Een aantal wetenschappers probeerde de laatste decennia een antwoord te vinden op die vraag. De respons van tattoodragers is onder te verdelen in zeven categorieën.
- Ter decoratie. Je koopt geen nieuwe armband, maar laat twee zwaluwen zetten.
- Het uitdragen van persoonlijke waarden, zoals het vredesteken.
- Eerbetoon aan de favoriete band of voetbalclub.
- De impuls. Komt voor bij enthousiaste drinkers.
- Het kracht bijzetten van een (nieuwe) liefdesrelatie.
- Het vastleggen van een moment - een kampioenschap van Feyenoord, de eerste zwarte president van Amerika.
- Kracht en steun. Veelal na een ingrijpende gebeurtenis ingezet. Die groep die om deze redenen een tatoeage wil, neemt toe en creëert een ongewenste uitbreiding van het takenpakket van de tatoeëerder, aldus Henk Schiffmacher. 'Tegenwoordig moet je als een shrink naar ieders gezanik luisteren. Dan zit er hier weer eentje te pruttelen dat-ie een roosje wil omdat zijn moeder is overleden. Wat interesseert mij dat nou? Vroeger was het: 'You pick 'em and we stick 'em'.
Het lijkt of de tattoodrager voor eeuwig probeert vast te leggen en vast te houden wat in een moment werd beleefd. En daarmee geeft hij zijn vrijheid om andere symbolen en vormen te kiezen op.
