen hebben als menselijke actoren in het vormgeven van sociale en ecologische processen.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Samenwerking en dialoog</h3><p>De complexiteit van mens-natuur relaties benadrukt het belang van samenwerking en dialoog tussen verschillende belanghebbenden, waaronder wetenschappers, beleidsmakers, gemeenschappen en niet-gouvernementele organisaties. Door kennis en ervaringen te delen en gezamenlijk oplossingen te ontwikkelen, kunnen we een dieper begrip krijgen van de problemen waarmee we worden geconfronteerd en effectievere strategieën bedenken om ze aan te pakken. <br />Dit kan onder meer inhouden dat we nieuwe technologieën, wetenschappelijke methoden, beleidsmaatregelen en sociale praktijken ontwikkelen en implementeren die bijdragen aan een duurzamer en rechtvaardiger omgang met de natuur.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Complexiteit van relaties en interacties</h3><p>Latour erkent dat de natuurlijke wereld en menselijke samenlevingen extreem complex zijn, met een veelheid aan onderling verbonden factoren en dynamieken. Hij benadrukt dat het begrijpen van deze complexiteit vereist dat we verder kijken dan de traditionele dualismen van natuur versus cultuur, subject versus object, en mens versus niet-mens. In plaats daarvan moeten we de onderlinge verwevenheid van alle actoren en entiteiten in ogenschouw nemen en begrijpen hoe ze samenwerken en elkaar beïnvloeden in complexe netwerken van relaties.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Inclusiviteit en rechtvaardigheid</h3><p>Door alle actoren als gelijkwaardig te beschouwen, pleit Latour voor een meer inclusieve benadering van de natuur die recht doet aan de diversiteit en complexiteit van het leven op aarde. Deze inclusiviteit impliceert ook een ethische verantwoordelijkheid om de belangen van alle actoren te erkennen en te respecteren, inclusief niet-menselijke entiteiten. Dit leidt hopelijk tot een meer rechtvaardige en duurzame relatie tussen mens en natuur, waarbij zowel ecologische als sociale rechtvaardigheid centraal staan.<br /><br />Latour's benadering van de complexiteit van relaties en interacties kan leiden tot gevoelens van overweldiging of machteloosheid bij mensen die proberen te begrijpen hoe ze kunnen bijdragen aan positieve verandering in de wereld. <br />Echter, het erkennen van de complexiteit is niet bedoeld om mensen te ontmoedigen, maar eerder om een realistisch begrip te bieden van de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Persoonlijke verantwoordelijkheid</h3><p>Hoewel de problemen complex zijn, betekent dit niet dat individuen geen rol kunnen spelen in het creëren van positieve verandering. Het is belangrijk om te erkennen dat zelfs kleine acties een verschil kunnen maken in de richting van een meer duurzame en rechtvaardige wereld. <br /></p><p>De evenwaardige grondhouding die Latour voorstaat, is essentieel voor het creëren van een vruchtbare dialoog. Door alle relevante actoren, zowel menselijke als niet-menselijke, als gelijkwaardig te beschouwen, kunnen we een atmosfeer van respect, begrip en samenwerking bevorderen. Deze benadering opent hopelijk de deur naar een meer inclusieve en rechtvaardige uitwisseling van ideeën, waarbij diverse perspectieven worden gehoord en gewaardeerd.<br /><br /><a href="https://partner.bol.com/click/click?p=2&t=url&s=1057&f=TXL&url=https%3A%2F%2Fwww.bol.com%2Fnl%2Fnl%2Fp%2Fde-aarde-bewonen%2F9300000156427282%2F&name=De%20Aarde%20bewonen%2C%20Bruno%20Latour">Bruno Latour: Hoe houden we de aarde bewoonbaar? (bol.com)</a><br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-60788301778868103982023-10-02T08:37:00.038+02:002023-11-14T17:28:50.941+01:00Gebalanceerd kijken naar de werkelijkheid<h3 style="text-align: left;">Een balans in westerse en oosterse filosofie</h3><p>De aantrekkingskracht van oosterse filosofie en spiritualiteit voor westerse culturen kan leiden tot een soort van "spirituele bypassing", waar mensen de neiging hebben om de diepere betekenis van deze leringen te vergeten, op te hemelen of te verdraaien. <br />Veel oosterse tradities en filosofieën leggen de nadruk op het begrijpen van de innerlijke processen en obstakels die afgescheidenheid, lijden en onwetendheid in ons leven creëren. Deze benaderingen benadrukken het belang van introspectie, meditatie en zelfkennis om deze drempels te overwinnen en innerlijke harmonie en eenheid te bereiken.<br />De leringen zijn gericht op het ontdekken van de goddelijke essentie binnenin elk individu. Dit kan een aantrekkelijk, krachtig en heilzaam perspectief zijn voor veel mensen, vooral in een wereld waar stress, materialisme en egocentrisme vaak overheersen.<br />Het is normaal om je te willen onderscheiden, maar het is een valkuil voor en om je meer of beter te (gaan) voelen dan een ander.<br />Het is belangrijk dat mensen niet gefixeerd raken op het romantische idee van spirituele verlichting of eenheid, maar ook het werk doen om deze concepten in de praktijk te brengen. Dit omvat het <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2014/07/pijnlijk-zelfonderzoek-voor-wakkere_30.html">onderzoeken van de belemmerende overtuigingen in onszelf</a> die ons van anderen scheiden en het cultiveren van compassie, mededogen en begrip voor de complexe aard van menselijke relaties. <br />Dit artikel eindigt met een kort <a href="https://www.animalfreedom.org/paginas/column/morele_cirkel.html" rel="nofollow" target="_blank">pleidooi om onze oriëntatie op eenheid uit te breiden naar dieren</a>.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Non-dualisme en maya, is afgescheidenheid een illusie?<br /></h3><p>De visie van eenheid in het hindoeïsme wordt vaak geassocieerd met het concept van "Advaita Vedanta", wat "niet-dualistisch" betekent. Deze filosofie benadrukt het idee dat er in de ultieme realiteit geen werkelijke scheiding bestaat tussen individuele zielen (Atman) en het goddelijke (Brahman). Het streeft naar een diep begrip van het zelf en de wereld dat verder gaat dan de schijnbare dualiteiten en verschillen die we in onze dagelijkse ervaring waarnemen.<br />De reden waarom we de realiteit in ons dagelijks leven vaak ervaren als afgescheidenheid, wordt begrepen in termen van "maya", wat vaak wordt vertaald als "illusie". Volgens deze filosofie leidt maya ons ertoe de materiële wereld en onze individuele identiteiten te zien als afzonderlijk en los van het goddelijke. Deze illusie wordt gezien als een obstakel voor het realiseren van de diepere eenheid van alles.</p><p>In het Westen wordt
het ego doorgaans gezien als het bewuste, rationele deel van het zelf
dat verantwoordelijk is voor identiteit en individualiteit. Een gezond
ego wordt vaak geassocieerd met zelfrespect, zelfvertrouwen en de
mogelijkheid om doelen na te streven. Bovendien kent onze samenleving veel <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2023/06/competitiedrift-jong-geleerd-oud.html">competitie</a>, waarbij het juist zaak is om je van anderen te onderscheiden.<br /></p><p>In het hindoeïstische denken wordt het ego beschouwd als de bron van verlangen, gehechtheid en zelfzuchtige handelingen, die de ziel binden aan de cyclus van wedergeboorte (samsara) en lijden (dukkha). Het streven is om het ego te transcenderen, het idee van afgescheidenheid te overwinnen en een staat van spirituele eenheid (moksha) te bereiken.<br />Dit betekent niet dat individuele verschillen en scheidingen volledig verdwijnen. In plaats daarvan erkent het hindoeïsme dat er op <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2022/12/onderscheid-maken-in-het-geheel.html">het conventionele niveau</a> individuele verschillen en afgescheiden identiteiten zijn. Het doel is echter om het diepere, spirituele begrip van eenheid te bereiken en te leven in harmonie met deze realisatie, terwijl men zich bewust blijft van de dualiteiten die inherent zijn aan de fysieke wereld.<br />In het hindoeïsme wordt deze eenheid vaak geïllustreerd met het gezegde "Tat Tvam Asi", wat betekent "Dat ben jij". Dit benadrukt de goddelijke aanwezigheid in elk individu en het idee dat de kern van elk wezen identiek is aan het goddelijke, ook al ervaren we onszelf vaak als afgescheiden. Het streven is om deze eenheid te realiseren door spirituele beoefening en zelfinzicht.</p><p>Wanneer mensen in India of Nepal "namasté" zeggen, voegen ze vaak een lichte buiging of het samenbrengen van de handpalmen voor de borstkas toe, vergelijkbaar met een gebedshouding. Deze gebaar symboliseert eerbied en erkenning van de spirituele aard van de ander. Het wordt niet alleen gebruikt als een begroeting, maar ook als een uiting van dankbaarheid en respect.<br />In bredere zin reflecteert "namasté" de notie van eenheid en verbondenheid. Het erkent het gemeenschappelijke spirituele element dat aanwezig wordt geacht in alle levende wezens. <br /></p><h3 style="text-align: left;">Een persoonlijk en algemeen belang bij eenheid</h3><p>Niemand is verplicht om eenheid te zien of een illusie te doorzien. Niemand is verplicht om liefde te voelen of een verbinding te veinzen. Wij mensen zijn wel allemaal gebonden aan dit ene ethische principe: onze vrijheid houdt op waar andermans vrijheid begint. Denk niet of-of, maar en-en. Net als bij het tonen van respect naar anderen verbinden we twee belangrijke zaken tegelijk: we tonen onze betrokkenheid en bewaken de grens waar vrijheid ophoudt. Bij respect maken we vrijheid en liefde tot een eenheid.<br /></p><p>Voor mij is de oriëntatie op eenheid van belang in het kader van gelijke rechten tussen mens en dier op (geschikte) ruimte om vrij in te kunnen leven. Alle mensen onderling en alle dieren onderling en uiteraard mens en dier zijn allemaal individueel verschillend, maar op één punt zijn we een eenheid. <br /><i>We zijn een eenheid in de zin dat mens en dier intrinsiek <b>evenwaardig</b> zijn in het recht op vrijheid.</i><br />Nu de aarde steeds meer gevuld wordt met mensen en de biodiversiteit achteruit loopt is het nog meer van belang om ons er van bewust worden dat we de ruimte moeten delen en de natuur moeten beschermen zodat elk levend wezen kan leven naar zijn of haar aard. Zeker in ons land zouden we wat landbouwgrond terug moeten geven aan de natuur en natuurgebieden moeten verbinden. Dan wordt versnipperde natuur een eenheid en kan het weer met recht vrije natuur genoemd worden.<br />Er zijn inmiddels minstens <a href="https://www.animalfreedom.org/paginas/informatie/snelheid-van-dierenverbruik.html" rel="nofollow" target="_blank">zeven keer zoveel dieren die leven in gevangenschap</a> met het doel om hun melk of eieren of vlees te gebruiken. Die uitbuiting gaat ook nog eens samen met klimaatopwarming als gevolg van die productie en consumptie. Daardoor wordt de mogelijke ruimte om in te leven voor mens en dier nog kleiner en wordt de noodzaak om ons bewust te zijn wat ons bindt en tot een eenheid brengt nog groter.<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-4971887415522545602023-10-01T20:43:00.022+02:002023-10-29T22:19:38.512+01:00Wat is spirituele seksualiteit?<h3 style="text-align: left;">Voorbij aan het lichamelijke </h3><p>Goede seks is lichamelijk genieten. Kun je daar nog iets verhevens aan ervaren?<br />Spirituele seksualiteit gaat ervan uit dat seksuele energie ook een spirituele, “heilige” dimensie heeft. Het woord "heilig" (heelheid en/of heling) geeft aan dat seksuele handelingen niet alleen fysieke handelingen zijn, maar ook diepere spirituele betekenis en waarde (kunnen) hebben.<br />Belangrijke aspecten zijn de volgende.<br /></p><ol style="text-align: left;"><li>Verbondenheid. Spirituele seksualiteit benadrukt de verbondenheid tussen partners. Het gaat niet alleen om lichamelijk genot, maar ook om emotionele, mentale en spirituele intimiteit. Partners streven ernaar om een diepere connectie met elkaar te ervaren.</li><li>Bewustzijn. Tijdens spirituele seksualiteit wordt de nadruk gelegd op bewustzijn en aanwezigheid. Partners streven ernaar om volledig in het moment te zijn en bewust te genieten van de sensaties en emoties die zich voordoen.</li><li>Energie. Er wordt geloofd dat seksuele energie een krachtige levenskracht is die kan worden gebruikt voor persoonlijke groei en spirituele ontwikkeling. Wanneer je bovendien dankbaar bent voor alle ervaringen kan je je makkelijker overgeven aan de flow van het
leven en kan je het gevoel ervaren dat het leven vanzelf gaat.</li><li>Tantra. Tantra is een spirituele traditie die sterk geassocieerd wordt met spirituele seksualiteit. Tantra omvat diverse praktijken die gericht zijn op het verenigen van lichaam, geest en ziel. Tantra-seksualiteit is een onderdeel van deze bredere traditie en kan helpen bij het vergroten van het bewustzijn en het versterken van de verbinding tussen partners.</li><li>Transcendentie. Spirituele seksualiteit streeft naar transcendentie, wat betekent dat het doel niet alleen lichamelijk genot is, maar ook het bereiken van hogere staten van bewustzijn en een gevoel van eenheid met het universum.</li></ol><p>Het moge duidelijk zijn dat gelukzaligheid, plezier en genot zitten in het streven. Dat betekent ook niet koste wat kost je zin proberen te krijgen of iets te bereiken. Bewust weten te timen wanneer te doen en wanneer te laten, wanneer te verbinden en wanneer los te laten. <br />Het gebruik van adjectieven als hoger en dieper moet je niet letterlijk nemen, want het genieten vindt plaats zowel aan de oppervlakte als in de diepte. Boven en onder zijn als het ware gelijkwaardig.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Evenwaardig zijn en handelen<br /></h3><p>Spirituele seksualiteit vereist evenwaardigheid, openheid, communicatie en een <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2008/01/ware-liefde_10.html">diepe verbinding</a> tussen partners. Het idee van de ander als evenwaardig en het behandelen van de ander met respect, eerbied en liefde is essentieel in de context van een heilig en transformatief seksueel proces. Hier zijn enkele redenen waarom dit zo belangrijk is.<br /></p><ol style="text-align: left;"><li>Diepere verbinding. Wanneer twee mensen elkaar als evenwaardig beschouwen en respecteren, ontstaat er een diepere emotionele en spirituele verbinding. Dit kan leiden tot een meer vervullende en betekenisvolle ervaring.</li><li>Wederzijdse groei. In een relatie waarbij beide partners als evenwaardig worden beschouwd, is er ruimte voor wederzijdse groei en transformatie. Beide partners kunnen bijdragen aan elkaars spirituele ontwikkeling en welzijn.</li><li>Ethische benadering. Het behandelen van de ander als evenwaardig is een ethische benadering van seksualiteit. Het waarborgt dat seksuele handelingen met toestemming en wederzijds verlangen plaatsvinden, waardoor zowel fysieke als emotionele veiligheid wordt gegarandeerd.</li><li>Diepere intimiteit. Het respecteren en eren van de ander als een evenwaardig wezen bevordert diepere intimiteit en vertrouwen. Dit kan de kwaliteit van de seksuele relatie verbeteren en leiden tot een meer bevredigende en liefdevolle band.</li></ol><p>Net als bij meditatie gaat het bij spirituele seksualiteit om het cultiveren van bewustzijn, aandacht en aanwezigheid. Het is een manier om diep in jezelf en in je partner te duiken, om de geest te kalmeren en je te richten op het huidige moment. Het werkt bevrijdend en kan leiden tot een diepere verbinding met je partner en met je eigen spirituele zelf. De grenzen tussen het zelf en het niet-zelf vervagen.<br />Meditatieve elementen zoals diepe ademhaling, mindfulness, en het loslaten van afleidende gedachten kunnen allemaal deel uitmaken van spirituele seksualiteit. Door seksuele handelingen te verrichten met volledige aandacht en bewustzijn, kan dit leiden tot diepere niveaus van spirituele verbondenheid en groei.</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.bedmanieren.nl/wp-content/uploads/2021/09/b29a3b03-6b8d-46cd-8027-45619033dbaf-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Vervloeien" border="0" data-original-height="800" data-original-width="568" height="400" src="https://www.bedmanieren.nl/wp-content/uploads/2021/09/b29a3b03-6b8d-46cd-8027-45619033dbaf-1.jpg" title="Wanneer je dankbaar bent voor alle ervaringen kan je je makkelijker overgeven aan de flow van het leven en kan je het gevoel ervaren dat het leven vanzelf gaat." width="284" /></a></div><br /> <p></p><h3 style="text-align: left;">Paradoxen ervaren en overstijgen</h3><p>Spirituele seksualiteit kan leiden tot het ervaren van paradoxen en tegenstrijdigheden op een diep spiritueel niveau. Dit kan gebeuren wanneer je je bewustzijn opent voor de vele lagen van de ervaring tijdens seksuele activiteit. Grenzen vervagen.<br />Hier zijn enkele van de paradoxen die mensen kunnen ervaren in de context van spirituele seksualiteit.<br /></p><ol style="text-align: left;"><li>Verbondenheid en eenheid. Tijdens spirituele seksualiteit kan je een diep gevoel van verbondenheid en eenheid ervaren, niet alleen met jezelf en je partner, maar met alle levende wezens en het universum. Dit gevoel van eenheid kan tegenstrijdig aanvoelen met het normale gevoel van afgescheidenheid dat we in het dagelijks leven ervaren.</li><li>Leegte en volheid. Je kunt momenten ervaren van diepe innerlijke leegte en tegelijkertijd een overweldigende sensatie van volheid. Dit is een paradox waarbij je je realiseert dat de leegte ruimte biedt voor alles en tegelijkertijd alles bevat.</li><li>Tijdloosheid en eindigheid. Tijdens spirituele seksualiteit kunnen de gebruikelijke besef van tijd en ruimte vervagen, wat leidt tot een ervaring van tijdloosheid. Tegelijkertijd is er de bewustzijn van de eindigheid van het moment, waardoor het des te waardevoller en intenser wordt.</li><li>Individualiteit en universele liefde. Je kunt je bewust zijn van je eigen individualiteit en die van je partner, terwijl je tegelijkertijd een diep gevoel van universele liefde, mededogen en acceptatie ervaart. De dualiteit van het individuele zelf en de ander vervaagt.<br /></li></ol><p>Deze paradoxen nodigen je uit om voorbij dualistisch denken te gaan en je open te stellen voor de diepe mysteries van het leven en de liefde. Door de verbinding kan (de beleving van) jouw vrijheid zelfs worden vergroot. Doet het dat niet, dan wordt het tijd voor een andere verbinding.<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-65472022634083373062023-10-01T13:48:00.016+02:002023-11-15T22:19:40.671+01:00Gelukkig worden en blijven<p>In onze zoektocht naar geluk is het cruciaal om te begrijpen dat het streven naar permanent positieve gevoelens niet realistisch is. Geluk is eerder een continuüm, een delicate balans tussen vreugde en teleurstelling, en de kunst van gelukkig zijn ligt in het vermogen om met beide om te gaan. In essentie is gelukkig zijn een voortdurende reis, een reis waarin we leren omarmen wat het leven ons biedt, zowel positief als uitdagend. Het is niet de afwezigheid van moeilijkheden, maar de kracht om te gedijen te midden van deze uitdagingen, die de ware essentie van geluk onthult.</p><p></p><p></p><p>Gelukkig zijn is vooral het vermijden van ongeluk. Wie zichzelf kent en zijn belemmerende overtuigingen, weet waar hij het eerst aan moet werken om gelukkig te zijn.<br /> </p><p>Gelukkig zijn betekent niet dat je constant in een staat van euforie verkeert. Het omvat het erkennen en accepteren van de volledige reeks van gevoelens die het leven te bieden heeft. Teleurstellingen kunnen ons helpen te groeien en sterker te worden.<br /> </p><p>Geluk is als een evenwichtskunst. Het draait niet alleen om het ervaren van positieve gevoelens, maar ook om het begrijpen van de waarde van evenwicht en balans. Uit emoties beheerst en bewust en weet wanneer jezelf (wel) kan laten gaan. Door zowel hoogte- als dieptepunten te omarmen, ontstaat een veerkrachtigere en evenwichtigere mentale staat.<br />Balans handhaven omvat tevens het bewuste besef van wanneer je moet verbinden en wanneer je moet loslaten. <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2010/02/zonder-liefde-geen-vrijheid-en-zonder_7.html">Vrijheid en liefde</a>, die in harmonie samenvloeien met geluk, eisen voortdurende aandacht en erkenning, als een stromende rivier die nooit ophoudt te verrassen.<br /> </p><p>Geluk vindt vaak plaats in het huidige moment. Door mindfulness te ontwikkelen, leren we de schoonheid te zien in kleine dagelijkse ervaringen en het heden volledig te omarmen. Het stelt ons in staat om te genieten van wat er nu is, zonder te veel bezig te zijn met het verleden of de toekomst.<br /> </p><p>Teleurstellingen zijn onvermijdelijk, maar ze bieden ook kansen voor groei en zelfontdekking. Het vermogen om te leren van moeilijke momenten en veerkrachtig te zijn in het aangezicht van tegenspoed is een waardevolle eigenschap die bijdraagt aan een dieper gevoel van geluk.<br /> </p><p>Gelukkig zijn betekent niet altijd 'positief' zijn. Het gaat eerder om het authentiek uiten van je gevoelens in de vorm van emoties. Het (bewust) delen van verdriet of frustratie met anderen leidt tot begrip en verbondenheid, waardoor je je niet alleen gelukkiger voelt, maar ook meer verbonden met de mensen om je heen.<br /> </p><p>Gelukkig zijn vereist geen grootschalige prestaties. Je hoeft niet te bewijzen dat je er mag zijn.<br />Het zit vaak in de kleine, alledaagse momenten van het leven. Door waardering te tonen voor deze eenvoudige geneugten, zoals een zonsondergang of een glimlach van een vriend, vergroten we ons gevoel van geluk.<br /> </p><p>Een gelukkig leven vereist voortdurend aandacht voor zelfzorg. Dit omvat zowel fysieke als mentale gezondheid. Voldoende slaap, gezonde voeding en regelmatige lichaamsbeweging dragen bij aan een algeheel gevoel van welzijn.</p><p><br />Geluk omvat ook het zelfbewustzijn en het besef van hoe men deel uitmaakt van een groter geheel.<br /> </p><p>Het nastreven van perfectie is een obstakel voor geluk. Juist door de druk om perfect te zijn los te laten en te accepteren dat perfectie niet bestaat, zullen we meer vreugde vinden in de imperfecties van het leven. <br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-49019417005494830682023-10-01T12:35:00.018+02:002024-02-12T13:54:30.881+01:00Onderscheid leren tussen zinnige en onzinnige adviezen<h3 style="text-align: left;">Het onderscheid zien</h3><p>Het bestaan zit vol met dingen doen en dingen laten. Maar hoe weet je wanneer je wat moet doen of laten?<br />Het vinden van een balans tussen actie en terughoudendheid, tussen wat te doen en wat te laten, is een belangrijk aspect van een gezond en vervullend leven. Het vermogen om subtiel onderscheid te maken tussen wanneer het tijd is om in actie te komen en wanneer het tijd is om te wachten, vereist zelfbewustzijn, ervaring en voortdurende aandacht voor de context.<br />Het idee van experimenteren (“oefenen, oefenen, oefenen”), leren van ervaringen en voortdurende aandacht geven aan de nuances van verschillende situaties is cruciaal. Geen enkel advies is “one-size-fits-all”, en het vermogen om flexibel en responsief te zijn, afhankelijk van de omstandigheden, is een waardevolle vaardigheid.<br />Door kritisch denken, reflectie, filosofische en spirituele overwegingen, wetenschappelijke benaderingen, ervaring en wijsheid kunnen we het verschil zien tussen wat belangrijk is en bescherming verdient en dat wat zonder waarde is en wat verloren kan gaan zonder bescherming.<br />Dit te leren is een proces van voortdurende groei en aanpassing, en het accepteren van deze dynamiek is een sleutel tot welzijn en persoonlijke ontwikkeling. <br /><br />Hier volgt een lijst van voorbeelden van adviezen die meer of minder intern tegenstrijdig of paradoxaal lijken.<br />1. "Wees spontaan”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies lijkt niet inherent tegenstrijdig, maar het is eerder een paradox omdat er niet letterlijk aan kan worden voldaan. Het zou eigenlijk moeten worden genegeerd en zet aan om gewoon willekeurig iets te kiezen.</li></ul><p>2. "Wees jezelf”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Hoewel "wees jezelf" een algemeen positief advies is, kan het voor sommigen als paradoxaal aanvoelen omdat het definiëren van "jezelf zijn" vaak een proces van zelfontdekking is. In werkelijkheid is 'jezelf zijn' een dynamisch en groeiend concept. Het kan betrekking hebben op het begrijpen van je waarden, behoeften, en het omarmen van veranderingen in je persoonlijkheid en interesses. Het is belangrijk om zelfontdekking te zien als een reis in plaats van een eindbestemming. Zelfs <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2023/10/de-relatie-tussen-perceptie-illusie.html">het bestaan van een zelf</a> is onderwerp van dispuut (zie ook de labels onderaan).<br /></li></ul><p>3. "Doe alsof je het al weet”. “Fake it until you make it”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies lijkt niet inherent tegenstrijdig, maar het kan botsen met het idee van bescheidenheid en openheid voor leren. Anderen letten op jouw houding en evalueren wat je zegt.</li></ul><p>4. "Denk niet aan een roze olifant”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit is een klassiek voorbeeld van een paradox, omdat het vragen om aan iets niet te denken hetzelfde is als het oproepen van die gedachte.</li></ul><p>5. "Neem het leven serieus, maar lach ook veel”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies kan als tegenstrijdig worden ervaren, omdat het suggereert dat je zowel serieus als vrolijk moet zijn, maar de juiste keuze is afhankelijk van de context.</li></ul><p>6. "Wees assertief, maar niet te agressief”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies kan als tegenstrijdig worden gezien, omdat het een subtiele balans vereist tussen assertiviteit en het vermijden van het oproepen van agressie.</li></ul><p>7. "Accepteer verandering, maar blijf jezelf”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies lijkt enigszins tegenstrijdig, omdat het impliciet suggereert dat je zowel open moet staan voor verandering als vast moet houden aan hetzelfde.</li></ul><p>8. "Wees origineel, net als iedereen”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies lijkt enigszins paradoxaal, omdat het vragen om origineel te zijn terwijl iedereen dat ook doet, tegenstrijdig lijkt. Iedereen heeft unieks, maar dat wil niet zeggen dat zij dat zelf willen zijn.</li></ul><p>9. "Leef in het moment, maar plan voor de toekomst”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies kan als tegenstrijdig worden ervaren, omdat het impliceert dat je zowel moet genieten van het heden als je moet voorbereiden op de toekomst. Deze kunnen naast elkaar en na elkaar bestaan.</li></ul><p>10. "Volg de regels, maar denk buiten de kaders”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies lijkt enigszins tegenstrijdig, omdat het vragen om regels te volgen en tegelijkertijd creatief te denken soms conflicterende benaderingen lijken te zijn. Gedachten zijn vrij, maar wat je doet kan strafbaar zijn.</li></ul><p>11. "Wees kwetsbaar, maar bescherm jezelf ook”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies kan als tegenstrijdig worden gezien, omdat het suggereert dat je open moet zijn voor kwetsbaarheid, maar tegelijkertijd ook voorzichtig moet zijn om jezelf te beschermen. Wie goed voor zichzelf zorgt, kan zich gemakkelijker kwetsbaar opstellen.</li></ul><p>12. "Vind betekenis in kleine dingen, maar streef naar grootsheid”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies lijkt enigszins tegenstrijdig omdat het suggereert dat je zowel tevreden moet zijn met kleine dingen als moet streven naar grotere prestaties. Waarom zouden beide niet naast elkaar en na elkaar kunnen bestaan?</li></ul><p>13. "Luister naar anderen, maar volg je eigen pad”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies kan als tegenstrijdig worden ervaren omdat het impliceert dat je zowel de meningen van anderen moet waarderen als je eigen weg moet volgen, zelfs als deze tegenstrijdig zijn. Belangrijk is dat je je in ieder geval afvraagt of je ook een eigen voorkeur hebt.</li></ul><p>14. "Wees bescheiden, maar geloof in je eigen kracht”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies lijkt enigszins paradoxaal omdat het vragen om bescheidenheid en zelfvertrouwen tegelijkertijd kan conflicteren. Er is altijd een grens aan het toepassen van je eigen kracht.</li></ul><p>15. "Maak je geen zorgen over wat anderen denken, maar stem af”.<br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Dit advies lijkt tegenstrijdig omdat het suggereert dat je zowel onafhankelijk moet zijn van de mening van anderen als hun goedkeuring moet zoeken. Je kunt niet altijd negeren wat anderen van je handelen zouden kunnen vinden.</li></ul><h4 style="text-align: left;">Altijd een goed advies </h4><p>16. "Behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden".</p><ul style="text-align: left;"><li>Dit is een belangrijk ethisch beginsel: wederkerigheid. Het nodigt uit tot een empathische benadering en het cultiveren van respectvolle interacties in plaats van die gebaseerd op een gevoel van superioriteit. <br /> </li></ul><p>Wat voor de een als paradoxaal wordt beschouwd, kan voor een ander als een uitdaging of een evenwichtsoefening worden gezien. Het hangt er vanaf hoe iemand het advies opvat en vertaalt voor zichzelf.<br /><br />Het idee van het omarmen van paradoxen en het erkennen dat tegenstrijdige waarheden naast elkaar kunnen bestaan, kan bevrijdend zijn. Het opent de deur naar een meer inclusief begrip van de complexiteit van het leven en de wereld om ons heen. Het nodigt uit tot een diepere reflectie en het verkennen van de subtiliteiten die inherent zijn aan menselijke ervaringen en inzichten. Maar dit inzicht hoef je niet te verwoorden in een advies. <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2021/02/de-paradox-van-de-zwijgende-wijze.html">Soms is zwijgen een betere optie</a>.<br /></p><p>Vraag je vooral ook af, wanneer je naar iemand luistert die met iets worstelt, of je wel een simpel advies moet geven. Daarnaast zit niet iedereen te wachten op een genuanceerd advies. Vaak is luisteren en niet oordelen voldoende.</p><p>Kijk ook eens of je (meer) iets hebt aan het <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2018/08/hoe-voer-je-een-constructief-gesprek.html">starten van een dialoog (samen zoeken in evenwaardigheid)</a>.<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-33270885506661739962023-09-30T16:10:00.017+02:002024-02-18T13:19:00.800+01:00Maatjes voor leven, een verhaal van verbondenheid en zin<h3 style="text-align: left;">Van mens tot mens bij Humanitas</h3><p>Terwijl sommige mensen tot wel een jaar op de wachtlijst staan voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ), biedt Humanitas een deel van hen op kortere termijn een bron van hoop en steun met het Maatjes voor leven project. Dit initiatief brengt vrijwilligers en deelnemers (die het leven niet meer zien zitten) bij elkaar in een samengaan van ontspannen verbondenheid en hopelijk hervinden van zin in het leven. Het idee is om wekelijks een dagdeel samen wat leuks te gaan doen: samen naar de bioscoop, een terrasje pakken, een wandeling maken, et cetera. Frequentie en duur samen in te vullen.<br /></p><p>In dat kader heb ik als vrijwilliger met Herman, een deelnemer, een tijd opgetrokken. Dat was voor ons beiden een leuke ervaring. Soms is het zo simpel als mensen de juiste aandacht geven en aandacht hebben voor evenwaardigheid.<br /></p><p>In het december '23 nummer van het ledenblad <i>Van Mens Tot Mens</i> een <a href="https://bertstoop.nl/humanitas/interview.html" rel="nofollow" target="_blank">interview door Josephine Krikke<i> </i>met Herman en mij</a>. </p><h3 style="text-align: left;">Hoop, zin in het leven en een te lange wachtlijst</h3><p>Het Maatjes voor leven project van <a href="https://www.humanitas.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Humanitas</a> toont de kracht van menselijke verbondenheid en de bijdrage van vrijwilligerswerk aan het verlichten van eenzaamheid van mensen die aankloppen bij de geestelijke gezondheidszorg. Door evenwaardig naast elkaar te staan, bieden de vrijwilligers van Humanitas, de deelnemers en vele anderen een baken van hoop voor degenen die het nodig hebben. <br />Hun verhaal illustreert dat, zelfs in de donkerste tijden, het simpelweg luisteren naar elkaar en er zijn, een wereld van verschil kan maken en misschien de wachtlijsten bij de GGZ wel korter of dragelijker maken.</p><h3 style="text-align: left;">Vrijwilligers zijn geen hulpverleners<br /></h3><p>Terwijl vrijwilligers in het Maatjes voor leven project wel een korte training hebben gehad om potentiële valkuilen te vermijden mag niet de lichtzinnige indruk worden gewekt dat alle geestelijke problematiek kan worden verholpen met simpel wat aandacht. </p><p>In het contact tussen de vrijwilliger en de deelnemer wordt getracht de valkuilen van de dramadriehoek, een concept uit de transactionele analyse en de systeemtherapie, te vermijden. De dramadriehoek beschrijft de dynamiek van interpersoonlijke relaties, waarbij drie rollen betrokken zijn: de Redder (of hulpverlener), het Slachtoffer en de Aanklager. Deze driehoek illustreert hoe mensen onbewust van rol kunnen wisselen in interacties, wat kan leiden tot conflicten en verstoringen in de relaties. De vrijwilliger neemt niet de rol aan van hulpverlener, werkt niet mee aan het vellen van oordelen in het contact over elkaar en anderen en behandelt de deelnemer niet als slachtoffer, maar als evenwaardig medemens.<br /><br />Op de <a href="https://www.humanitas.nl/afdeling/Groningen_Stad/activiteiten/maatjes-voor-leven/" rel="nofollow" target="_blank">site van Humanitas Groningen</a> staat het volgende.</p><p>De vrijwilligers van Maatjes voor leven oordelen niet, maar geloven wel dat het leven de moeite waard is. Ze brengen ieder hun eigen levenservaring mee en hebben een training op maat gevolgd. Maatjes voor leven verbinden zich maximaal een jaar aan een deelnemer. Samen geven ze het contact vorm. <br /></p><h4 style="text-align: left;">Wat biedt Maatjes voor leven?</h4><p>Maatjes voor leven komt niet in plaats van professionele hulp. Maatjes voor leven biedt: tijd en aandacht, steun van mens tot mens, altijd op basis van gelijkwaardigheid. We streven naar zoveel mogelijk vrijheid om het maatje voor leven vorm te geven, maar wel altijd met een professioneel vangnet op de achtergrond. <br /><i>Tot zover de site.</i><br /></p><h3 style="text-align: left;">Vangnet in ruime zin <br /></h3><p>Er wordt bij Humanitas een intakegesprek gehouden om te bepalen of iemands problematiek niet te zwaar is om een vrijwilliger mee te belasten. Tot het professionele vangnet behoren niet alleen de huisartsen als verwijzer, de psychiaters en geestelijke hulpverleners uit de reguliere gezondheidszorg als reguliere hulpverlener, maar ook de complementaire hulpverleners. Elk van hen heeft min of meer hogere drempels bij het aanbieden van zorg en zijn er andere kostenplaatjes en dekking door de verzekering. <br />Mensen die in het vangnet zijn geraakt, zijn meer dan een verdienmodel.<br />Vooral wanneer er ook binnen dat vangnet wordt samengewerkt in evenwaardigheid kan de effectiviteit van de geestelijke gezondheidszorg worden vergroot.<br /></p><h3 style="text-align: left;">Een grote rol voor huisartsen</h3><p>De huisarts is een poortwachter en verwijzer. Veel mensen komen bij de huisarts met problemen waar de huisarts niet direct iets aan kan doen. Voor dat deel van hun clientèle die in het donker lijden onder het leven zou het een goed idee zijn om hun licht op te steken bij Humanitas.<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-84384117018768609152023-09-23T14:11:00.009+02:002023-11-08T14:17:22.544+01:00Voel mee maar ga er niet onder gebukt<h3 style="text-align: left;">Gezonde empathie</h3><p>Sommige mensen ervaren meevoelen met het leed van een ander als zeer belastend. Alsof ze de taak op zich nemen om de oorzaak van andermans lijden te willen opheffen. Hoe kunnen we empathie laten samengaan met een gezond afstand houden en toch betrokken zijn met de ander?<br />Empathie is een waardevolle eigenschap, maar het kan in sommige gevallen overweldigend zijn wanneer we het lijden van anderen te sterk op ons laten wegen. Empathie moet in balans worden gehouden met zelfzorg.<br /> </p><p>Het is belangrijk om je bewust te zijn van je eigen emoties en grenzen. Erken dat je meevoelt met het lijden van anderen, maar wees je ook bewust van je eigen welzijn. Stel grenzen voor jezelf en weet wanneer je te veel begint te dragen.<br /> </p><p>Luister aandachtig naar anderen zonder meteen oplossingen aan te dragen. Soms willen mensen gewoon gehoord en begrepen worden.<br /> </p><p>Wanneer je iemand wilt helpen, vraag dan eerst of ze jouw hulp waarderen en of ze behoefte hebben aan advies of ondersteuning.<br /> </p><p>Zorg goed voor jezelf, fysiek en mentaal. Dat omvat genoeg rust, gezonde voeding, beweging en ontspanning. Hoe sterker je zelf in je schoenen staat, hoe meer je voor anderen kunt betekenen.<br />Wanneer je merkt dat empathie voor andermans leed je overweldigt, zoek dan professionele hulp of praat met vrienden en familie. Het delen van je eigen gevoelens kan verlichtend zijn.<br /> </p><p>Wanneer je graag iets wilt doen om anderen te helpen, kun je je energie richten op positieve acties, zoals vrijwilligerswerk, donaties aan goede doelen, of het ondersteunen van initiatieven die je na aan het hart liggen. Dit kan je helpen om je empathie op een productieve manier te uiten.<br /> </p><p>Het is belangrijk dat je beseft dat het niet egoïstisch is om voor jezelf te zorgen en grenzen te stellen. Het stelt je in staat om anderen op een duurzame en gezonde manier te helpen zonder jezelf te verliezen in het proces.<br /></p><p>Gezond afstand houden en toch betrokken zijn met de ander lijkt op <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/search/label/respect">het principe van respect</a>.<br /></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-79323461536509015982023-09-22T12:27:00.079+02:002024-02-22T11:51:45.679+01:00Op reis naar verandering in relaties<h2 style="text-align: left;">Een andere afslag nemen?<br /></h2><p>In de stroom van relaties bevinden we ons vaak op een kruispunt waar verandering onvermijdelijk lijkt. Onze levens zijn doordrenkt van uitdagingen en dilemma's binnen relaties, waarbij de keuzes die we maken diepe sporen nalaten op onszelf en anderen. Vooral wanneer we beseffen dat onze relatie niet langer aan onze behoeften voldoet, kan dit voortkomen uit (kwetsuren opgelopen in) onze jeugd. Maar hoe vinden we wijsheid in deze situaties?<br /><i>N.B. Wat hier wordt geschreven is toegespitst voor onze partner, maar geldt voor iedere relatie, ook voor die met onze ouders, kinderen, broers en zusters, vrienden, buren, kwetsbare anderen, enz.. </i><br /><br />Psychotherapeut Anna de Graaf onderstreept het belang van openhartige gesprekken tussen partners. "Communicatie is de hoeksteen van elke gezonde relatie," benadrukt ze. "Het vergt moed om je kwetsbaarheid te tonen, maar het is essentieel om gevoelens en behoeften te delen, zelfs als ze verwarrend zijn".<br /><br />Onze vroege ervaringen kunnen diepe indrukken achterlaten die ons onbewust sturen in onze zoektocht naar heelheid. Maar soms moeten we diep graven om te begrijpen waar onze verlangens naar verandering vandaan komen. In het licht van zelfonderzoek kunnen we een <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2018/11/leven-vanuit-non-duaal-bewustzijn.html">pad vinden naar non-dualiteit</a>, waar onze identiteit niet langer gebonden is aan beperkende labels. Hier (in de verlichting) ontstaat ruimte voor een diepgaand mededogen, zowel voor onszelf als voor anderen, mens en dier.<br /><br />Wanneer mensen een diepgaande ervaring van non-dualiteit hebben, bijvoorbeeld een eenheidservaring, kan dit leiden tot een verschuiving in hoe ze liefde ervaren. Ze realiseren zich dat liefde niet gebonden
is aan menselijke individuen alleen, maar eerder een universele kracht
is die door alles heen stroomt. Ze kunnen zich realiseren dat liefde niet afhankelijk is van een specifiek persoon of object, maar eerder een inherente eigenschap van het universum zelf is. Dit kan leiden tot een meer onvoorwaardelijke en alomvattende vorm van liefde, waarbij de behoefte aan controle en bezit wordt losgelaten ten gunste van vertrouwen en overgave aan iets hogers.</p><p>De keuzes die vervolgens gemaakt worden, kunnen in de ogen van anderen <a href="https://psychologie-nu.blogspot.com/2015/02/blinde-ambitie-of-de-kracht-om_6.html">onnavolgbaar onverschillig</a> en liefdeloos lijken. Iedere keuze, iedere afslag na een omgang in de psychische en spirituele ontwikkeling komt hopelijk uit op een hoger niveau, wat verbeeld kan worden als een cirkelende spiraal. Het is de kunst om de frisse en open blik van een kind te behouden, maar te integreren met de ervaringen van een volwassene.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Terug naar de jeugd</h4><p>Diepe indrukken uit onze vroege levensfasen hebben ongetwijfeld invloed op onze partnerkeuze. Maar soms ontdekken we dat onze partnerkeuze verbonden is met onuitgesproken behoeften en verlangens. Dit onthullen aan onze partner kan leiden tot krachtige transformaties binnen de relatie, waarbij nieuwe wegen van groei en ontwikkeling worden verkend.<br /><br />Wanneer de drang naar verandering niet eenvoudig wordt (h)erkend, kan professionele begeleiding een waardevolle bron van steun zijn. Een deskundige therapeut kan een veilige haven bieden waar partners kunnen ontdekken wat er werkelijk in hun harten leeft, los van de uitkomst. Het biedt een neutrale ruimte waarin koppels kunnen verkennen wat er echt aan de hand is en of en hoe ze verder willen gaan.</p><h3 style="text-align: left;">Kwetsbare anderen ontzien</h3><p>Bij het overwegen van veranderingen in een relatie, met name wanneer kinderen betrokken zijn, staat het welzijn van hen voorop. Kinderen zijn gevoelig voor de emotionele sfeer thuis en hebben behoefte aan consistentie en veiligheid. Het is belangrijk dat ouders samenwerken om een omgeving te behouden die hun emotionele welzijn bevordert, zelfs als de relatie verandert.</p><p>Een grootouder, bijvoorbeeld, die ontdekt dat hij of zij niet meer de liefde kan laten stromen met de partner kan besluiten om meer zorg te steken in de kleinkinderen, of via vrijwilligerswerk of voor een abstract ideaal, bijvoorbeeld inzet voor een vredesbeweging of dierenbescherming. Liefde stroomt dan naar het leven in het algemeen.<br /><br />In het hart van dit alles staat zelfzorg als een kompas dat ons terugbrengt naar onze innerlijke kern van rust en veerkracht. Zelfzorg is geen egoïstische daad, maar een noodzakelijke stap naar emotioneel welzijn. Dit betekent steun zoeken bij vrienden, familie of andere ondersteunende bronnen, en tijd nemen voor activiteiten die vreugde en ontspanning brengen.<br /><br />Op deze reis naar verandering in relaties, waar zelfontdekking en compassie samenkomen, kunnen we wijsheid vinden in het navigeren door de stormachtige wateren van het leven.<br /></p><p><i>Dit blog is deels geïnspireerd door een <a href="https://inzicht.org/artikelen/de-liefde-die-alles-vernietigt/" target="_blank">interview met Miranda Warren</a> over haar boek: <a href="https://partner.bol.com/click/click?p=2&t=url&s=1057&f=TXL&url=https%3A%2F%2Fwww.bol.com%2Fnl%2Fnl%2Fp%2Fliefde-laat-geen-sporen-na%2F9300000147828394%2F&name=Liefde%20laat%20geen%20sporen%20na%2C%20Miranda%20Warren">Liefde laat geen sporen na (bol.com)</a>. </i><br />Liefdevol omgaan met jezelf en met anderen werkt helend en wanneer in balans met vrijheid maakt het aangaan van nieuwe en loslaten van oude verbindingen gemakkelijker. Sporen zijn dan herinneringen en geen blijvende littekens.</p><p>Gevraagd aan Warren naar de reden van de ondertitel van haar boek ('liefde, <span class="x193iq5w xeuugli x13faqbe x1vvkbs x1xmvt09 x1lliihq x1s928wv xhkezso x1gmr53x x1cpjm7i x1fgarty x1943h6x xudqn12 x3x7a5m x6prxxf xvq8zen xo1l8bm xzsf02u x1yc453h" dir="auto">die alles met de grond gelijk maakt, behalve zichzelf'</span>) antwoordt zij:<br />"Deze liefde is verschrikkelijk omdat ze weigert zich te schikken naar de algemeen gangbare categorieën van liefde. Zij is niet persoonlijk, niet sentimenteel, zelfs niet hartstochtelijk. Het is helemaal geen liefde ‘van’ of een liefde ‘voor’ iets.</p><div dir="auto" style="text-align: start;">Zij is alomvattend en omhelst het leven zonder oordeel of onderscheid, terwijl iedere individuele expressie van wat zich voordoet wordt liefgehad in al haar ijle wonderbaarlijkheid en mysterie.</div><div dir="auto" style="text-align: start;">Het is een vreselijke liefde, die uiteindelijk weigert liefde genoemd te worden, omdat ze de immer verschuivende dans van naadloze levendigheid is die we nooit kunnen inperken of in een definitie vangen.</div><div dir="auto" style="text-align: start;">En toch is het juist die liefde die wij zijn, die zich onafscheidelijk en stralend voordoet als wat altijd al het geval is, deze vreselijke liefde".</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19455907.post-49348884923441006572023-09-21T09:21:00.041+02:002024-01-26T09:29:25.254+01:00Mensen in hun waarde laten<h3 style="text-align: left;">Eigen waarde</h3><p>In een wereld waar gelijke rechten voor iedereen een juridisch uitgangspunt zijn (is), blijkt het inschatten van eigenwaarde en de eigen waarde een gevarieerd spectrum te omvatten. Mensen hebben het recht om zichzelf op verschillende manieren te zien, maar het is belangrijk om dit perspectief in sociaal verkeer niet tot een bron van verdeeldheid te maken. <br />Het is inherent aan de menselijke natuur om onderscheid te maken tussen elkaar op basis van eigenwaarde. Sommigen hebben een bescheiden zelfbeeld, terwijl anderen hun zelfvertrouwen graag tonen. Het wordt echter pas problematisch wanneer deze verschillen worden gebruikt om anderen te beoordelen of zelfs te kleineren.</p><h3 style="text-align: left;">Trots</h3><p>In onze dagelijkse interacties is het onvermijdelijk dat we de nuances van zelfbeeld opmerken. Mensen kunnen hun trots tonen op prestaties of eigenschappen die ze hoogachten, soms zelfs zonder dat ze het beseffen. Hier komt het belang van subtiliteit naar voren. Het gaat erom de waardering voor ieders unieke eigenschappen te behouden, zonder toe te geven aan de verleiding om anderen te beoordelen op basis van ons eigen perspectief.<br />Wanneer we in staat zijn om subtiel het onderscheid te maken tussen het erkennen van verschillen en het vermijden van onnodige oordelen, creëren we een omgeving waarin diversiteit wordt gevierd in plaats van beoordeeld. Het betekent niet dat we blind moeten zijn voor de eigenwaarde van anderen, maar eerder dat we een ruimte creëren waarin respect voor diversiteit centraal staat.<br />Het uiten van superioriteit kan vaak worden vermeden door bewust te zijn van onze eigen vooroordelen en de impact van onze woorden op anderen. Het "ophalen van de neus" is een teken van arrogantie dat afbreuk doet aan het streven naar een samenleving waarin iedereen zich gerespecteerd voelt.</p><h3 style="text-align: left;">Relativerende humor</h3><p>Vaak helpt humor om een ander wat tegenspel te geven. <br />Hier zijn enkele voorbeelden van humoristische reacties die lichtvoetig en vriendelijk zijn.<br /></p><h4 style="text-align: left;">Gespeelde zelfspot</h4><p>Wanneer iemand opschept over hun prestaties, kun je met een glimlach zeggen: "Wow, ik voel me nederig in de aanwezigheid van grootsheid zoals de jouwe. Misschien moet ik alvast een handtekening vragen voor het geval je wereldberoemd wordt!".<br /></p><h4 style="text-align: left;">Ironische instemming</h4><p>Als iemand hooghartig doet over zijn kennis, kun je met een vleugje ironie reageren: "Natuurlijk, natuurlijk, ik ben altijd op zoek naar de wijsheid van de uitverkorenen. Vertel me meer over jouw beeld van het universum!".<br /></p><h4 style="text-align: left;">Bescheiden overdrijving</h4><p>Wanneer iemand pronkt met zijn bezittingen, kun je luchtig zeggen: "Oh, jij hebt een eigen privé-eiland? Nou, ik heb een eigen planeet, maar ik wilde niet opscheppen!".<br /></p><h4 style="text-align: left;">De grappige vergelijking</h4><p>Bij arrogantie over uiterlijk of modieuze kleding kun je zeggen: "Je ziet er fantastisch uit! Ik voel me altijd alsof ik net uit een modderpoel ben gekropen in vergelijking met jou. Het is een talent, echt waar!".<br /></p><h4 style="text-align: left;">De speelse oprechte vraag</h4><p>Met een oprechte glimlach kun je vragen: "Ik ben altijd benieuwd, wat is het geheim van zo'n indrukwekkend zelfbeeld? Ik kan er altijd nog wat van leren!".<br /></p><p>Belangrijk is om de humor luchtig en speels te houden, zodat het niet als aanval wordt opgevat. Het doel is niet om te kwetsen, maar om anderen op een vriendelijke manier te laten nadenken over hun gedrag.<br /></p><p>Bedenk: humor is een kwestie van smaak en zwijgen is ook een optie.<br /><br /></p>Unknownnoreply@blogger.com